De prioriteit die ik geef aan gamen, verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. Dit is deels te verklaren door het gebrek aan tijd. Ik heb uiteraard net als velen mijn werk, maar dat had ik zeg tien jaar geleden ook al. Daar kan ik de schuld niet aangeven. Inmiddels ben ik tevens vader van twee fantastische dochters. Daar is wel een deel van de oorzaak te vinden, want waar ik eerst op een zaterdagmiddag of direct na het werk een spelletje aan slingerde, besteed ik nu deze tijd aan mijn dochters. Een bezigheid waar ik meer voldoening uithaal dan aan gamen.
Maar de dames gaan toch een keer naar bed?
Dat klopt, de dames gaan uiteraard een keer naar bed en dan is het voor mij nog geen bedtijd. Naast tijd aan de meiden besteden is iets wat ik graag doe sporten. Dit deed ik vroeger en daarna een tijdje wat minder, maar sinds een jaartje of zeven heb ik deze bezigheid weer opgepakt. Hier gaat tijd inzitten en dat is tijd die ik anders zou kunnen besteden aan gamen.
Naast de eerdergenoemde zaken heb ik uiteraard ook nog andere verplichtingen die komen met het ouder worden. Zo is daar het huishouden, iets dat zo nu en dan toch aanzienlijk wat tijd kost. Verder ben ik graag met mijn vrienden of maak ik een reisje. Deze dingen prioriteer ik sinds ik wat ouder ben eveneens boven videogames spelen. Naast dat alles blijft er uiteraard nog wel wat tijd over.
De zin om te gamen
Als er dan tijd is om te gamen is het vaak al wat later op de avond. Inmiddels ben ik half uitgeput in de bank beland en kan theoretisch mijn PlayStation aangeslingerd worden. Toch gebeurt dit naarmate de jaren vorderen steeds minder. Want, wanneer ik uitgeteld mijn weg naar de bank heb weten te vinden, staat mijn hoofd simpelweg niet altijd naar gamen. Er zijn genoeg momenten dat ik dan liever even een serietje kijk en zo mijn ontspanning pak.
Ben ik dan te oud geworden?
Ben ik dan te oud geworden om spelletjes te spelen? Nee, dat denk ik zeker niet. De PlayStation staat nog steeds regelmatig aan, maar het is wel minder geworden. Ik denk dat het te maken heeft met de levensfase waarin je je begeeft. Als alleenstaande ouder heb je het nu eenmaal soms behoorlijk druk en besteed je de tijd die je hebt dan net iets anders. Maar wanneer mijn PlayStation aanstaat heb ik nog steeds veel plezier in het spelen van een spelletje!