Alan Wake

Met Max Payne zette ontwikkelaar Remedy in 2001 iets revolutionairs op de kaart. Het spel, dat destijds voor de PC, Xbox en PlayStation 2 verscheen, verwerkte namelijk als eerste het fenomeen ‘bullet-time’ in het concept. Inmiddels zijn er al veel videospellen de revue gepasseerd die deze feature klakkeloos hebben overgenomen. Denk bijvoorbeeld maar aan TimeShift en Prince of Persia. Momenteel is Remedy al vier jaar lang bezig met een nieuwe game en de vraag is of ze nogmaals een impact kunnen uitoefenen op de game-industrie.

Waarschijnlijk zal dat niet gebeuren. Alan Wake – de game waar we het in deze preview over hebben – kent namelijk vooralsnog geen elementen die we revolutionair kunnen noemen. Toch volgen we deze titel al sinds de aankondiging met arendsogen en kijken we glansrijk uit naar de releasedatum. Ten eerste omdat Remedy achter het roer zit. Ten tweede omdat daar alles mee is gezegd.

Misschien is dat laatste een beetje overdreven, maar getuige de videobeelden en de losgelekte weetjes weet ik zeker dat Alan Wake eind dit jaar of begin volgend jaar de spijker op de kop zal slaan. Om te beginnen de titel: Alan Wake is zowel de hoofdpersoon als een kleine hint waar het verhaal om draait. Immers, wanneer je alleen zijn eerste letter als voornaam gebruikt, kom je uit op A. Wake, wat samengetrokken ‘Awake’ spelt. Toevalligerwijs heeft het verhaal veel met het wakker zijn en dromen te maken, waarom vertel ik nu in een notendop.

Alan is de auteur van verschillende bestsellers in de Verenigde Staten. Volgens hemzelf doet hij door zijn vrouw Alice en griezelige nachtmerries veel inspiratie op. Je kunt dus wel begrijpen dat als één van de twee niet meer functioneert, het zijn bezieling aantast. In Alan Wake verdwijnt Alice dus op onverklaarbare wijze waar Alan werkelijk kapot van is. Ook droomt hij niet meer en is zijn schrijftalent als sneeuw voor de zon verdwenen. Om zijn slaapproblemen te verwerken vertrekt hij per auto naar een slaapkliniek in het utopische bergstadje Bright Falls in Washington.

Wanneer hij ’s-morgens in de kliniek ontwaakt, wordt hij geholpen door een verpleegster die verdacht veel op z’n vermiste ex lijkt. Na dit tafereel krijgt hij weer verschrikkelijke nachtmerries die hij als inspiratie gebruikt. Een duidelijk verschil is echter dat zijn nachtmerries steeds meer op de werkelijkheid beginnen te lijken. Des te meer hij schrijft in zijn nieuwe boek, des te meer er onverklaarbare dingen gebeuren in Bright Falls. Zowel in zijn nachtmerries als in het echte leven is Alan niet veilig en is hij vastberaden de mysteries op te lossen.

Hoe dit verhaal precies vertolkt gaat worden, is niet duidelijk. Maar dat we hier te maken hebben met een bloedstollende, ijzersterke verhaallijn mag duidelijk zijn. Het ontbreken van een onverklaarbare vijand voegt daar alleen maar meer waarde aan toe. Ondanks dat Remedy nog geen vijandelijke personages bekend heeft gemaakt, bevat Alan Wake over een dynamisch vechtsysteem. Deze valt enigszins te vergelijken met de vuisten van The Bourne Conspiracy en het samenwikkelen van Resident Evil 5 en Alone in the Dark. Het belangrijkste wapen van Alan blijft echter zijn zaklamp. Met dit voorwerp zul je creatief te werk moeten gaan, waarom is alleen nog steeds niet duidelijk.

Over de gameplay is nog bar weinig bekend, maar dat we hier met een derdepersoons actieavontuur te maken krijgen is oude koek. Free-roaming wordt eveneens als genre gehanteerd. Net als in de Grand Theft Auto-games kun je gaan en staan waar je wilt en is het de bedoeling vele bijopdrachten te voltooien. Al deze opdrachten hebben betrekking tot de rode draad van het verhaal, die beetje bij beetje leiden tot de grote climax. Aangezien Bright Falls redelijk groot is qua omvang, zul je vaak per auto een missie moeten beginnen. Zo zijn er in het bergstadje veel smalle wegen, dichte bossen, blokhutten, een duistere kerk, crimineel uitziende benzinestations en enge eetcafés te bekennen.

Audiovisueel laat de game anno 2009 nog steeds indrukken achter. De trailer die we in 2006 te zien kregen kan nog steeds mee met de grafische pracht van nu, en dat belooft natuurlijk wat. Remedy is uiteraard de domste niet en zal vast het grafische aspect verder hebben geperfectioneerd. Uitgestrekte berglandschappen, schitterende lichteffecten en een zeer realistisch, dynamisch weersysteem zijn de paradepaardjes van de grafische pracht van Alan Wake. Met name het weerssysteem verdient een speciale vermelding, aangezien deze bijzonder attractief lijkt te worden.

Zo kan de engine van Alan Wake, Havok Physics, een rustig dorp als Bright Falls binnen enkele seconden omtoveren tot een dorp wat geteisterd wordt door een hevige storm. Stormen en dergelijke gaan in Alan Wake gepaard met sublieme details, vliegende bladeren en rondvliegende objecten. De physics zijn dan ook zo goed als af, meldt de ontwikkelaar. Zo stortte er in een besloten demonstratie bijvoorbeeld een grote berghelling in, waarbij rotsblokken en boomstammen uiterst realistisch op een lager gelegen brug neerkwamen.

Verwachting

Al met al lijkt Microsoft met Alan Wake goud in handen te hebben. Ontwikkelaar Remedy lijkt namelijk één van de sfeervolste actieavontuur spellen aller tijden te ontwikkelen. Mede dankzij de angstaanjagende verhaallijn en het prachtige audiovisuele plaatje voelt de game aan als een interactieve film. Eigenlijk meer als een televisieserie, want Alan Wake maakt net als Alone in the Dark gebruik van afleveringen die ieder hun eigen cliffhanger brengen. De speelduur zal ongeveer twintig á dertig uur in beslag nemen, dit in tegenstelling tot de relatief korte Max Payne-games. Verwacht niet al te veel actie in Alan Wake, maar eerder een groots en spannend avontuur dat je niet los zal laten.