Zo langzamerhand worden de doorgewinterde gamers de WOII-shooters wel een beetje zat. Na vele uren Call of Duty, Battlefield 1942, Brothers in Arms, Medal of Honor en vele andere WOII-shooters, hebben we het zo’n beetje wel gezien. Toch zijn er enkele projecten in dit “genre”, welke toch nog altijd onze interesse kunnen wekken. De games die zo ver afwijken van het standaard verhaaltje, dat ze hoog op ons verlanglijstje komen te staan. Ontwikkelaar Tripwire heeft met de als mod begonnen game Red Orchestra een zeer realistische shooter afgeleverd. Nu zal de opvolger Heroes of Stalingrad: Red Orchestra de game niet alleen voortzetten, maar ook op alle mogelijke manieren verbeteren.
De Red Orchestra games focussen zich voornamelijk op het multiplayerluik, maar nieuw in Heroes of Stalingrad zal een singleplayer campaign zijn. Je zult de Slag bij Stalingrad op realistische wijze moffen in de pan mogen hakken. Wie goed heeft opgelet bij geschiedenis weet immers dat deze slag een zeer zware tegenslag zou worden voor de Duitsers. Wie echter ook wel eens het verhaal van de andere kant wil bekijken, kan ook in de huid van een Duitser kruipen. Dit zal zeer zeker een interessante ervaring opleveren. Aan welke kant van het verhaal je ook strijd levert, je zult dit altijd in squadformatie doen. Je kunt drie teammaten opdrachten laten uitvoeren á la Brothers in Arms. In de singleplayer is er iets van realisme ingeleverd, aangezien je de situatie ook van boven mag bekijken. Je kunt op deze manier tactisch te werk gaan en op effectieve wijze Duitse of Amerikaanse soldaten neermaaien.
Laten we eens een kijkje nemen bij de multiplayer. Uiteraard zal, net als in het origineel, de troef van Heroes of Stalingrad de hoge graad van realisme zijn. Waar je in hedendaagse shooters met kogels doorzeeft kan worden om vervolgens vrolijk verder te huppelen, hebben treffers in deze game ook invloed op de gameplay. Wanneer je bijvoorbeeld in je been geraakt wordt, zal je slepen met je been, wat je veel minder mobiel maakt. Een voltreffer in één van de organen (of uiteraard het hoofd) stuurt je echter meteen door naar het hiernamaals. Maar het realisme heeft ook zijn effect op andere terreinen. Zo zal je al snel merken dat je kogels geen recht pad volgen, maar afhankelijk zijn van factoren als de wind, ademhaling van het personage en de betrouwbaarheid van het geweer.
Ook nu weer zullen voertuigen als tanks en jeeps beschikbaar zijn. Besturen zal gemakkelijker gaan dan in het echt (de game moet nog wel speelbaar blijven), maar je zult effectiever zijn als je met meer personen in de tank vertoeft. Iedere speler heeft namelijk een individuele taak: Eén persoon bestuurd, terwijl bijrijders herladen ofwel het machinegeweer bedienen. Samenwerking is hierin essentieel en zal een potje moffen knallen succesvol of een complete mislukking doen worden. De sfeer rondom deze samenwerking doet je geloven dat je in een echte oorlogssituatie terecht bent gekomen. Op grafisch gebied ziet het er allemaal een stuk gelikter uit dan in het origineel. Deze game kan zich prima meten met de andere games die recentelijk zijn uitgekomen. Alles ziet er grijs en grauw uit, om je maar het gevoel te geven dat je jezelf op gevaarlijk terrein begeeft.
Conclusie
Heroes of Stalingrad: Red Orchestra is een game die zeker weer voor heel wat multiplayer plezier zal zorgen. De nieuw geïmplementeerde singleplayer zal echter de game naar een nieuw niveau tillen. Het realisme is ook hier van toepassing, wat de game toch wel een unieke ervaring maakt. Zowel doorgewinterde gamers als nieuwkomers zullen al snel niet meer zonder het realisme kunnen. Zeker een PC game om in de gaten te houden, maar verwacht de game niet meer dit jaar.