Split Second: Velocity

Mijn eerste kennismaking met Split Second: Velocity (toen nog Split/Second) was vorig jaar op First Look in Amsterdam. Ik had toen rustig de tijd om de game te spelen en kwam er achter dat Split Second mij wel lag. De ontwikkelaars van Black Rock Entertainment zetten met deze racegame namelijk een origineel product neer. Originaliteit is iets dat ik altijd toejuich en waar ik dan ook immer naar uitkijk.

Split Second: Velocity (vrij vertaald: ‘In een fractie van een seconde snelheid’) is een spectaculaire racegame waarin geracet wordt op de sets van een reality show. In deze show draait het om het uitschakelen van je tegenstanders. Dit doe je door de zogeheten Powerplays in te zetten. De Powerplays kun je inzetten als je Powerplay meter is gevuld. De meter vult zich door te driften, slipstreamen of bijvoorbeeld door het behalen van een hoge snelheid. Tot dan lijkt Split Second op een gewone arcade racer. Het feest begint echter als je met de Powerplays aan de slag kunt.

De Powerplays zijn in te zetten in drie verschillende vormen. Ten eerste kun je een enkele tegenstander uitschakelen. Hier begint het echte spektakel, want zodra je de Powerplay activeert, kunnen er allerlei dingen om je heen in werking worden gezet. Betonblokken worden door een helikopter gedropt, explosies vinden plaats, muren storten in en stromen water nemen je tegenstander mee. De animaties hiervan zijn spectaculair en elke baan heeft weer andere unieke elementen. Hierdoor moet de game niet gaan vervelen.

Ten tweede kun je het met de Powerplays gemakkelijker maken voor jezelf. Zo komen er opeens afsnijroutes beschikbaar, waardoor je een stuk sneller aan de volgende ronde kunt beginnen. Het leukste is de derde soort Powerplays. Je Powerplay meter moet hier helemaal voor zijn gevuld. Door deze te activeren, worden er namelijk meerdere tegenstanders uitgeschakeld. Dit zorgt voor bizarre situaties op de baan. Zo zien we in de video`s complete bruggen instorten, hijskranen op de weg neervallen en storten er zelfs vliegtuigen neer.

Split Second: Velocity is dus erg over-the-top. Dit moet je als gamer niet afschrikken. Tevens vraag ik me af of het hele concept niet gaat vervelen. De game is origineel, maar op den duur ben je toch de hele tijd met hetzelfde bezig. De ontwikkelaars proberen dan ook zoveel mogelijk variatie toe te voegen aan de verschillende banen waarop je rijdt. Zo ga je racen over vliegvelden, grote havenloodsen en fabrieksterreinen.

De visuele effecten in het spel zien er heel erg vet uit. De actie spat er op je scherm vanaf. Met grote snelheden race je door de chaos heen en moet je goed opletten dat je zelf niets op je dak krijgt en niet onder die ene toren terecht komt. Gelukkig is de camera op de perfecte manier achter je auto geplaatst. Je hebt zo optimaal zicht op alles wat er voor je gebeurt. Een crash zal dus niet aan het spel liggen, maar helemaal aan jezelf.

Conclusie

Door de originaliteit en de over-the-top actie kijk ik erg naar Split Second: Velocity uit. De visuele effecten zien er top uit en een beetje chaos is voor mij altijd wel weggelegd. Hou je hier niet van, dan is Split Second dus geen game voor jou. Ook vraag ik me af of het racen niet gaat vervelen. Ik ben benieuwd hoe dit uit gaat pakken en wat Black Rock Entertainment hieraan heeft gedaan. Over anderhalve maand gaat de reality show van start en kan het spelen met Powerplays beginnen.