Ghost Recon: Future Soldier

Het duurt nog maar een klein maandje alvorens Ghost Recon: Future Soldier in de winkelschappen ligt. Met dat op het oog voorzag Ubisoft ons vriendelijk met enkele keys die ons toegang tot de multiplayer beta verschaftte. En dus mochten ons Xbox 360-trio, bestaande uit Pim, Sil & Marijn, zich in het legerpak hijsen en serieus punten gaan scoren.

Sil:

Laat ik een ding voorop stellen. Ieder die hoopt op een Call Of Duty-achtige ervaring kan bij deze weg klikken, want daarvoor ben je bij Ghost Recon volledig aan het verkeerde adres. Elke kogel kan het einde van je leven betekenen en teamwork is essentieel.

Voor je aan een potje begint heb je de keuze uit een drietal klassen. Door punten te scoren kun je deze klassen laten levelen en meer equipment vrijspelen waarmee je je voor het gevecht kan uitrusten. Als je een beetje een fatsoenlijk level hebt, kunnen deze mogelijkheden behoorlijk uitgebreid worden met niet enkel wapens maar ook de kenmerkende gadgets als scout drones.

Wanneer je het finetunen compleet hebt, hoef je niet lang te wachten voor je op het slagveld staat. De lobby is goed gevuld en binnen enkele seconden zit je vaak al middenin een match, so far so good. Maar dan sta je op het slagveld. Je scherm is tot de nok toe gevuld met objectives, de omlijningen van teamleden en in sommige gevallen vijanden. Objectives veranderen door de match heen wat elke match een persoonlijke feeling geeft en samenwerking aanmoedigt. Een lone wolf zal hier snel het leven verliezen.

Hoewel al deze info en variabelen erg tof zijn zorgen ze er ook voor dat je vaak het overzicht verliest. Dit geldt met name in map waarin je in een bos vertoeft. Deze map moet sowieso zijn meerdere erkennen de andere map, pijplijn, die je in deze multiplayer kunt bezoeken.

Marijn:

De maps op zich mogen dan af en toe wat chaotisch zijn, qua structuur zitten ze goed in elkaar en ook ziet het geheelplaatje er strak uit. De graphics van Ghost Recon: Future Soldier zijn niet overweldigend mooi maar ook allesbehalve lelijk; ze doen wat ze moeten doen, namelijk een sfeer neerzetten die bij de setting van het spel past.

Waar het spel naar mijn mening wél echt de mist ingaat, is het geluid. Muziek is er niet, en al is dit niet een gemis is het ook zeker geen contributie aan de ervaring, maar het geluid dat er wel is klinkt simpelweg slecht. De schietgeluiden die het al geringe aantal beschikbare vuurwapens produceren zijn stuk voor stuk overdreven dof en voelen niet lekker.

Het spel maakt veel gebruik van het cover-systeem zoals we dat uit bijvoorbeeld Gears of War en Splinter Cell kennen. Dit werkt lekker en maakt gebruik van strakke, vloeiende animaties. Wat voor mij wel een grote bron van frustratie vormde, was het feit dat de camera veel te dicht op je personage zit; het spel maakt gebruik van een derdepersoons-perspectief, zoals we dat in reeds genoemde spellen ook zien.

Het spel gaat hiermee compleet de fout in, door de camera te dicht op je schouders te plaatsen waardoor een te groot deel van je beeld ingenomen wordt door de achterzijde van je soldaat. Erg frustrerend, zeker omdat het switchen naar eerstepersoons-perspectief wel een optie is maar een zo groot verschil dat je soms even niet meer weet waar je vijand gebleven is.

Pim:

In de multiplayerbèta van Ghost Recon: Future Soldier bevinden zich twee spelmodes. Zo heb je Conflict en Saboteur. Bij Conflict is het de bedoeling dat je objectives gaat completen om punten te scoren. Je moet dan met je team samenwerken om die objective dan ook veilig te houden.

Bij Saboteur wordt in het centrale gedeelte van de map een bom geplaatst. Beide teams moeten deze bom zo snel mogelijk in handen te krijgen en daarna installeren in de vijandige basis. Hiervoor moet je natuurlijk goed samenwerken met je team, aangezien de basis goed verdedigd wordt wanneer men weet dat jij de bom hebt. Je team schakelt de vijanden uit, waardoor jij vrij spel krijgt om de bom te installeren.

Wanneer je sterft terwijl je de online multiplayer speelt, krijg je de keuze om op een bepaalde plek te spawnen. Zo kan je terug naar de basis gaan, of je kan net naast een teammate spawnen om hem meteen te hulp te schieten wanneer vijanden dicht in de buurt zijn. Zo hoef je ook niet altijd van de basis naar de andere kant van de map heen te rennen.

Nog een ander aspect wanneer je doodgaat, is de killcam. Deze is niet zoals je hem kent als bij Call Of Duty, deze heeft een meer gedetaillerde kijk op je dood. Wanneer je bijvoorbeeld wordt doodgeschoten door een sniper, krijg je een beeld te zien waarbij de schutter een kogel afschiet en de camera deze kogel volgt tot bij jouw schuilplaats. Dit is best wel een leuk extraatje als vermaak.

Conclusie

Ghost Recon doet wat het moet doen, zij het een tikkeltje chaotisch. Structureel zit het goed in elkaar, maar de game mist de finesse en afwerking om dé volgende online hit te worden op deze manier. Ubisoft heeft nog even om de puntjes op de i te zetten dus wij wachten nog enigzins gespannen af.