Laten we dat dus ook maar niet direct doen en in plaats daarvan eerst Backfirewall_ beoordelen op zijn eigen kwaliteiten. Kwaliteiten welke je proeft nog voor de game begint. Na het splash screen zweeft een oog op jouw scherm, dat samen met je de geluidsinstellingen doorloopt. Gedurende dit proces blijft hij maar doorratelen en smeekt hij je om instellingen zo te doen dat je hem in ieder geval nog kunt horen ‘’ongeacht hoe goed de muziek is.’’ Dit tickles my funny bone, zoals de Engelsen het zeggen en dus ging ik met een goed gevoel dit avontuur in.
Pardon!?
Dit avontuur begint met een tutorial die je leert dat je gaandeweg vier krachten zult vergaren in Backfirewall_. Je kunt objecten wissen, dupliceren, spiegelen en ze van kleur laten veranderen. Door deze vier opties te combineren, kun je in theorie een hele hoop puzzels maken, al zal het even duren voor je dat daadwerkelijk mag ervaren. Immers heb je deze krachten nog niet daadwerkelijk tot jouw beschikking.
Waarom zou je ook? Jij bent een update-assistant, wiens taak het is een telefoon te bezoeken en daar het proces te triggeren om het Operating System naar de nieuwste versie te brengen. Het huidige OS is het daar echter niet mee eens en probeert je met alle macht tegen te houden, iets waar hij in slaagt nadat je ontdekt dat de update uitvoeren niet enkel hem, maar ook jou naar het datakerkhof brengt.
Hacking is good for you!
Als twee voortvluchtige stukken software, dalen jullie af in de krochten van de telefoon. Het plan is om daar zoveel errors te triggeren, dat de telefoon een gedwongen herstart krijgt die het update-proces dat je reeds had gestart volledig tegenhoudt. Het is hiervoor dat je de krachten uit de tutorial beetje bij beetje tot je beschikking krijgt.
De eerste locatie waar je dit doet, is degene die ik mocht verkennen in Keulen. Een viertal objectives komen in de vorm van processen in de smartphone die momenteel als ‘true’ staan aangemerkt in de code. Er zijn bijvoorbeeld meer of juist minder dan een X-aantal objecten in een ruimte aanwezig of files zijn correct gesorteerd. Door deze voorwaarden te schenden wordt de conditie ‘false’ en wordt een error getriggerd. Het is een schattig idee, zelfs als de objectives soms totaal niet logisch zijn in de context.
Een beetje speler zal deze eerste ruimte binnen tien minuten voltooien. Ikzelf had dit specifieke segment natuurlijk al gedaan en ging daarom in no-time met goede moed de deur door om de rest van het avontuur te beleven, benieuwd op hoe men op dit concept verder zou bouwen. Vier uur en de credits later, vraag ik me dit nog steeds af.
Amateur hour
Wat mij trok aan Backfirewall_, was hoe het concept gebruikt kon worden voor diepgaande humor over computerprocessen en technologie, gecombineerd met een visuele parodie op termen die daarin gebruikt worden, vergelijkbaar met de games die ik in de introductie al benoemde. De grootste raakvlakken zijn er met There is No Game: Wrong Dimension, welke ik bij release bekroonde met een welverdiende 90%. Maar als die titel het komische niveau van een Alex Agnew of Gabriel Iglesias weet te behalen, dan is Backfirewall_ op zijn beste momenten Philippe Geubels en doorgaans meer open mic bij amateur hour in een cabaret club.
De satire gaat nooit dieper dan het oppervlak en weet ook niet uit de originele opzet te groeien. Dit is het duidelijkst merkbaar bij OS9, wiens stem dient als de verteller die het geheel moet dragen, maar wiens bijdragen zelden meer zijn dan bijdehante, borderline sarcastische opmerkingen over iets wat je als speler zelf ook wel ziet. Dat is prima op momenten, getuige het succes van de quips van het Marvel Cinematic Universe, maar ook in het land van videogames doet verandering van spijs eten.
Natuurlijk is humor tegelijkertijd een heel subjectief iets. Er zijn mensen die kunnen lachen om Amy Schumer en die Monty Python het toppunt van comedy vinden, iets waar ik met mijn verstand totaal niet bij kan. Laten we daarom eens kijken naar het objectievere aspect van gameplay.
Objectief gezien
Globaal genomen kan de gameplay van Backfirewall_ worden opgedeeld in twee delen. Je hebt de puzzelkamers die we in het begin tegenkwamen, waarin je errors moet veroorzaken om de reboot te forceren én je hebt de stukken daartussen, waarbij je een beetje moet kletsen met NPC’s en rondsluipen om security te omzeilen.
Ongeacht waar je mee bezig bent, zijn de tools die je tot je beschikking hebt altijd hetzelfde. De tutorial stelde ze al voor, maar wie een refresher nodig voor heeft: je kunt objecten wissen, dupliceren, spiegelen en ze van kleur laten veranderen. Welgeteld zijn er dus vier mechanics, wat niet gigantisch veel is, maar voldoende mogelijkheden biedt voor goed gevonden puzzels eens je ze combineert. Dat gebeurt echter zelden.
De manier om de meeste puzzels in Backfirewall_ te voltooien is om rond te kijken zodat je kunt zien op welke objecten jouw cursor verandert. Daarna gebruik je de vier krachten om te kijken op welke het object reageert. Op een enkele uitzondering na is dit er maar één en dus ligt de oplossing al snel voorhanden. Want als je het aantal variabelen naar onderen kunt brengen, daalt het aantal combinaties die tot een resultaat kunnen leiden ook naar een mager aantal dat enkel voor de jongste spelers een obstakel zal vormen. Dit prikkelt niet en zorgt dat de puzzels voelen als busywork. Net als bij de humor wordt er gewoon onvoldoende gedaan met het concept om het echt te laten schitteren, waardoor het voelt alsof niet enkel het onderste niet uit de kan is gehaald, maar dat het nog op zijn minst halfvol is.
Conclusie:
Ondanks alle kritiekpunten is Backfirewall_ geen slechte game. Het concept is leuk gevonden, de uitwerking heeft potentie en het is een fascinerende manier om complexe technologische processen te visualiseren. Het gaat echter allemaal gewoon niet diep genoeg, hetgeen gezien de lengte en de verkoopprijs mogelijk te maken heeft met budget, maar wat erg problematisch is voor een titel die meta-humor probeert toe te passen. Dan kom je in het niet zo grote meer waar zwaargewichten als The Stanley Parable, Portal en There Is No Game rondvaren en dan ga je al snel kopje onder.