Het is voor mij persoonlijk wat lastig voor te stellen, maar het is alweer bijna vijf jaar geleden sinds ik mijn eerste Atelier-game recenseerde. Atelier Ayesha Plus, een re-release van de op PS3 verschenen Atelier Ayesha, kreeg een bescheiden score, maar wist desondanks wel een blijvende indruk te maken, waardoor ik sindsdien menig review-exemplaar van Atelier-games heb aangevraagd. En vandaag komt de cirkel rond, met de review van Atelier Ayesha: The Alchemist of Dusk DX.
DX, hetgeen staat voor Deluxe Edition, is wederom een re-release van Ayesha’s eerste avontuur en bevat net als de Plus-editie de DLC die voor de basisgame verschenen is. Verder zijn er quality of life-verbeteringen toegevoegd, zoals de mogelijkheid om in-game te rennen en gevechten te versnellen, en zijn de nieuwe karakters en gebeurtenissen uit de Plus-versie ook van de partij. De meest in het oog springende verandering is echter grafisch, daar de visuals verbeterd zijn ten opzichte van de vorige versies van het spel, maar wat tekortschieten ten opzichte van andere delen in de serie. Bereid je dus voor op een tegenvaller als je had gehoopt dat DX zich visueel zou meten met spellen als Lulua.
Zusterliefde
De graphics van Ayesha DX mogen dan wel een beetje tegenvallen, maar het verhaal dat het spel vertelt staat ook anno 2020 nog altijd als een huis. Ayesha is een jonge vrouw die bekend staat om haar potente medicijnen en woont in een afgelegen huisje nabij wat ruïnes. Hier verloor ze jaren voor aanvang van het spel haar zusje, wiens graf daarom te midden van het bouwwerk ligt. Ze keert er als gevolg regelmatig terug.
Het is tijdens een van die bezoeken dat de gedaante van haar zusje voor haar verschijnt, alvorens in het niets te verdwijnen. Een geest zou je denken, maar een andere bezoeker weet beter. Helaas is hij, Keithgriff Hazeldine, echter niet het type persoon dat zijn kennis zomaar deelt. Het enige dat hij Ayesha wilt vertellen, is dat het meisje drie jaar de tijd heeft om haar zusje te redden en dat ze dat moet doen met de kracht van alchemie. Zo begint een race tegen de klok.
Hallo wereld
Een bekwaam alchemist worden kun je spijtig genoeg niet doen vanuit het comfort van je luie stoel. Ayesha sluit daarom de deuren van haar werkplaats en trekt met haar koe de wereld in om haar horizon te verbreden. Gaandeweg komt ze meerdere bekenden tegen en maakt ze nieuwe vrienden, waarvan sommige haar zullen vergezellen op je opvallend lichtzinnige avontuur. Deze hebben ieder hun eigen specialiteit, zoals de heks Wilbell die magie gebruikt en Ayesha wiens alchemie-wapens en geneeskrachtige brouwels het tij van elk gevecht kunnen doen keren. En dat is maar goed ook! Het leven van een alchemist is namelijk niet zonder gevaren.
Daar de kunst van alchemie, het samenvoegen van bestandsdelen in een ketel om iets nieuws te krijgen, veel grondstoffen vereist, breng je een aanzienlijk deel van het spel door in de wildernis. Hier verzamel je planten, mineralen en meer in de omgeving. Daarbij word je regelmatig aangevallen door de dieren die er wonen en het maar niets vinden dat jij als indringer doet waar je zin in hebt. Dus als ze je zien, is het tijd voor een gevecht.
Switch!
Gevechten in Atelier Ayesha worden beslecht in een standaard turn-based combat-systeem met een twist: support-aanvallen. Tijdens het gevecht loopt een meter vol, die kan worden ingezet voor bijvoorbeeld bonusaanvallen, een hulpactie van een ander karakter en andere contextgevoelige acties. Hiermee worden gevechten wat spannender dan in de meer traditionele JRPG’s en kun je er niet op elk moment van wegkijken. Desondanks hoef je niet al te veel uitdaging te verwachten.
Atelier-games zijn altijd al aan de makkelijke kant geweest en Ayesha is een van de makkelijkste op het gebied van combat. Dat is echter duidelijk een bewuste designkeuze geweest. Grinden is namelijk het enige in het spel dat geen tijd kost, in tegenstelling tot activiteiten als verzamelen, met alchemie werken en reizen, en zoals vastgesteld heb je dat niet onbeperkt. Want als je het meisje niet hebt gered als de klok na ongeveer twintig uur op zijn einde loopt, is het ook echt voorbij. Het is om dezelfde reden dat je waarschijnlijk niet alles gezien hebt als je de game een keer hebt doorgespeeld, dus terugkeren is zeker geen slecht vooruitzicht, zelfs als je de eerdere versies al eens gespeeld hebt. Zolang je maar niet verwacht een gloednieuwe game te vinden, want zelfs al zijn de nieuwe verbeteringen nog zo fijn, je gaat niet meer vinden dan wat in Plus zat.
Het startpunt
Op dezelfde dag als deze game verschijnen ook de DX-versies van Atelier Escha & Logy en Atelier Shallie, welke samen met Ayesha de Dusk-trilogie vormen. En als je de serie een kans wilt geven, maar niet direct drie titels wilt aanschaffen, is Ayesha het perfecte startpunt. Niet enkel is het verhaaltechnisch en chronologisch de eerste in de serie, maar het is er ook een die uitermate geschikt is voor beginners. Het alchemiesysteem is bijzonder toegankelijk, maar heeft verborgen diepgang, waardoor het uitnodigt tot experimenteren. Daarnaast zijn de tijdslimieten, als je niet probeert alles tegelijk te doen, behoorlijk ruim en is de combat makkelijk onder de knie te krijgen. Het heeft hierdoor elementen van vrijwel alle andere games in de franchise, maar legt de nadruk op geen van ze, waardoor vrijwel elk type speler wel iets gaat vinden wat bevalt. En dat geldt zelfs als je een uitdaging wilt, want Ayesha is een van de weinige spellen in de serie met een Hard Mode.
Conclusie
Als een instappunt is Atelier Ayesha het perfect deel in de serie. Niet enkel is het het begin van een compleet nieuw avontuur, maar alle mechanics zijn versimpeld, zonder aan diepgang in te boeten. Hierdoor is het spel minder strikt met tijd dan bijvoorbeeld de Arland-spellen en minder complex dan bijvoorbeeld Firis. En met de Quality of Life-verbeteringen is het beter dan ooit tevoren.