Metal Gear Rising: Revengeance

Hack-and-slash fans hebben dit voorjaar absoluut niets te klagen. In januari worden ze al verwend met DmC: Devil May Cry en Ninja Gaiden III: Razor’s Edge en in maart komen daar nog Monster Hunter 3: Ultimate en God Of War: Ascension bij. Wordt februari dan een rustige tussenmaand? Nee, want dan komen Platinum Games en Konami met Metal Gear: Revengeance waar wij alvast mee gestoeid hebben.

In demo die ik onder handen heb genomen beginnen we met Raiden in een testruimte. Na een verloren gevecht met Desperado LLC-lid Samual verloor hij zijn oog en arm. De PMC (Private Military Company) waar Raiden voor werkt heeft hem daarna met de nodige cyborgimplantaten weer opgelapt.



In de testruimte kan hij zijn lichaam aan de proef onderwerpen. We leren van Raiden’s Blade Mode, waarmee hij heel gericht een vijand met een bepaalde snee kan aanvallen. Zo kunnen gijzelaars ongedeerd uit de hoek komen en niets vermoedende targets in een klap onthoofd worden.

Op de blade mode na is de besturing redelijk standaard. Met heeft een sterke en zwakke aanval, welke respectievelijk snel of langzaam zijn genomen, die uiteraard te combineren zijn. Waar het gevechtssysteem zich onderscheid is de manier waarop je moet blokken.



Vaak is blokken een spelletje waarin je op het juiste moment op de juiste knop drukt en dan snel de aanval in zet. Raiden doet zoals altijd even anders en vereist dat je een aanval doet die je in de richting van de vijand en die bovendien goed timed zodat je pareert. Het vereiste enige gewenning, maar het voelt wel meer aan alsof je er moeite voor moet doen. Dit geeft een zekere voldoening na een zwaar gevecht.

Na de tutorial ga ik op weg naar een eiland. Op dit eiland zijn de politici gevangen genomen door de Desperado´s. In een eenpersoonsjet vlieg je op het eiland af terwijl je gebrieft wordt over je missie. Raiden´s partners zijn een apart stel, maar hebben tenminste humor. Wanneer je beland op het eiland en een duik neemt in het water wordt je verwelkomt met graphische pracht en praal. Met name het water en de lichteffecten weten te imponeren.



Zo speel ik me in zes minuten door het eerste level van de demo heen, waarin ik constateer dat ik ook andere wapens zoals een RPG of granaten kan gebruiken buiten Raiden’s zwaard. De besturing op dit gebied liet nog wel wat te wensen over.

Aan het einde van de zes minuten beland ik in een cutscene die de eerste boss fight voorbereid tegen…een kettingzaag- en meswerpende robothond. Het klinkt natuurlijk van de pot gerukt, maar dit hondje gaat niet bepaald makkelijk af. Wanneer ik na drie pogingen het kreng dan toch heb laten zien  wie het baasje is eindigt de demo. Ik wil meer!

Conclusie

Metal Gear Rising: Revengeace heeft alle ingrediënten om een topgame te worden die niet onder doet voor het andere werk van de Japanse Platinum Games.  De actie loopt vloeiend en de graphics zijn het lust voor het oog. Mag het al februari zijn? Please?