Volgend jaar lanceert EA zijn nieuwste 'hack and slash' game Dante's Inferno voor de PC, PlayStation 3 en Xbox 360. Het in de middeleeuwen gevreesde hel speelt een centrale rol in de deze game. De ontwikkelaars van de geprezen survival horror Dead Space hebben al eerder bewezen een angstaanjagende ervaring te kunnen creëren. Dit kan niet anders dan uitlopen tot een bloederige confrontatie met Satan. Zondaars kunnen maar beter niet verder lezen, want het lot wat je te wachten zou kunnen staan, is iets wat je nooit mee wilt maken.
De studio van Dead Space heeft zijn inspiratie gehaald uit een meesterwerk van de literatuurgeschiedenis. 'La Divina Commedia' werd tussen 1308 en 1321 geschreven door de Italiaanse schrijver Dante Alighieri en ging over de hel (in het Italiaans 'Inferno'). Dit verklaart ook meteen de naam van de titel. Een actiegame die zich afspeelt in de vurige hel inclusief de fantasierijke wezens? Klinkt alvast zeer interessant.
Weinig ontwikkelaars hebben tot nog toe de ruime inspiratiebronnen van de hel gebruikt, terwijl het makkelijk een setting zou kunnen zijn voor een game. Dante’s Inferno maakt hier dus wel ruim gebruik van, maar er moet natuurlijk het nodige aangepast worden tijdens de overgang van een gedicht naar game. Hoofdpersoon Dante was in de geschiedenis namelijk geen spierbundel van twee meter lang die met een gigantische zeis door het leven ging, maar een magere dichter die jarenlang aan een fantasieverhaaltje werkte.
Dante is (in de game) opzoek naar zijn geliefde Beatrice. Om haar te vinden zal hij de negen ringen van de hel moeten trotseren, waarvan de laatste tot de kern van de aarde loopt. Deze negen levels kunnen op die manier perfect dienen als opzet van een game, met aan het eind van elke ring een uitdagende eindbaas. Keuzes genoeg, aangezien de hel beschreven staat als een plek vol met verschrikkelijke spuuglelijke monsters, demonen en zielen. Deze zielen spelen een aparte rol in de gameplay van de game. Als speler heb je de keuze om zielen te redden met behulp van een minigame, wat je een grotere beloning oplevert.
Het vechtsysteem bevat twee soorten magische aanvallen. De Holy Powers zijn afhankelijk van het kruis dat Dante draagt en kunnen, in tegenstelling tot de ‘Magic of the Inferno’, eindeloos gebruikt worden. Magic of the Inferno zijn dan weer logischerwijs magische krachten die opgeladen moeten worden door vijanden te verslaan. Verder zullen er ongetwijfeld meer wapens zijn dan de zeis waarmee Dante zijn vijanden op veelzijdige manieren op de grond of in de lucht in mootjes kan hakken, maar het is voorlopig nog op verdere aankondigingen wachten.
Waarschijnlijk zal bij het lezen van deze informatie een soortgelijke game een belletje bij je doen rinkelen, want grote monsters in een fantasierijke setting uit de geschiedenis, liters bloed en een speelbaar personage die de definitie van zwaargewicht met zich meedraagt, doen snel denken aan die ene game in de top van het genre. EA zal ongetwijfeld nog vaak de opmerking krijgen dat hun game als twee druppels water op Sony’s God of War lijkt. Zelfs de Quick Time Events (je weet wel, die voorgeprogrammeerde animaties die reflexen voor het drukken op de juiste knop vereisen) zijn aanwezig bij de grotere vijanden en eindbazen. EA belooft echter dat Dante’s Inferno genoeg eigen ideeën zal bevatten die goed passen in het geheel. Eerlijk gezegd vinden wij het ook niet zo erg, zolang ze maar net als bij Dead Space kwaliteit weten te leveren. De game lijkt in ieder geval veelbelovend te worden.
Verwachting
Dante’s Inferno lijkt, ondanks de vele ‘geleende’ ideeën, een zeer interessante action-adventure te worden. Het gebruik van de negen ringen van de hel kan voor heel wat potentiële gameplay-elementen zorgen en we zijn benieuwd of ze het bij EA ook goed uit kunnen werken. De ontwikkelaar wist zich al te bewijzen met Dead Space, dus we hebben er goede hoop op dat de game ons kan verrassen. Het enige nadeel is dat we nog tot 2010 moeten wachten. Hopelijk weet Dante’s Inferno dan net zo’n invloed te hebben op de gamewereld, als La Divina Commedia op de literatuurgeschiedenis.