Submerged: Hidden Depths

In videogames kan je zijn wie je wil zijn. Een held die met zijn legendarische zwaard in de aanslag het kwaad verjaagt. Een elitesoldaat die net zoveel gerechtigheid als kogels vuurt. Een detective die sluiting brengt aan de nabestaanden van een moordslachtoffer. Of een meisje dat zaden verzamelt in de verlaten wereld van Submerged: Hidden Depths.

Het moge duidelijk zijn dat Submerged waarschijnlijk niet het type spel is waar je als eerste aan denkt bij de term ‘’videogame’’. Waar het doel van de meeste spellen is om je te vermaken en / of op te winden, pakt het team van Uppercut Games het helemaal anders aan. Hun doel is om te verwonderen en ontspannen. Daarom had de eerste Submerged geen combat, een lijn die wordt doorgetrokken naar het tweede spel.

Vandaag is groen

Wanneer ons avontuur begint, maken we kennis met een broer en zus. Zij lopen over houten platformen in het water, maar context over het waarom krijg je niet direct. Daar er maar één pad is, kom je vanzelf uit bij jouw doel: een gloeiende bol met draden erin, welke zusterlief lostrekt en meeneemt. Iets om te overleven allicht? Nee, al snel gooit ze het in een gat in een enorme zwarte plant, die het gebouw waar je in zit overwoekerd heeft. Een plant die plotseling tot leven lijkt te komen en in bloei komt.

Via de korte teksten die we gaandeweg krijgen, leren we dat men deze plant Massa noemt. Het is een plaag die de mensheid terroriseert, de bevolking absorbeert en vreemde plantaardige schimmen van ze uitspuugt. De enige uitzondering is onze hoofdpersoon, die in plaats daarvan de gave kreeg om de zaden van deze plant te vinden. En zij gelooft dat ze deze naar hun ‘’moeder’’ terug moet brengen om het pad naar de toekomst veilig te stellen.

Vandaag is blauw

Of ze daar gelijk in heeft zal nog even moeten blijken, want voor deze preview mogen we het enkel hebben over het eerste uur van het spel. We kregen hiervoor toegang tot de volledige open wereld, waarin we konden gaan en staan waar we wilden. In een uur tijd ontdekten we zo plantaardige vogels, dolfijnen, herten én een walvis, vond ik nog drie zaden en gingen we vissen om stukjes van de oude beschaving boven te halen. Want zoals de titel al duidelijk maakt, heeft Submerged: Hidden Depths een hele hoop water.

Je bevindt je ergens in Amerika, waar de zee de meeste gebouwen heeft verzwolgen. De resterende mensheid had zichzelf staande gehouden door te leven op de toppen van wolkenkrabbers en andere grote gebouwen, maar door de komst van Massa is ook daar weinig van overgebleven. Sterker nog: in mijn uur heb ik geen andere mensen mogen aanschouwen, enkel de schimmen en objecten die ze achtergelaten hebben en welke ik moest verzamelen.

Deze spullen vinden doe je daarom op je dooie gemak, dobberend op de zee in een bootje en al zoekend met je telescoop naar interessante plekken om te bezoeken. Er is geen urgentie, geen einde van de wereld die je opjaagt (immers is die er al geweest) of een zieke geliefde wiens lot in jouw handen ligt. Er is stilte en verkenning.

Vandaag is rood

Wat ik vind van deze opzet, daar ben ik eerlijk gezegd nog niet helemaal over uit. Ik kan enorm genieten van een stukje drama of spanning en voelde me dan ook als een vis op het droge toen ik met Submerged begon. Zelfs de ‘’puzzels’’ zijn bedoeld om niet te prikkelen, daar er altijd maar één pad is, welke je duidelijk wordt aangegeven met rode markers en soms letterlijke oplichtende pijlen. Ik vroeg me dan ook sterk af hoe lang dit leuk zou blijven. Aan het eind van het uur was ik echter op mijn dooie gemak aan het spelen, toen op de valreep een teaser kwam van een wezen dat mogelijk de boel op stelten gaat zetten. En het haalde me nauwelijks uit mijn zen mindset. De game heeft dus zeker de gewenste impact op me gehad, maar een uur is onvoldoende om in te schatten of het dit kan volhouden.

Wat in ieder geval zal helpen, is als de game wat kleine ergernissen aan zou pakken. Zo werd ik tot mijn horror gedwongen het spel in het Nederlands te spelen, ondanks dat zowel mijn Steam als Windows de Engelse taal gebruiken. Het menu liet me dit tevens niet aanpassen. Ik had eveneens last van enkele dipjes in de framerate, zelfs nadat ik de visuals naar onderen had bijgesteld ten opzichte van wat het spel had aanbevolen, en had een camera die op hol sloeg, iedere keer nadat ik met mijn telescoop iets had gevonden. De game heeft echter nog een paar weken tot release en dit zijn relatief kleine issues. Dus wie weet.

Conclusie

Ik had er mijn twijfels bij of ik mijn heil zou vinden bij een game om te ontspannen, maar na een uur in Submerged vertoefd te hebben, voelde ik me alsof ik net uit een lekker warm bad was gestapt. De game was in dat uur een collect-a-thon zonder enige vorm van uitdaging gebleken, al ving ik een glimp op meer richting het eind. En dat maakt het moeilijk om nu al een oordeel te vellen.