Pesten was twee jaar geleden nog nooit zo leuk. Spelletjesfabrikant Rockstar, de maker van de GTA-reeks, bracht ons namelijk Canis Canem Edit. Een PS2-titel waar veel ophef over ontstond, omdat de game schijnbaar kinderen aanspoorde ook op school te gaan pesten. Een goede reden om de game om te dopen naar Canis Canem Edit, want met Bully vraag je er ook gewoon om. Nu, een kleine twee jaar later, is de game er nu ook voor de Xbox 360 en Nintendo Wii met de nodige vernieuwingen.
Aangezien Microsoft en Nintendo allebei geen Sony zijn, gaat de remake momenteel gewoon door het leven als Bully: Scholarship Edition. De subtitel geeft aan dat er het nodige is veranderd in de game, want voor een overstap naar de volgende generatie spelcomputer mag je toch wel wat verwachten. Desalniettemin blijft het verhaal en concept van Bully hetzelfde, hoewel die op de PS2 al ijzersterk was.
Scholarship Edition is dan ook alleen bedoeld voor diegenen die het origineel nooit hebben aangeraakt. Er is dan ook geen enkele reden om hem nogmaals aan te schaffen, daar bieden deze versies gewoonweg te weinig voor. Er is nieuwe content in de vorm van acht extra missies, vier nieuwe lessen, vier nieuwe personages, twee nieuwe mini-games en natuurlijk overige dingetjes als nieuwe kleedij en voorwerpen. Ook is de speelduur van de Xbox 360-versie verlengd door de achievements die leuk in elkaar zitten.
Technisch moest de game natuurlijk op de schop. Daarvoor heeft Rockstar een aantal mensen aangenomen om betere belichting, textures en polygonen aan het totaalbeeld toe te voegen. Al met al zijn ze daar niet in geslaagd. Hoewel het er natuurlijk een stuk beter uitziet als twee jaar geleden, is het nog steeds één van de slechtst uitziende Xbox 360-spellen tot nog toe. De game loopt nog steeds op de achterhaalde Renderware Engine en kent daardoor extreem gedateerde animaties. Tel daarbij de aanwezigheid van vele framedrops, slowdowns en vastlopers erbij op, en je hebt te maken met een technisch zéér matige game. Het geluid daarentegen zit wel zeer goed in elkaar en draagt enorm veel bij aan de geweldige schoolsfeer die Bully te bieden heeft.
Bullworth Academy, de fictieve kostschool waarin hoofdpersoon Jimmy Hopkins situeert, barst namelijk van de details (ja ondanks de matige graphics). Stelletjes die lopen te zoenen, pestkoppen die studenten lopen te treiteren en vetkuiven en sportjocks die stoer proberen te doen, het zit er allemaal in. Ook jij kan als speler daaraan een steentje bijdragen: neem je het op voor de nerds en sla je daarmee tientallen coole jongens plat? Of kom je tussenbeide een verliefd stel en probeer je die ‘geile chick’ (of jongen) af te pakken? Of je gaat scholieren lastigvallen met stinkbommen, hun onderbroeken omhoog trekken of ze zelfs uitdagen voor een gevecht. Het kan allemaal in de uitgebreide spelwereld van Bully en het is allemaal net zo leuk.
Ook uitgebreid zijn de missies, die overigens ontzettend veel variatie bieden. Je kunt als scholier missies aannemen van medescholieren en zelfs leraren. Dit kan op de school zijn maar ook in de stad daaromheen. Hiermee verdien of verlies je een hoop respect bij de verschillende groeperingen op school, maar dat hangt er vanaf of ze bij de missie betrokken zijn of niet. De missies die Bully te bieden heeft zijn hilarisch en de humor is daarmee echt geweldig. Zo moest ik een keer drie studiebollen in zoveel tijd opsluiten in hun kluisjes. Het gevolg daarvan was dat ik mij tegenover de vetkuiven had bewezen, maar dat het respect van de nerds aanzienlijk gedaald was. Het is dus wikken en wegen in Bully, maar dat maakt het juist interessant.
Kattenkwaad is overigens niet het enige wat je zult moeten doen om te overleven op school, je zult namelijk ook braaf de lessen moeten volgen. Het volgen van deze lessen (via een reeks mini-games) is niet alleen ontzettend leuk, maar je krijgt na het volbrengen ook een hoop ervaring of een handig voorwerp. Zo kon ik na een tijdje door het goed uitvoeren van mijn scheikunde projecten, opeens heel veel stinkbommen en dergelijke maken. Erg handig mocht je in gevecht zijn met een gigantische bullebak. De toegevoegde vakken als aardrijkskunde (landen en staten aankruisen), biologie (kikkers ontleden), muziek (ritmes uitvoeren) en kunst (tekenen) zijn ook erg leuk om te doen.
Al deze (kleine) extra’s zijn een leuke toegevoegde waarde voor de game zelf, maar zijn nogmaals geen reden om het spel nogmaals aan te schaffen wanneer je deze al in bezit had. Als ze nou een nieuwe stad of nieuwe gameplay-mogelijkheden voor de spelers beschikbaar stelden, dan konden we het nog wel een remake noemen. In feite is dit gewoon een port met ietwat betere, maar toch matige graphics en veel irritante slowdowns en zelfs laadtijden! Ongelooflijk dat bij zo een presentatie, de game kampt met irritante laadtijden die opduiken op de meest vreemde momenten. De game liep, zelfs met de patch, enkele keren vast zodat ik die drie uur helemaal over moest doen. Nu is dit natuurlijk mijn eigen schuld, ware het niet dat de savepoints in Bully echt heel schaars zijn. Tot de tijd dat een patch of iets dergelijks met een autosave-optie op de proppen komt, tel ik dit nog altijd als een stevig minpunt.
Conclusie
Begrijp me niet verkeerd, ik vind Bully: Scholarship Edition na twee jaar nog steeds een uiterst leuke game met veel hilarische momenten en ontzettend gevarieerde missies. Ook door de komst van nieuwe missies en lessen is de algehele content nóg groter geworden. Maar als we kijken naar de capaciteiten van de Xbox 360 mag je toch gerust stellen dat Bully ver achterloopt op andere titels qua techniek en presentatie. Irritante laadtijden, achterhaalde graphics en animaties en zelfs vastlopers zijn de redenen waarom Bully niet het cijfer krijgt wat het eigenlijk hoort te krijgen.