Eerder deze week publiceerde mijn review van Astro Bot, een geweldige platformer die eindelijk de formule van Astro’s Playroom nam en daar een volledige game rond omheen bouwde. Ik gaf de game een 82, voornamelijk vanwege zijn in mijn ogen geringe lengte die niet bij het prijskaartje van € 69,99 past
Sindsdien heb ik op Discord verschillende discussies gehad over dat oordeel en vooral het argument over de lengte. Niet vanwege lengte vs prijs. Die discussie gaat nooit eindigen en daar heb ik in het verleden al meer dan eens een artikel aan geweid. Nee. Mensen waren het niet eens met mijn uren.
Ik stelde in mijn review dat ik de game in zeven uur had uitgespeeld en dat je acht tot tien uur nodig zou hebben voor de platinum. Nu de game uit is, hebben de meeste websites het echter over vijftien uur of zelfs langer voor het tweede. Dus dan zou mijn oordeel niet kloppen. Het probleem is echter dat ik ondertussen de platinum binnen heb en ik zit volgens de PlayStation App pas op negen uur.
Één persoon opperde dat dit komt, omdat ik een game-journalist ben. Ik speel veel meer games dan gemiddeld en ga er daarom sneller doorheen, een argument dat ik recent ook al naar mijn hoofd geslingerd kreeg aan de hand van mijn Visions of Mana-review. Of dat waar is, is discutabel, vooral bij Astro. De meeste tijd zit hem immers in het vinden van collectibles. Je kunt hooguit zeggen dat ik blijkbaar die makkelijker vind en daarom minder tijd aan de game spendeer, maar daar ik niet zo vaak platformers speel, zou ik dat in ieder geval niet wijten aan mijn job. Dat echter terzijde rest de vraag: kan ik mijn speeltijd gebruiken als referentiepunt?
Dit vind ik persoonlijk enorm lastig, vooral wanneer ik een game niet zelden voor release al voltooi. Het is niet alsof ik het kan vergelijken met andere spelers of een website als HowLongToBeat erbij kan nemen. Als ik een game bewust snel doorspeel, neem ik dat in acht en benoem ik dit, zoals bij Mana het geval was, maar bij Astro Bot had ik tijd gespendeerd aan dingen verzamelen. Moet ik maar een X% tijd bijrekenen om te compenseren voor mijn snelheid?
Op die vraag heb ik geen antwoord, maar ik ga het ook niet doen. Niet enkel leid het tot scores waar ik niet achter sta of achteraf spijt van krijg, maar een review is in de basis een persoonlijke mening over een objectief product. Dat ik misschien snel ben, is in die zin slechts een deel van mijn persoonlijke ervaring, van mijn perspectief. En dus moet ik het ook vanuit daar beoordelen. Dat heb ik zo snel even bedacht.
0 reacties op "Column: Een lastig perspectief voor een review"
Gelieve eerst in te loggen of te registreren om een reactie te plaatsen a.u.b.
Log in of registreer hier