Dave
Ik heb een groot probleem met het uitspelen van JRPGs. Het patroon is altijd hetzelfde: ik speel vol enthousiasme tot vlak voor het einde, waar vaak een level- of skillcheck plaatsvindt waarbij je even moet grinden of gear moet vervangen. Precies op dat moment haak ik af. Mijn lijst van onafgemaakte toppers is pijnlijk lang met absolute klassiekers zoals Final Fantasy VIII, Final Fantasy IX en alle Breath of Fire games. De game waar ik het meeste spijt van heb is echter The Witcher 1. Bij release heb ik het flink gespeeld maar nooit afgemaakt. Toen The Witcher 2 uitkwam wilde ik eerst deel 1 uit hebben, maar tegen die tijd voelde The Witcher 1 al gigantisch verouderd aan. Hetzelfde gebeurde toen deel 3 uitkwam. Ik wilde weer eerst het origineel afmaken maar inmiddels voelt die titel hopeloos gedateerd. Het perfecte moment om terug te keren is voorbij en nu zit ik met een onafgemaakte trilogie waar ik eigenlijk doorheen had willen spelen.
Jeroen
Spijt vind ik een groot woord, maar Hogwarts Legacy en Kingdom Come: Deliverance zijn twee spellen die ik nog moet uitspelen. Het zijn leuke games, maar ze duren wel erg lang en dat vormt voor mij een blokkade om ze op te pakken. Geef mij maar kortere, behapbare spellen zoals Spider-Man 2. Deze games kan ik met veel voldoening in slechts een aantal avonden uit spelen.
Sil
Ik vind het spijtig om toe te moeten geven, maar ik heb precies hetzelfde probleem als Dave. Ik hou van JRPG's, maar haat dat ze bij de eindbaas vaak de moeilijkheidsgraad absurd verhogen. Ik speelde Final Fantasy X daardoor pas uit in de remake op Vita. En dat ik Xenoblade Chronicles 1, 2 en X, Final Fantasy X-2 en XII The Zodiac Age niet heb weggelegd toen ik op dat punt aanbelandde, was ook enkel doordat ik ze van een review-score moest voorzien. Zo af en toe komt er echter een game waarvoor ik dat offer weiger te brengen. in 2024 was dit Xuan Yuan Sword: The Gate of Firnament, een game die zo ontzettend buggy was, dat ik er het bijltje bij neer heb gegooid. Maar toch hoop ik het ooit uit te spelen.
Mark
NieR: Automata. Ik had allemaal geweldige verhalen gehoord over het verhaal en de grote vragen over het leven waar het spel zich mee bezighoudt. Maar het spelen van de game zelf vond ik niet leuk door de saaie en repetitieve combat. Dus toen ik vernam dat die combat niet alleen weinig verandert gedurende het spel, maar dat je het spel ook nog eens meerdere keren moet uitspelen om het verhaal helemaal te doorgronden, heb ik het weggelegd. Spijtig, want ik had wel zin om meer te leren over de zin van het leven.
Natascha
Ik heb niet echt games waar ik spijt van heb dat ik ze niet uitgespeeld heb. Hooguit games waar ik spijt van heb dat ik ze heb opgestart. Maar dan heb ik ze dus ook met een reden niet uitgespeeld. Er staan wel redelijk wat games in mijn library die ik niet heb uitgespeeld, maar dat is dan meestal omdat ik erop uitgekeken ben, ze niet de moeite waard vind of zelfs langdradig of saai vind. En natuurlijk heb je ook de games die geen einde hebben. Maar er komt zo niet direct een game in me op waar ik echt spijt van heb dat ik hem niet heb uitgespeeld. Wat ik wel heb met de games die ik uit heb gespeeld, is dat ik het jammer vind dat ze klaar zijn. Vaak zijn dit games waar ik 100+ uur in gestoken heb en waar ik helemaal ben opgegaan in de wereld en het verhaal. En dan is het ineens over. Het duurt bij mij altijd een paar dagen voordat ik dan weer klaar ben voor wat nieuws.
Mario
Een simpele vraag die moeilijk te beantwoorden is; er zijn veel games die ik uiteindelijk nooit heb gespeeld. Maar of ik dat spijtig vind? Nee, niet echt. Ik ga even hard nadenken. Hmm ja, ik heb één titel waar ik spijt van heb dat ik hem nooit uit heb kunnen spelen en dat is Fahrenheit. Op het laatst kom je bij een level waarbij je je mentale gezondheid op peil moet houden en ik kreeg dat gewoon niet voor elkaar, waardoor ik de game heb afgesloten en nooit meer heb aangeraakt.
Stefan
Oef… wat een vraag. Er komt niet echt een game in me op waarvan ik spijt heb dat ik hem niet heb afgemaakt. Als ik dat had willen doen, dan had ik dat vast wel gedaan. Er zijn wel titels waar ik helaas nog niet aan begonnen ben, maar dat heeft dan vooral met tijdgebrek te maken.
Louis
Ik vind het een heel moeilijke vraag, want als ik een spel goed vind, speel ik het uit (of toch zeker de main story line) en anders vliegt het aan de kant. Er is geen enkel spel tot nu toe dat aan de kant ligt waar ik spijt van heb dat ik het niet uitgespeeld heb.
Peter
Ik speel niet al te vaak games uit. Meestal speel ik tot ik klaar ben met de game en zin heb om iets anders te doen. Er zijn wel games waar ik meer tijd aan zou willen besteden, zoals Baldur's Gate 3. Ik heb aardig wat uren erin gestoken voor de review die ik moest maken, maar die game is zo enorm groot dat alles zien nog een erg lange tijd gaat duren. Ik heb echter meer spellen te spelen en kom er niet aan toe om het te spelen. Ook ELDEN RING hoort in het rijtje thuis. Ik wou dat ik er goed in was, dan had ik misschien een eerlijke kans gehad. De waarheid is echter dat op een zeker moment ik niet door de laatste eindbazen kom. Ik was er al enorm trots op dat ik de DLC kon gaan spelen toen die uitkwam.
Doeke
Lastige vraag. Zeker omdat ik tegenwoordig de middelen heb om elke game te kunnen spelen, dus als ik echt spijt zou hebben van het niet uit spelen van een game dan zou ik dat snel kunnen fixen. Ik heb een gigantische backlog aan games die ik nog niet heb uitgespeeld of zelfs nog niet eens heb gespeeld. Maar als ik dan toch een game moet noemen, dan zeg ik Half-Life. Helaas niet alleen de eerste, maar ook deel 2 en Alyx heb ik nooit uitgespeeld. Voor deel 1 is dat simpel. Dat lukte me simpelweg niet. Deel 2 liep niet lekker op m'n PC'tje. Alyx ben ik aan begonnen, maar gewoonweg niet mee verder gegaan omdat VR vrij intensief is voor mij en ik snel last krijg van fatigue door VR. Dat er nu een Half-Life RTX-versie is, zet mij wel in beweging een nieuwe poging te wagen. Dus mijn eerder genoemde backlog zal weer wat groeien.
