Hallo lezer en welkom bij dit segment genaamd: Gratis Maar Geinig?, waarin we een kijkje nemen naar de vele gratis games die je kunt vinden op het internet. Voor we beginnen, wil ik even wat regels uitleggen. Games die in dit artikel terugkomen mogen geen verdienmodel hebben, zij het door advertenties, DLC of micro-transacties. Tevens mogen ze geen aparte betaalde versie hebben of illegaal gedownload zijn en vallen zaken als open bèta’s voor toekomstige betaalde games buiten de boot. En daarmee beginnen we aan ons tweede deel, waarin we beginnen met ...
In het eerste deel van deze serie kwamen maar liefst drie fangames aan bod, die gemaakt waren ter ere van Spongebob Squarepants, Sonic the Hedgehog, Pokémon en Five Nights at Freddy’s. En hoewel ook Super Tofu Boy duidelijk is geïnspireerd door een andere game, is het doel ditmaal juist om er de spot mee te drijven. Verrassend is dat niet, want de maker van deze game is niemand minder van hippies united-vereniging PETA.
Games van deze organisatie waren in het verleden al een doorn in het oog van Nintendo, die te maken kreeg met bloederige parodieën op Super Mario en Pokémon. Deze game bewijst echter dat je geen grote naam hoeft te zijn om in het vizier van PETA komen. Super Tofu Boy is namelijk een statement tegen het gebruik van vlees in Super Meat Boy.
Van een game als dit, dat voornamelijk bestaat om een boodschap over te brengen, hoef je over het algemeen niet veel te verwachten. PETA heeft zichzelf echter overtroffen en heeft een ervaring aangeleverd die vergelijkbaar is met het bronmateriaal. Tofu Boy (het karakter, niet de game) moet in deze game tien levels doorkruisen om zijn vriendin Bandage Girl te redden en moet daarbij tal van gevaren trotseren.
Net als in Super Meat Boy is de wereld van Super Tofu Boy echter bezaaid met vallen als cirkelzagen en vuur, die alleen overwonnen kunnen worden door pixelperfecte sprongen en exact juist getimede duikvluchten. Maar de besturing van Tofu Boy is zo strak, zo simplistisch en zo consequent, althans voor een Flash-game, dat dit met enige oefening prima te doen zal zijn. De vegetarische propaganda waar de game mee doorspekt is liet een nare smaak in mijn mond achter, maar desondanks smaakt Super Tofu Boy naar meer.
Super Tofu Boy speel of download je hier.
Een van de belangrijkste drijfveren achter het maken van deze gloednieuwe serie, is het verlangen om onbekende games een eerlijke kans in de spotlights te gunnen. Dat verlangen kwam echter niet zomaar aanwaaien. Het waren rom hacks van Pokémon en Super Mario, waar ik met meer geluk dan wijsheid op stuitte, die mijn interesse wekte in deze niche community. Fans zijn immers niet gebonden aan een imago, PR-analisten en verkoopcijfers, en kunnen een franchise hierdoor met onbeperkte creatieve vrijheid benaderen, hetgeen niet zelden onverwachte resultaten oplevert. Mario: Call of Cthulhu is hiervan een prachtig voorbeeld.
’s Werelds bekendste loodgieter valt in deze rom hack van Super Mario World de wereld van auteur extraordinaire H.P. Lovecraft binnen, in een poging om de wederopstanding van de kwaadaardige Cthulhu te voorkomen. In een bescheiden zestal levels moet de in rood geklede Italiaan zich zo snel mogelijk een weg banen naar de plek waar het ritueel voor de herrijzing zich voltrekt, in hoop dat hij het einde van de wereld af kan wenden.
Op het eerste gezicht lijkt Call of Cthulhu simpelweg een versie van Super Mario World te zijn die onder handen is genomen door iemand die vindt dat alles ‘’edgy’’ moet zijn. Je doet jezelf als speler echter tekort door de game hierdoor vroegtijdig weg te leggen. Vanaf het tweede level weet het spel namelijk voortdurend te verrassen.
Cthulhu kan, volgens sommige versies van de verschillende mythes, eenieder die naar hem kijkt laten afzinken in waanzin. Zelfs zijn aanwezigheid heeft middels een soort aura een effect op nietsvermoedende mensen, die langzaam hun grip op de realiteit kwijtraken. En dat is ook precies wat er gebeurt.
Platformen die meebewegen met Mario, onzichtbare obstakels en zelfs het doorbreken van de vierde muur zijn slechts enkele voorbeelden van manieren waarop de game je als speler ‘’mindfuckt’’. De game vraagt je elk concept dat je kent van Super Mario los te laten en logica te laten varen, zodat je de wereld door hele andere ogen kunt zien en door de visuele trucs heen kunt prikken. Eigenlijk is de enige manier om de genialiteit van deze ideeën te begrijpen, de game zelf spelen en zelf meemaken hoe gedesoriënteerd je raakt wanneer wat op het scherm gebeurt niet strookt met wat je al jaren als vanzelfsprekend beschouwd hebt.
Ondanks dat Call of Cthulhu overduidelijk een indruk wist achter te laten, is het verre van perfect. De game adviseert spelers om savestates – saves die je altijd kunt maken – te gebruiken en doet dat met een reden. Het spel slaat je vooruitgang namelijk niet op en stuurt je na elk verloren leven helemaal terug naar het begin van het spel. Op zich is dat geen ramp, vooral omdat de game er direct op wijst. En gezien de vrij pittige moeilijkheidsgraad in combinatie met bovengenoemde geintjes, zullen de meeste spelers bovendien sowieso al teruggrijpen naar savestates. Aan het eind van de game wordt dat echter opeens problematisch. Wie namelijk niet alle extra’s verzameld heeft in de eerste vijf levels, krijgt het na het verslaan van de eindbaas het slechte einde en moet helemaal opnieuw beginnen. En omdat je levels niet opnieuw kunt bezoeken, helpen savestates je daar ook niet bij. Dat was dan ook een flinke domper op een verder geweldig vijf uur durend avontuur, dat het spel twee onnodige minpunten oplevert.
Call of Cthulhu is gratis te downloaden via Isozone. Om de game te spelen heb je Snes9X of een vergelijkbaar programma nodig.
Een zeker nummer van Nelly Furtado stelt dat ‘’all good things must come to an end’’ en de reeks goede games in dit artikel is daar geen uitzondering op. Na Super Tofu Boy en Mario: Call of Cthulhu arriveren we bij Pokémon: Master Edition, een rom hack van Pokémon FireRed die de titel rom hack niet waardig is.
De game begint hoopvol. Al wanneer je de deur van je huis in Pallet Town verlaat, stuit je op een nieuw grasveld in het midden van het dorp. Dit grasveld zit gevuld met top tier Pokémon als Blaziken, Golem, Alakazam en Metagross, die je op level 1 aan je team toe kunt voegen. Het is best een grappige ervaring om de gym van Brock binnen te wandelen met verschillende draken en een legendarische Pokémon op zak en het maakt je tevens benieuwd naar welke verrassingen het spel verder in petto heeft. Het antwoord is: niets.
Behalve dit ene stukje gras is dit gewoon Pokémon: FireRed met al zijn goede én slechte kanten. Zoals ik al zei, de titel rom hack is Master Edition eigenlijk niet waardig. Doe jezelf dus een plezier en speel gewoon de originele FireRed, op een legaal verkregen cartridge, zoals Nintendo het bedoeld heeft.
Wil jij ook Brock verslaan met top tier Pokémon? Dan kun je de game hier downloaden. Om het spel te spelen heb je No$GBA of een vergelijkbaar programma nodig.
Als we het gaan hebben over gratis games, dan is een uitstapje naar GameJolt onvermijdelijk. Deze website biedt duizenden games van wisselende kwaliteit, waaronder een spel genaamd Fugitive Shift van Power Spark.
Fugitive Shift laat ons lopen in de schoenen van Husk, Mirage en Vice; drie gevangenen die proberen te ontsnappen uit hun kooi. Waarom ons trio opgesloten zit en wie erachter zit wordt nooit uitgelegd, wat ongetwijfeld te wijten zal zijn aan het feit dat het spel voor een gamejam van twee dagen moest worden geproduceerd. Dus dan focus je je op de gameplay!
Die gameplay ontpopt zich als een puzzelgame, waarin je de unieke gaven van de drie helden moet benutten om je een weg langs de opgeworpen obstakels te banen. Husk kan de vorm van levenloze objecten als lampen en stoelen overnemen, maar kan zich dan niet bewegen. Mirage kan de identiteit van bewakers overnemen, maar enkel van zij die geen bescherming dragen. En Vice? Vice heeft een pistool!
Met slechts acht levels is Fugitive Shift hooguit een klein verzetje van een kwartiertje, maar wel eentje die best vermakelijk is en je bezig kan houden terwijl je bijvoorbeeld op de 40GB download van Steam wacht. Let alleen niet op de graphics, want die zijn nogal…kaal.
Fugitive Shift kan je hier downloaden.
De laatste game op onze lijst, FOC/US, lijkt redelijk wat op Fugitive Shift, als in dat beiden games een hele minimalistische stijl gebruiken. Waar het doel in de vorige game echter is om niet gevonden te worden, daar is het hele idee van FOC/US juist om anderen te vinden.
Met behulp van een camera met een zoomfunctie kun je de wereld om je heen verkennen om wezentjes van minder dan een millimeter groot te vinden en ermee te praten. Elk van de mannetjes heeft zo zijn eigen problemen, zoals liefdesverdriet, lusteloosheid of depressie, waarmee ze je confronteren als je ze vindt. En in combinatie met het deprimerende deuntje dat speelt is dat best een geslaagde opzet. Dat doet echter niets af aan het feit dat FOC/US meer aanvoelt als een grappige techdemo voor een engine die in slechts tien minuten voorbij is.
Focus je op FOC/US via deze downloadlink.
Heb jij nog games die aan de voorwaarden van de inleiding voldoen en waarvan jij denkt dat meer mensen ze moeten spelen? Laat het ons weten in de comments van dit artikel en wie weet zie jij jouw suggestie bij het volgende deel terug. Wil je het eerste deel van Gratis Maar Geinig lezen? Klik dan hier.
Disclaimer: Alle karakters, trademarks en namen in deze fangames zijn eigendom van hun respectelijke eigendomhouders en zijn gebruikt onder het fair use-principe. GameQuarter biedt de downloadlinks van de oorspronkelijke makers aan en kan de game helaas niet verstrekken als deze besluiten de game offline te halen of wanneer de oorspronkelijke eigenaar van de gebruikte assests bezwaar maakt tegen diens inhoud. Wij zullen in dat geval de downloadlink uit het artikel verwijderen.