Pokémon: Let's Go Pikachu & Let's Go Eevee

Het is voor mij en vele anderen een essentieel onderdeel van de ontwikkeling geweest: Pokémon. Toen er de mogelijkheid was om de nieuwste iteratie van deze serie te spelen op Firstlook was ik dan ook weer net zo kriebelig als vroeger, toen ik op mijn verjaardag nog wel eens de nieuwste versie op de Gameboy kreeg van mijn ouders.

Het spel opstarten voelde al alsof ik in een warm bad stapte. De wereld lijkt immers exact op de door mij meest gespeelde Pokémon versie: Pokémon Red. Natuurlijk is de oude wereld in basis opnieuw gebruikt, wat dus betekent dat de bekende plekken terug zullen keren! Ik kan niet wachten om de Viridian Forest, Cerulean City en The Rock Tunnel opnieuw te gaan verkennen.

Terug naar vroeger

Na een paar minuten spelen voelt het spel als een soepel lopende combinatie van een ouderwetse Pokémon RPG en Pokémon: Go. Hoewel het prettig speelt en er gelikt uitziet, voelde het toch (nog) niet als een echt Pokémon-spel, maar meer als een Switch-versie van Pokémon Go. Dit is voornamelijk omdat de elementen die voor mij Pokémon zo spannend maakten – random encounters in tall grass,  het efficiënt in elkaar zetten van je teamvolgorde om die nutteloze Metapod zo snel mogelijk te evolueren, het grinden van Pokémon voor de perfecte IV’s – simpelweg afwezig waren.

Het vinden van Pokémon is versimpeld. Je kunt de wilde Pokémon nu zien staan in het gras. Dit neemt een hoop van de spanning van de random encounters weg. Ook het vangen van Pokémon is versimpeld. Zoals in Pokémon: Go is het niet meer nodig om eerst een gevecht aan te gaan en de tegenstander te verzwakken. Vanaf moment van tegenkomen is het mogelijk om Pokéballs naar de Pokémon te gooien in de hoop deze te vangen.

Ook het levellen van Pokémon is versimpeld. Je Pokémon krijgen exp door andere Pokémon te vangen of andere trainers te verslaan. Deze experience wordt gelijkmatig verdeeld, dus er is geen nut meer aan het aanpassen of inrichten van je teamvolgorde.

Lekker simpel

Al met al zijn dit vooral veranderingen. Deze zijn niet per se positief of negatief. In mijn speelstijl passen ze niet zo goed, maar dat betekent niet direct dat de veranderingen slecht zijn. Ik heb immers ook gehoord dat sommige mensen erg gelukkig worden van deze veranderingen.

Twee belangrijke nieuwe toevoegingen aan Pokémon: Let’s Go Pikachu/Evee zijn de nieuwe controller en lokale coöperatieve multiplayer. Met die laatste heb ik niet kunnen experimenteren, maar de spelers naast mij leken hier erg veel plezier uit te halen. Het vangen van Pokémon gebeurt ook door twee man tegelijkertijd, dit is een leuke toevoeging. Of dit een gebalanceerde manier van vangen is, is mij echter nog niet duidelijk.

De nieuwe controller - in de vorm van een klassieke Pokéball - is een leuke toevoeging. Hier is het volledige spel mee te besturen, maar hier is ook je buddy Pokémon in te laden zodat je deze mee kunt nemen en zo je loopafstand (zoals in Pokémon: Go) bij kunt houden of even je buddy Pokémon te aaien als je op het terras zit. Een nadeel aan deze controller vond ik toch wel echt de grootte. Nu heb ik erg grote handen, maar dit balletje voelde toch wel érg klein. Kleiner nog dan je van een Switch-controller zou verwachten. De bouwkwaliteit was echter wel naar verwachting en voelde niet te goedkoop aan.

Conclusie

Al met al zie ik uit naar het uitproberen van deze nieuwe versie van Pokémon, maar ik twijfel er nog wel ernstig aan of dit één van mijn favorieten kan worden. Voor de Pokémon: Go-fanaten zal het zeker een extensie zijn van het bestaande spel en voor de Pokémon RPG-spelers is het toch weer een nieuwe iteratie. Of de hardcore grinders hier evenveel plezier aan gaan beleven valt echter nog te bezien. Dat is iets om zelf uit te proberen, maar ik zie in ieder geval erg uit naar de 16e november, de dag van release.