Op de GameQuarter-redactie is het nooit een probleem om games te verdelen. Je zou bijna kunnen zeggen dat we er een spreekwoord voor hebben: ‘’Als niemand het wil, geef het aan Sil.’’ Ik geloof immers dat elke game een eerlijke kans verdient en dat we er geen een mogen afschieten voor we het gespeeld hebben. Cake Ninja: XMAS liet me dit nog eens zwaar overdenken.|
Al wanneer het titelscherm ten tonele verschijnt, is er duidelijk iets niet goed. De audio klinkt ontzettend vals en heeft duidelijk teveel hoge tonen die niet goed gefilterd zijn. Het volume ging dan ook vlug omlaag. Gelukkig gaven de graphics van het titelscherm nog goede hoop van enige expertise bij de ontwikkelaar, tot de game begon.
Cake Ninja: XMAS is namelijk zonder twijfel een van de, zo niet dé, lelijkste game die ik in jaren heb gezien. De pixels zijn bijna te tellen en vijanden worden ontsierd door lelijke kartelrandjes. Ook de audio is weer afschuwelijk. De game heeft slechts één, repetitief, vals klinkend deuntje. Een deuntje waarvan je hond spontaan zou gaan liggen en piepen, omdat hij waarschijnlijk denkt een hondenfluitje te horen. Maar met goede gameplay zou hier nog mee te leven zijn.
Helaas slaat Cake Ninja hiermee, misschien nog wel meer dan met het audiovisuele gebeuren, de plank volledig mis. Je wordt belaagd door koekmannen die je met sneeuwballen bekogelen. In deze sneeuwballen zit dynamiet of iets dergelijks verborgen, want geraakt worden door drie van die witte rakkers betekent een schandelijke dood voor je Ninja. Gelukkig kan je trouwe zwaard korte metten maken met de koekmansprojectielen.
Door met je stylus een streep te trekken over de inkomende sneeuwballen kun je ze door midden klieven en je onvermijdelijke dood weer even uitstellen. Doe dit lang genoeg en de koekmannen zijn door hun voorraad heen. Het is dan aan jou ze een koekje van eigen deeg te geven. Het idee is om met je stylus sneeuwballen terug te werpen naar de koekmannen, maar in de praktijk werkt dat totaal niet. Als je al een koekman raakt is het meer geluk dan wijsheid, hetgeen de game ontzettend frustrerend maakt. En wanneer je die koekman neer hebt, komen er meer terug en begint het spelletje opnieuw. Om de Kerstman te citeren’’ Ho, Ho, Ho.’’
Conclusie
Cake Ninja is op elk mogelijk gebied een flop van de hoogste orde. De audio zal na lang luisteren ongetwijfeld resulteren in gescheurde trommelvliezen, de graphics zijn om te huilen en de gameplay is een dermate groot rommeltje, dat je zou denken dat het Cake Ninja: April fools zou zijn. ]De game is namelijk een grap.