Met Civilization IV: Colonization, een stand-alone PC-game die draait op de engine van het drie jaar oude Civilization IV, keren we terug naar de Gouden Eeuw. Het spel is een remake van Colonization uit het jaar 1994, maar is nu gevuld met een beter audiovisueel aspect. Qua gameplay is er dus weinig veranderd. Is Civilization IV: Colonization het vriendschappelijk prijsje waard, of is het mosterd na de maaltijd?
Met Colonization starten we in het jaar 1492, net na de ontdekking van Amerika. Landen als Engeland, Frankrijk, Spanje en zelfs Nederland zagen heil in dit ontdekte werelddeel en besloten letterlijk en figuurlijk alle zeilen bij te zetten om daar vervolgens een kolonie te stichten. Hun uiteindelijke doel was totale onafhankelijkheid en daarvoor moesten ze flink onderhandelen. Ontwikkelaar Firaxix Games heeft goed haar huiswerk gedaan en is zo tot een aantal ontdekkingen gekomen. Zo vonden ze dat Nederland goed in handel bleek te zijn en dat Spanje op militair gebied een streepje voor had op de rest van de wereld. Dit zie je dan ook perfect terug in de game.
Als je eenmaal een factie hebt gekozen, start je met een schip op zee en moet je zo snel mogelijk op zoek naar land. Eenmaal aan land bouw je één grote havenstad, waar de belangrijkste productieprocessen plaatsvinden. In deze stad kun je zoal kleding, rum en sigaretten produceren en deze doorverkopen aan de op de loer liggende Indianen of andere Europeanen. Je kunt ze natuurlijk ook zelf gebruiken of assembleren tot een eindproduct. Het opzetten en optimaliseren van deze productieketens is één van de hoofdthema’s van Colonization. De keuze is geheel aan jou en je kunt er even goed voor zorgen dat andere volkeren niets van je krijgen. Dit is in Civilization IV: Colonization echter niet altijd even verstandig, aangezien je ze gaandeweg nodig zult hebben om toegang te krijgen tot hun speciale goederen en diensten. Tevens zullen ze jou vaak voorzien van grondstoffen en schatten in de vorm van (gratis) cadeautjes. Een beetje research van te voren kan dus geen kwaad en de vele opties in de interface, waaronder een uitgebreide Civilopedia, helpen je hier graag bij.
Indien een volk je eindelijk vertrouwt, kun je besluiten om verder te gaan met het verbond, of om ze genadeloos aan te pakken. Dit maakt Colonization extreem leuk en verslavend, omdat ieder potje zo telkens een andere wending krijgt. Daarnaast wordt elk scenario opnieuw geprogrammeerd, zodat de volkeren en grondstoffen telkens op een andere plek komen te liggen. Helaas blijft het aanbod van maps een beetje karig en mogen we van geluk spreken dat er een Worldbuilder bij is inbegrepen. Hetzelfde geldt ook voor de facties: ik had met zoveel meer landen willen spelen!
Nederland bijvoorbeeld is ontzettend leuk om mee te spelen. Nu wil ik niet al te patriottistisch overkomen, maar het feit dat Nederlandse stemmen in een RTS-game tof zijn, bewijst Colonization weer eens. Ook de Engelse, Franse en Spaanse stemmen zijn leuk ingesproken en daarvoor verdient de ontwikkelaar een pluim. Samen met de prachtige, Middeleeuwse muziek hebben ze prima werk geleverd. Daarentegen is het grafische aspect een stuk minder en kan het eigenlijk niet meer mee met de RTS-games van nu. In principe is de engine al drie jaar oud en zijn de grafische effecten, zoals het water, flink gedateerd wat enorm zonde is.
Niettemin zijn de gevechten een lust voor het oog en heeft de ontwikkelaar deze knap weten te visualiseren. Met name de scheepsgevechten verdienen een zekere pluim. Het blijft in wezen een Civilization-game, dus gevechten zijn van extreem belang in de serie. In het begin vecht je voornamelijk met opstandige Indianen, maar later in de game zul je het tegen Europese tegenstanders moeten opnemen. Hiervoor zul je veel wapens en uitrusting nodig hebben, die je weer vanuit je havenstad kunt kopen of produceren tegen een belachelijk hoge prijs. Tja, moest je die Europeanen maar te vriend houden!
Al met al is het spel vermakelijk en uitermate verslavend, ware het niet dat de game soms wat chaotisch oogt door de vele menuutjes, knoppen en balken. Op een gegeven moment zag ik zelfs door de bomen het bos niet meer! Erg jammer, aangezien ze juist streefden naar meer gebruiksvriendelijkheid voor eventuele nieuwkomers. Ik ben een nieuwkomer, dus vond het zeer spijtig dat het menu alleen te overzien was door de hardcore-spelers van de serie.
Kortom: Civilization is een diepgaande game die veel van je tijd zal vergen. Het is dan ook niet wat je even voor ‘tussendoor’ zal spelen. Nee, voor deze Turn-Based Strategy-game zul je een middagje moeten opofferen wil je optimaal genieten. Ben je na verloop van tijd uitgekeken op de scenario's en heb je de campagnes volledig afgerond? Dan kun je je heil zoeken in de vermakelijke multiplayermodus voor maximaal acht mensen.
Conclusie
‘Saai’, zullen de meesten denken. ‘Wie heeft er nou zin om grondstoffen te verbouwen en handel te voeren met andere landen?’. Mensen die dát denken, hebben nog nooit Civilization gespeeld, laat staan Colonization. Doordat het spel dezelfde formule biedt en redelijk goedkoop is, zullen Civilization-fanaten niet van een koude kermis thuiskomen, evenals TBS-liefhebbers!