Soms ben je ergens erg goed in, omdat je er een aangeboren talent voor hebt. Je hoeft echter geen aangeboren talent te hebben om ergens goed in te zijn, want je kunt je op vele vlakken ook trainen. Oefening baart immers kunst. Ik was vroeger altijd de koning in Tekken 3 en dat is niet raar. Sterker nog, het was raarder geweest wanneer ik niet de koning in Tekken 3 was, want deze game heb ik zo gigantisch veel gespeeld, dat ik vrijwel iedere move wel uit mijn hoofd moest kennen. In dit artikel blikken we nog even terug op deze fantastische beat’em up.
Tekken 3 verscheen in 1998 voor de PlayStation en wist op vele vlakken indruk te maken. Het spel maakte grafisch een stap vooruit ten opzichte van Tekken 2. De personages zagen er allemaal gedetailleerder dan ooit uit en aan de omgevingen was meer zorg besteed. Echter waren het vooral de soepele bewegingen die destijds indruk maakten. Het zag er allemaal een stuk realistischer uit dan in het voorgaande deel. De muziek in de game was overigens uitermate geschikt voor een beat’em up.
Qua gameplay maakte de game ook sprongen vooruit. Er zat veel meer diepgang en realisme in Tekken 3. Allereerst kwam dit doordat je om je tegenstander heen kon draaien. Hierdoor had je een extra mogelijkheid om stoten van je opponent te ontwijken. Daarnaast werden de gevechten in de lucht beter gebalanceerd. Daar waar het in Tekken 2 mogelijk was om met sommige personen erg hoog te springen, werd dat in Tekken 3 beperkt, zodat je veel meer controle had. Een ander pluspunt is het feit dat je op de grond weg kon rollen van je tegenstander, waardoor je niet direct een gemakkelijke prooi werd.
In Tekken 3 zat een aantal modi dat de moeite waard was. In de Arcade Mode vocht je je langs diverse strijders, om het uiteindelijk op te nemen tegen True Ogre. Daarnaast had je nog modi zoals Time Attack en Surival, die voor zich spreken. Wat echter nieuw was, was de Tekken Force Mode. Hierin selecteerde je een karakter en ging je de straat op om vijandelijk gespuis een halt toe te roepen. Deze mode kun je vergelijken met Streets of Rage. Naast deze mode was er ook een beach volleyballgame aanwezig. Hierin moest je elkaar verslaan door ballen op elkaar te meppen.
Tekken 3 kende maarliefst 23 speelbare personages, waarvan de een nog stoerder was dan de andere. Het was echter wel zo dat sommige personages wat sterker waren dan andere. Dat zag je ook vaak tijdens het kiezen. Mijn favorieten waren Hwoarang, Yoshimitsu en Jin, maar ook Paul Phoenix en Eddy Gordo werden vaak gekozen. Je kon echter ook enorm je voordeel doen met het kleine dinosaurusje Gon en de merkwaardige Dr. Bosconovic, welke veelal op de grond lag tijdens de gevechten.
Tekken 3 is een game die enorm veel positieve herinneringen heeft achtergelaten. Destijds had iedereen uit de klas en uit de buurt een (omgebouwde) PlayStation met het spel en speelden we het altijd. Daarom zullen er waarschijnlijk nog veel meer mensen zijn die beweren dat ze destijds de koning in Tekken 3 waren. Het was een geweldige game!