Rise of Industry 2

De tutorial neemt je stap voor stap mee in de basis van het spel: olie oppompen, elektriciteit en water regelen, opslagplaatsen bouwen en transportlijnen inrichten. Alles voelt logisch aan en alles grijpt mooi in elkaar. Uiteindelijk leer je hoe je olie omzet in plastic, papier moet inkopen en beide samenbrengt in een multimediacomplex om videocassettes te produceren.

Toch voelt de tutorial onvolledig. Veel menu's en functies worden niet uitgelegd en je moet zelf ontdekken hoe ze werken. Dat zorgt voor een stevige leercurve, zeker voor nieuwkomers, maar tegelijk prikkelt het om te experimenteren.

Tijd voor het echte werk

Na de tutorial opent de campaign en komt de diepgang van Rise of Industry 2 pas echt naar voren. Ik begon met staalproductie: ijzererts uit mijnen, kolen via contracten en alles smelten in een metaalcomplex. Al snel bleek dat de stad me slechts een beperkte hoeveelheid water en elektriciteit leverde. Onderhandelen met de stad en investeren in uitbreidingen werd noodzakelijk.

Ondertussen lopen de kosten op: personeel moet betaald worden, vrachtwagens kosten geld en contracten zijn in het begin klein. Daardoor balanceer je voortdurend tussen investeren en overleven. Het spel moedigt aan om te netwerken, deals te sluiten en relaties op te bouwen om betere contracten binnen te halen.

Het leukste aspect van Rise of Industry 2 is de schaal. Je begint klein met één bron of fabriek, maar al snel bouw je ketens waarin tientallen grondstoffen en onderdelen samenkomen. Voor een auto heb je bijvoorbeeld staal, motoren, banden, verf en gehard glas nodig, elk met hun eigen productielijn en logistieke puzzel. Dat moment waarop alles eindelijk op rolletjes loopt en het geld eindelijk vanzelf binnenstroomt, geeft een enorme voldoening.

Besturing en interface

Managementsims op console hebben altijd een nadeel ten opzichte van PC: je hebt geen muis om snel door menu's te klikken. Rise of Industry 2 is daarop geen uitzondering. De game maakt gebruik van een systeem waarbij je met de D-pad door de hoofdmenu's bladert en vervolgens met de joystick het juiste venstertje of knop selecteert.

In het begin is dit vooral lastig omdat je niet meteen weet (of onthoudt) waar alles precies zit. De UI is vrij druk en gelaagd, waardoor je soms een paar keer verkeerd klikt voor je het juiste menu gevonden hebt. Dat voelt wat omslachtig en vergt oefening.

Gelukkig went het wel na verloop van tijd. Zodra je de logica doorhebt en de structuur begint te onthouden, gaat het bedienen een stuk vlotter. Uiteindelijk denk je er nauwelijks nog bij na en kan je je volledig focussen op de logistieke en strategische puzzel.

Zaken doen is ook mensenwerk

Ondernemen draait in dit spel niet alleen om fabrieken en grondstoffen maar ook om mensen. Je bouwt relaties op met andere ondernemers, stadsbesturen en investeerders. Dit doe je bijvoorbeeld door zakenlunches te organiseren of rondleidingen in je complexen te geven. Hoe beter die relaties, hoe meer voordelen je krijgt: betere contracten, goedkopere gronden en een soepelere toegang tot water en elektriciteit.

Het sociale netwerk werkt bovendien met een soort domino-effect. Mensen waarmee je een goede verstandhouding hebt, kunnen je voorstellen aan nieuwe contacten die op hun beurt weer nuttig kunnen zijn. Zo breid je langzaam je zakelijke kring uit en krijg je toegang tot steeds interessantere deals.

Relaties zijn niet enkel nuttig voor externe voordelen: je kan ze ook binnenhalen in je eigen bedrijf. Iemand die je kent, kan bijvoorbeeld hoofd van HR worden of directeur van één van je complexen. Deze bestuursleden geven je extra bonussen en maken je bedrijf efficiënter. Het sociale aspect is dus niet enkel over prijzen onderhandelen, maar is een belangrijk deel van je bedrijfsstrategie.

Natuurlijk kan dit ook misgaan. Contracten te vroeg verbreken of beslissingen nemen die niet in goede aarde vallen, schaadt je reputatie en beperkt je opties in de toekomst. Winst en verlies maak je niet alleen in je fabriek maar ook aan de onderhandelingstafel en in de bestuurskamer.

Conclusie:

Rise of Industry 2 is geen spel dat je zomaar even tussendoor speelt. Het vraagt geduld, oplettendheid, heel wat inzicht, maar geeft daar ook veel voor terug. De leercurve is zeer steil en de interface op console kan in het begin wat frustrerend zijn, maar zodra de radertjes in elkaar grijpen, vind je een diepgaande en verslavende managementsim. Of je nu fabrieksketens opbouwt, je sociale netwerk uitbreidt of financiële risico's probeert te managen, elk aspect voelt belangrijk. Voor spelers die houden van complexe simulaties en niet bang zijn om tijd te inversteren, is Rise of Industry 2 zeker de moeite waard.