Unknown 9: Awakening

Een intrigerend maar tegelijkertijd ook clichématig verhaal

Het verhaal van Unknown 9: Awakening speelt zich af in het begin van de 20ste eeuw, in een alternatieve wereld waar magie (hier am genaamd) echt is en er ook een parallel universum is genaamd The Fold. In deze game kruip je in de huid van Haroona, een Quaestor die deze am kan gebruiken en naar The Fold kan reizen. Haroona wil de mysteries van The Fold ontrafelen en daarnaast wil zij ook wraak nemen op Vincent Lichter en zijn groepering, the Ascendants, omdat Vincent het moederfiguur van Haroona heeft vermoord.

Haroona wordt in deze queeste bijgestaan door The Leap Year Society, Waar de Ascendants de gehele wereld willen overheersen, wil de LYS juist de mensheid beschermen. Het verhaal is interessant en tijdens het spelen wil je echt weten waar het naartoe gaat en wat er allemaal aan de hand is. Helaas is het bij vlagen ook vrij cliché. Zoals ik eerder al zei, wil Haroona wraak nemen en wil de Big Bad van het verhaal iets bemachtigen waarmee hij de wereld naar zijn wil kan buigen. Maar buiten dat zit het qua verhaal wel goed bij Unknown 9: Awakening, mede door het acteerwerk van de meeste personages.

Wisselvallige gameplay

Iets wat gameplay-wise jammer genoeg niet het geval is. De gameplay is een mix van stealth, melee combat, platforming en puzzels. Je zou de game zelfs een kind kunnen noemen van Uncharted en Assassin's Creed Mirage, en ik zeg specifiek Mirage omdat de am-krachten heel veel weg hebben van de Isu-krachten die Basim tot zijn beschikking heeft. Qua stealth is de game best wel goed gedaan. Sluipen werkt goed en het is best bevredigend als je een level kan clearen zonder uit stealth te gaan. Door je verschillende am-krachten te combineren met de spelomgeving, kan je veel vijanden ongezien uitschakelen. De beste am-kracht die er is, is de stepping move waarmee je tijdelijk in de huid van je vijand kan kruipen en zo aardig wat chaos kan creëren. Daarnaast is er nog een take down move waarmee je letterlijk de ziel van je vijand vernietigt. Als je iemand echt dood wil hebben, is dat het meest brute wat je kan doen, denk ik. Ik had het over krachten combineren, in theorie kan je dat doen, maar in de praktijk komt het jammer genoeg niet verder dan onzichtbaar worden, je vijanden knock-out slaan en je stepping move gebruiken. Heel soms laat de game het je toe om je krachten en de spelomgeving te combineren, maar de keren dat je bijvoorbeeld een vijand tegen een explosief vat aan kunt gooien, zijn op één hand te tellen.

Waar de stealth nog voldoening geeft, geven de combat en puzzels dat niet. Zodra je gezien wordt en noodgedwongen moet vechten, is de game redelijk saai en bovenal onhandig. Het speelt niet echt lekker en het ergste is nog dat je bij de mini bosses en main bosses gedwongen wordt om combat te gebruiken. En je zult daarom ook wel een paar keer gefrustreerd raken, omdat Haroona nog geen deuk in een pakje boter kan slaan, zelfs als je de skill tree bijna helemaal hebt gemaximaliseerd. En de puzzels? Die zijn te simpel en er zijn er maar heel erg weinig.

Domme design keuzes

Als je de game opstart en het eerste level ziet, zou je denken dat het een grote open wereld is, maar dat is het niet. Unknown 9: Awakening is zo lineair als lineair kan zijn. De levels ogen groot, maar je kunt echt alleen maar van A naar B lopen. Oké, toegegeven, je kunt wel linksom of rechtsom, maar je hebt verder weinig keuze.

Hier en daar zijn er ook collectibles te vinden, waarvan er drie soorten handig zijn voor de gameplay. Zo zijn er twee soorten shrines, waarvan er één is om je maximale gezondheid te verhogen en de andere is om je am-balk te maximaliseren. De derde collectible die er is, is eigenlijk de belangrijkste en dat zijn je skillpoints, in deze game anomalies genaamd. Ja, je leest het goed, je krijgt geen skillpoints door vijanden te verslaan, maar door ze te vinden in de spelwereld. Op zich zou dat geen probleem zijn als je terug kon gaan naar een vorig gebied om gemiste anomalies te vinden. Iets wat je dus niet kunt doen omdat de game zo lineair is. Zo heb ik in mijn playthrough negen skillpoints gemist en dat maakt het spel er niet makkelijker op.

Grafisch teleurstellend

Grafisch is Unknown 9: Awakening ondermaats. Het helpt niet dat de game ook gemaakt is voor de last gen consoles, waardoor de PS5 en Xbox Series X|S niet optimaal benut kunnen worden. Maar daarnaast is het zelfs qua last-gen-standaarden mediocre at best. Bij vlagen ziet het er mooi uit, vooral de wereld zelf kan mooi zijn, maar de personages zijn echt lelijk en zodra je The Fold in duikt, is de game helemaal niet prettig om naar te kijken. Gelukkig breng je van de acht à negen uur die de game je zoet houdt maar weinig tijd door in The Fold.

Een multimedia project

Bandai Namco en Reflector Entertainment hebben grote plannen voor Unknown 9. Zo willen ze niet alleen meer games maken, maar ook andere media zoals boeken, comics en zelfs een podcast gebruiken voor deze nieuwe IP. Dit is natuurlijk een ambitieus project en in theorie kan het werken. Je hoeft alleen maar naar Assassin's Creed te kijken om te zien dat een verhaal vertelt via meerdere soorten media heel goed kan werken. Maar waar Ubisoft er pas later een multimediaproject van maakte, wil Bandai Namco dat vanaf het begin doen, terwijl Unknown 9 zich als IP nog niet bewezen heeft. Aan de ene kant zou ik graag willen dat het ze lukt, want het verhaal is echt heel interessant. Maar als ik zie dat de game vrij matig is en ik het gevoel heb dat de game niet echt aanslaat bij het grote publiek, zie ik het somber in voor dit multimediaproject.

Conclusie:

Unknown 9: Awakening is een game met leuke concepten, alleen zoals wel vaker is de uitvoering van deze concepten op zijn minst matig. Het verhaal heeft ondanks het cliché veel potentie, maar qua combat schiet de game te veel tekort. Stealth is leuk, maar de melee combat is saai en clunky, en de puzzels zijn te simpel.