Avowed

Toegegeven is de situatie niet exact hetzelfde. Pillars of Eternity 1 en 2 werden ook gemaakt door Obsidian, maar toen onder de vlag van Paradox Interactive voor het bedrijf onderdeel werd van de snelgroeiende Microsoft-familie. Waarschijnlijk draagt het daarom niet direct de naam van de franchise. Toch zijn ze wel degelijk met elkaar verbonden. Niet in de zin dat je PoE 1 en 2 gespeeld moet hebben om Avowed te kunnen waarderen, maar je zult wel heel wat dingen in de lore erdoor herkennen. En dat kan best handig zijn, want in het begin worden er best wat namen, locaties en terminologie naar je hoofd geslingerd. Het is geen Warhammer 40K, waarvoor je soms echt een wiki nodig hebt, maar er is wel iets van een instapdrempel.

Godlike

Net als mogelijk in die twee games, speel je in Avowed met een Godlike. Dit is een persoon die gezegend is door de goden, welke kan voortkomen uit alle rassen die dit universum rijk is. Ze zien er iets anders uit dan de reguliere versies, waarmee hun goddelijke zegeningen worden aangeduid. Echter is dat niet de positieve draai die anderen er per se aan geven.

De Godlike die jij onder de knoppen krijgt, wordt The Envoy genoemd. Hij is een gezant uit het Aydyran Empire, die door diens heerser naar The Living Lands is gestuurd om de Dreamscourge te onderzoeken. Deze aandoening treft alle levende wezens met een ziel op het continent en verandert ze in met paddenstoelen overgroeide monsters. Je zou bijna verwachten Abby of Ellie rond te zien sluipen!

Pretty

De schimmelvijanden zijn niet de enige vergelijking die tussen TLOU en Avowed kan worden gemaakt. Waar de franchise van Naughty Dog vaak wordt gebruikt als een grafisch paradepaardje voor Sony, kan Microsoft hetzelfde doen met Avowed. De wereld is groots en gedetailleerd, en een waar genot om te verkennen. The Envoy is behoorlijk lenig en kan flinke sprongen maken en muren beklimmen om allerlei pracht en praal te vinden in The Living Lands. De keerzijde hiervan is dat zelfs op een behoorlijk sterke PC af en toe laadschermen niet kunnen worden vermeden. Denk hierbij aan het betreden of het verlaten van dungeons, maar ook reizen tussen de verschillende zones van The Living Lands. Logisch, daar de game behoorlijk veeleisend is op PC. Ik speelde het op 60FPS op een ultrawide en mijn PC moest toen toch wel behoorlijk zweten. Al moet ik daarbij wel zeggen dat het aantal settings om aan te passen om dit te verbeteren behoorlijk beperkt was, met vooral simpele dingen als texture quality en schaduwen.

Met dit in het achterhoofd, is het logisch dat je Avowed niet optimaal kunt ervaren op de Steam Deck. Ik heb het geprobeerd en zelfs met de grafische settings op low kon ik geen stabiele framerate van 30FPS aantikken. Maar zelfs al had ik dat wel gedaan, dan kon ik het spel niet aanbevelen op dat apparaat. De beeldkwaliteit is dermate veel slechter dat het de beleving gewoonweg niet ten goede komt.

Smooth

Net zo belangrijk is echter de framerate. Vergelijkbaar met Fallout en The Elder Scrolls is Avowed een nogal combat heavy RPG vanuit de eerste persoon. Spelers kunnen zichzelf uitrusten met verschillende soorten magie en wapens, on the fly wisselen tussen verschillende setups en daarbij elke hand met iets anders uitrusten. Een pistool en een magische staf zijn net zo goed een optie als de traditionele schild- en zwaardcombinatie. Je wisselt aan de hand van de situatie en gooit ondertussen defensieve opties als pareren of blokkeren in de mix voor een uiterst dynamisch gevechtssysteem.

Om dit te faciliteren, zijn er geen afgebakende klassen voor jouw karakter. Er zijn wel skill trees naar ze vernoemd, specifiek Fighter, Ranger, Wizard en Godlike, maar je bent vrij om te investeren in wat je zelf wil en ze te combineren naar behoefte. Eventuele zwaktes kun je vervolgens laten dekken door companions die aan jouw zijde vechten en je eveneens zelf mag uitbouwen, al is dat wel beperkt tot hun combat skills. Omdat ze cruciale rollen spelen in het verhaal bewandelen ze hier wel een vast pad, welke overigens nooit tussen de lakens eindigt. In tegenstelling tot The Elder Scrolls, Dragon Age of Baldur’s Gate speelt romance hier namelijk totaal geen rol. Het verhaal en de wereld dragen dit tientallen uren durende avontuur en dat is volgens mij meer dan genoeg om spelers geboeid te houden.

Conclusie:

Een prachtige wereld en de rijke lore van het Pillars of Eternity-universum maken van Avowed een first-person fantasy-RPG die niets te vrezen heeft van The Elder Scrolls. Vooral in combat schittert het, zonder dat het daarvoor de romance-kaart hoeft te spelen.