Hands-on met de Nintendo Switch 2

Tegelijkertijd leek Nintendo alles op alles te zetten om te voorkomen dat de console al voor de release in verkeerde handen zou komen. Daarmee doel ik niet enkel op consumenten en scalpers, maar zelfs de pers. Dankzij een verplichte day one patch kon niemand voor release met de console aan de slag, waardoor het schrijven van dit artikel als een sprintje naar de finish voelt. Gelukkig heeft Nintendo Switch 2 Welcome Tour hiermee zijn waarde bewezen.

Duidelijkheid

Om duidelijk te zijn, zullen we het niet verder over deze game gaan hebben in dit artikel. Die krijgt zijn eigen review. Het focuspunt is ditmaal de console zelf, vanaf het moment dat ik hem na een oepsje van de bezorger in ontvangst mocht nemen. Verpakt in een opvallend compact doosje, is het eerste wat je ziet als je die opent de kern van de console: het scherm met rechts ervan de twee verbeterde Joy-Con. Onder het scherm vind je het gebruikelijke papierwerk, evenals een HDMI 2.1 kabel om de hogere framerates te kunnen halen waar de console mee pronkt.

Wie deze bovenste laag verwijderd, komt bij de docking, adapter, straps en een houder voor de Joy-Con 2's. De docking is hierbij natuurlijk het hoogtepunt, daar het met zijn modernere design en ingebouwde LAN-poort een flinke stap vooruit is ten opzichte van de originele Switch. Dat mag ook wel met hoe lang we erop hebben zitten wachten!

Iemand een aanbeveling?

Na mijn hand open te hebben gehaald met het omsteken van mijn kabels en mezelf voorgenomen te hebben dat ik nu toch écht een HDMI switch moet gaan halen met deftige 2.1- en eARC-ondersteuning, zodat ik ook gebruik kan maken van de console zijn 4K120FPS capaciteiten zonder mijn PS5 om te moeten steken, is het tijd om de console aan te zetten. Dit begint met het gebruikelijke riedeltje bestaande uit regio, taal en WiFi, alvorens te vragen of je gegevens van de Switch 1 over wil zetten. Tot zover geen verrassing. Maar dan lees ik alles door.

Hoewel niet bij alle 100+ games die ik bezit, zullen de savefiles van een handjevol titels van mijn oude console worden gehaald als ik die overzet naar Switch 2. Geen ramp an sich, ware het niet dat ik niet kan bepalen welke games ik wel of juist niet overzet. Het is alles of niets. Na het nodige tobben opteer ik voor niets, puur omdat ik games die niet een Switch 2 patch ontvangen wil spelen op de originele console. Noem me raar, maar ik wil de originele ervaring hebben. Die keuze zal me allicht nog ooit duur komen te staan, want je kunt het later niet alsnog overzetten waarschuwt de console. So be it en allicht dat Nintendo daar met software nog verandering in brengt.

Al bekend

Enkele minuten en een update later, zijn we toch eindelijk op het hoofdscherm aanbelandt. Deze is op een iets meer gelikte versie van de Switch GUI na leeg, maar gelukkig hebben we de nodige keys binnen gekregen om coverage mee te doen. Het duurt dus niet lang alvorens de eerste downloads lopen. Terwijl dit bezig is, scroll ik door de eShop heen, iets wat veel gemakkelijker is met de muisfunctie van de nieuwe Joy-Con.

Deze rare controllers zijn wat mij betreft feitelijk spannender dan de nieuwe console. Niet enkel vanwege die muis en de deuren die het opent, maar ook vanwege de verbeterde HD rumble, het iets grotere formaat en vooral de meer robuuste look en feel. Waar de Switch, vooral met zijn kekke kleurtjes, nog heel erg de feel had van een console voor kids, is diens opvolger met diens playerbase opgegroeid. Het is nog steeds een spelcomputer, daar kan geen twijfel over bestaan, maar het is geen speeltje meer die je misschien liever niet naast je TV hebt staan als je een date over de vloer krijgt. Zelfs bij het scherm merk je dit, daar de poot een wereld van verschil maakt en de console ermee op je salontafel zetten tijdens het gamen eindelijk een reële optie maakt.

Echt nieuw

Een andere grote vernieuwing is natuurlijk de C-knop, waarmee je in no-time met je vrienden kunt chatten in games. Ik heb er even mee gespeeld en het werkt goed. De ingebouwde noise reduction van de console zorgt voor opvallend heldere gesprekken waar menig Teams meeting een puntje aan kan zuigen, al heb ik het niet geprobeerd in combinatie met de camera, daar we die nog niet hebben mogen ontvangen. Hetzelfde kan worden gezegd van Virtual Game Cards, daar mijn vrouw voorlopig genoegen neemt met mijn Switch 2 ontvreemden als ik mijn kont gedraaid heb. En hoewel ik onze redactie heel erg tof vind, krijgen we hier geen Fast & Furious-taferelen (family!).

De vraag is nu echter hoeveel impact gaat dit alles hebben? De muis daar heb ik al de nodige lofzang over gehad in mijn previews, terwijl de C-knop nieuw is voor Nintendo, maar als jaren bestaat op Xbox en PlayStation. Een betere look en feel is vooral voor de console en heeft weinig impact op games. En laat dat nu natuurlijk de focus zijn: de games. Daarom hebben we drie redacteurs met de console uitgerust, hopende een aantal belangrijke launch-titels onder handen te kunnen nemen om te zien hoeveel verschil de verbeteringen van de Switch 2 nu écht maken op dat vlak. Want qua de console blijf ik nog altijd bij mijn eerste standpunt dat het een evolutie is die niemand weg zal blazen.