Als er één ding is wat je als lezer allicht zal zijn opgevallen in mijn reviews, dan is het wel dat ik nagenoeg nooit mijn vingers brandt aan games die de nadruk leggen op multiplayer. Iedere speler is natuurlijk anders, maar voor mij persoonlijk doet de toevoeging van andere mensen doorgaans afbreuk aan het speelplezier. Maar natuurlijk zijn er uitzonderingen.
De Nintendo Switch, met zijn gigantische nadruk op co-op, is natuurlijk dé plek waar je zo’n uitzondering gaat vinden. En daarom spendeerde mijn vrouw en ik onze hemelvaart met Biped, een nieuwe puzzle game uit de Nintendo eShop.
Ontzettend lomp
In Biped krijgen jij en je medespeler de controle over een tweetal robotjes met één missie: afreizen naar Aarde om bakens te activeren die signalen de ruimte in sturen. Helaas is dat echter niet zo simpel als even naar een paneel wandelen en op een knopje drukken; allereerst omdat wandelen niet simpel is.
Wanneer je Biped met zijn tweeën speelt, heeft iedere speler zijn eigen controller. Met de linker analoge stick beweeg je het linkerbeen, terwijl de rechter hetzelfde doet voor de andere. Op bepaalde oppervlaktes kun je beide sticks gebruiken om te gliden, maar op de momenten dat het er echt toe doet zal je door de sticks om beurten te bewegen vooruit moeten waggelen. En daar dient mijn eerste probleem met het spel zich direct aan.
Games als Surgeon Simulator, I Am Bread en QWOP worden allen gekenmerkt door een hele eigenaardige en / of wispelturige besturing. En dat is het idee. De game moet je niet serieus nemen en de belabberde besturing is een onderdeel van de absurditeit. In een game als Biped, die zichzelf wel serieus lijkt te nemen, is dat echter een doodzonde. Een veel logischer systeem zou zijn om het lopen toe te wijzen aan de triggers, terwijl je de linkerstick gebruikt om je robotje te richten en de rechter om zaken als hendels te bedienen. Maar eens het nieuwe ervan af is, werkt het huidige control scheme ook, al is het zeker niet optimaal, vooral wanneer je weer eens blijft steken achter een onzichtbare kiezelsteen of iets dergelijks.
Gotver…
De plek waar deze opmerkelijke design-keuze zich het meest laat gelden is, ironisch genoeg, in de eerste twee levels, waar spelers hun passen snel op elkaar moeten laten opvolgen om vliegende panelen in wisselende kleuren te kunnen overbruggen. En daarbij werd in huize Hendriks ook heel kleurig geschreeuwd, met als gevolg dat de game aan de kant werd gelegd omdat frustratie de overhand nam. Pas uren later besloten we het een tweede kans te geven, waar ik achteraf gezien heel blij mee ben. De eerste twee levels van Biped zijn namelijk in onze beleving de moeilijkste. Hiermee worden spelers direct ontgroend, maar tevens gooit het een behoorlijke horde op die overwonnen moet worden als je net aan het spel begint, terwijl het verder juist heel toegankelijk is. Mijn advies luidt dan ook om even door te zetten, want vanaf level 3 wordt Biped oprecht leuker.
In de pakweg drie uur die we nodig hadden om Biped te doorkruisen, hebben we aan touwen gezwaaid, bootjes bestuurd, gebalanceerd op verschillende soorten platformen en elkaar tientallen keren van kliffen af gebeukt, waarbij het gescheld van de start plaats maakte voor gelach en gegein. Er valt dus zeker samen plezier te beleven aan het spel…maar niet alleen.
PS
Dat Biped gemaakt is voor co-op is aan alle kanten aan het spel te zien. Het staat boven de singleplayer in het menu, het staat prominent vermeld in al het promotiemateriaal en steevast zijn de robotjes als duo te zien. Ben je echter eigenwijs, dan kun je de levels ook in je eentje trotseren. Voor deze recensie is dat exact wat ondergetekende heeft gedaan na het voltooien van de co-op.
Er waren verschillende manieren om het gemis van een tweede speler op te lossen: twee karakters om tussen te wisselen, een NPC die je begeleidt of de puzzels aanpassen op één speler. Ontwikkelaar NEXT Studios opteerde voor het laatste. Maar in plaats van dat het puzzels zo aanpasten dat ze door één speler te doen zijn, werden ze meestal enorm versimpeld, waardoor ik moeiteloos een tweede keer door de game heen schoot. En geloof me als dat zelfs dat achteraf gezien te veel moeite was.
Conclusie
Als een solo-ervaring is Biped er een waar je mijlenver vandaan moet blijven, maar als een co-op game is het prima te doen. Helaas moet je daarvoor wel door de eerste twee levels heen kunnen bijten én kunnen leven met de minder dan optimale besturing en korte levensduur.