Hoewel we hier in Europa geen tekort hebben aan videogames, pissen we toch verdomd vaak naast de pot als het aankomt op de lokalisatie van bepaalde spellen. Gelukkig is er dan nog altijd de optie om games die je echt niet wilt missen te importeren, maar met het absurde aantal beschikbare spellen is het soms moeilijk om door de bomen het bos te zien. Daarom zullen wij voor dit nieuwe segment zo nu en dan een game importeren, hem recenseren én je vertellen waar je hem kunt vinden. Dat maakt de zoektocht net weer even wat makkelijker.
Als we het hebben over crossover fighters, kan het niet anders als dat Super Smash Bros. ter sprake komt. Vooral nu Ultimate niet enkel alle vechters uit vorige games heeft verzameld, maar ook karakters als Banjo & Kazooie, Joker en Piranha Plant heeft geïntroduceerd. Toch is het liefdeskindje van Sakurai niet de enige die gepoogd heeft verschillende series samen te brengen. Examu bracht bijvoorbeeld in 2015 karakters uit series als Psycho-Pass, Sonico, Sword Art Online en Senran Kagura samen in Nitroplus Blasterz: Heroines Infinite Duel. Wat velen echter niet weten is dat ze iets dergelijks vier jaar eerder ook al deden.
Samenkomst
Deze game was Aquapazza: AquaPlus Dream Match en tevens het spel dat we vandaag bespreken. Want hoewel deze game een Engelse release heeft gekregen, zag uitgever Atlas er zoals wel vaker geen heil in om het spel ook naar Europa te brengen. Daarmee is deze derde titel in de Gamen Zonder Grenzen-reeks de eerste waarvoor je niet hoeft uit te wijken naar fanvertalingen.
In Aquapazza heeft Ma-Ryan uit de To Heart-serie een brouwsel gemaakt, waarmee ze denkt populair te worden bij de mannen. Maar zoals je al zag aankomen, loopt dat plan finaal in de soep. Het resultaat is een clash tussen dimensies, waarvoor verschillende werelden van uitgever AquaPlus en ontwikkelaar Leaf samenkomen. Het is met deze opzet dat een cast kan worden opgevoerd die niet enkel de mosterd haalt bij het eerdergenoemde To Heart, maar ook de eerste Tears to Tiara, Utawarerumono, Routes, White Album, Kizuato en Comic Party.
Als deze namen je niets zeggen, hoef je je daar zeker niet voor te schamen. De meeste van deze titels zouden namelijk op zichzelf in deze reeks voorbij kunnen komen, al is het allicht makkelijker om voor Tears to Tiara, White Album, Utawarerumono en To Hearts uit te wijken naar de animes. Wat je echter wel dient te weten, is dat het stuk voor stuk IP’s zijn die hoog staan aangeschreven en een trouwe fanbase hebben opgebouwd.
Minder dan de som
Met vertegenwoordiging uit zeven hitseries zou je denken dat Aquapazza al bijna niets meer fout kan doen. Helaas geldt in dit geval echter maar weer eens dat goede ingrediënten niet garant staan voor een smakelijke maaltijd. Series als Utawarerumono en To Heart staan qua toon zo ver van elkaar af, dat de gesprekken in de story en another story modes een erg geforceerde lading met zich meekrijgen. Het is hierdoor moeilijk om er geïnteresseerd in te raken. Maar laten we eerlijk zijn, niemand speelt een fighter voor de literatuur.
Op het gebied van gameplay doet Aquapazza op het eerste gezicht denken aan games van Arc System Works (Persona fighting games, Guilty Gear en BlazBlue) of de Under Night In-Birth-games. De games ogen als een (in het geval van Aquapazza low budget) anime, leggen de nadruk op snelheid en toveren veel flitsende moves op je scherm. Deze overeenkomsten reiken echter niet dieper dan de oppervlakte, hetgeen pijnlijk duidelijk wordt als je de controller vastpakt.
Met een lichte, medium en zware aanval, evenals een smash en grab en een arsenaal aan combo’s, defensieve opties, counters en superaanvallen is Aquapazza een vrij standaard fighter, die iets unieks meekrijgt door partners die je zo nu en dan in de match kan roepen voor een extra aanval. Deze partners zijn, net als de vechters zelf, zeer gevarieerd in hun speelstijl en uiterlijk, waardoor iedere speler wel ergens in de 169 combinaties iets gaan vinden dat aansluit op zijn of haar speelstijl. Aan variatie heb je hierdoor bovendien geen gebrek. Het zijn dan ook juist de kleine dingen die de game onderuithalen, welke voornamelijk te maken hebben met de flow van het gevecht.
De drempels
De grootste horde die Aquapazza opwerpt, komt in de vorm van het Active Emotion System. Dit systeem, dat spelers tijdens een match van buffs of debuffs voorziet, beloont agressief spel en straft voorzichtige spelers af. Hiermee bepaalt de game dus feitelijk al de manier waarop gamers moeten spelen om zichzelf niet in de voet te schieten en wordt het moeilijk om een opgelopen achterstand in te halen. Immers kun je niet defensief spelen om op het uitgelezen moment terug te slaan, daar je hierdoor jezelf verzwakt.
Dit probleem uit zich ook in het reguliere deel van de gevechten, waar de nadruk enorm wordt gelegd op het veelvoudig gebruiken van verschillende soorten superaanvallen. Matches veranderen hierdoor al snel in een clusterfuck van magie, support- en partnerkarakters en flashy animaties waarbij de nadruk meer ligt op spammen dan op daadwerkelijke vaardigheid. En nergens is dit duidelijker dan in de boss fights, waar naar slecht gebruik vijanden lastiger worden gemaakt met extra voordelen als leven dat regenereert of tijdmagie. De game is dan ook het leukste met een vriend op de bank of tegen spelers met een gelijkaardig vaardigheidsniveau online, hetgeen zowaar nog steeds mogelijk is.
Als een die-hard fan van TRPG, visual novels en anime is Aquapazza een feest van herkenning die niet in mijn collectie mag ontbreken. Maar was de game niet gevuld met helden uit Tears of Tiara en Utawarerumono, dan had ik hem waarschijnlijk nooit gekocht. Visueel gezien is het mijlenver verwijderd van andere PS3 fighters en de combat, die de nadruk legt op spammen en button bashen, is niet iets wat mij persoonlijk kon bekoren. Voor een avondje met vrienden die de game gewoon spelen voor de lol is Aquapazza best geschikt, maar verwacht niet een gepolijste ervaring als BlazBlue te krijgen. 
Import
Het kopen van Aquapazza is niet zo moeilijk als dat je zou verwachten. Amazon heeft hem vrijwel altijd op voorraad voor een schappelijke prijs van zo rond de $25, terwijl het spel ook regelmatig op websites als NedGame en Play-Asia te vinden is. Een PSN-versie ontbreekt spijtig genoeg, maar als je zo graag deze game wilt spelen, heb je hem waarschijnlijk toch het liefste in je kast staan.