Call of Duty 4: Modern Warfare

De Tweede Wereldoorlog zit er ondertussen al meer dan zestig jaar op. Toch verschijnen er nog steeds waanzinnig veel games met de WOII als hoofdrol. Dit blijkt echter niet altijd de weg naar succes. Ubisoft bewees met Rainbow Six: Vegas eerder al dat je niet perse Duitsers hoeft af te maken om een goede shooter af te leveren. Ook Infinity Ward gaat met Call of Duty een compleet andere toer op. Het laat de jaren veertig achter zich en nestelt zich met Call of Duty 4: Modern Warfare in de tegenwoordige tijd.

Het verhaal draait om de Rus Zakhaev, die nog voor aanvang van het spel een kogel door je kop schiet. Deze jongen krijgt steun van het Nationale leger en figuren uit de Russische maffia om uiteindelijk aan het langste eind van de oorlog met de VS te trekken. Ook de Britten hebben hun aandeel in het spel. Met de SAS willen ze kosten wat kost de bad guys naar het hiernamaals knallen. Jouw opdracht is simpel: voorkom een wereldwijde catastrofe door spilfiguren als de eerder genoemde Zakhaev en Al-Asad te elimineren. De game begint met een kleine inleiding in de wereld van een soldaat. Je leert om te gaan met je wapens en granaten en maakt ook kennis met enkele belangrijke teamgenoten. Hierna wordt je meteen in de actie gedropt, letterlijk dan.

Een vliegtuig zet je samen met een compact groepje teamleden af op een boot, om daar belangrijke documenten van de vijand te ontnemen. Al snel merk je dat dit niet zomaar een shooter is. Zo wordt je niet beschouwd als rambo, maar moet je wachten op je makkers om samen kamer per kamer te infiltreren. Ze stampen de deur voor je open, ze leveren je dekkingsvuur en geven hints van waar de vijand zich bevindt. Het geeft een intensief gevoel van samenhorigheid. Na het pakken van de documenten, moet je heelhuids van de boot zien te geraken. Een finale sprong richting het vliegtuig beslist of je al dan niet verder mag naar het volgende level.

Net zoals in de vorige delen verschijnen er indicaties wanneer je geraakt wordt. Deze hints verschijnen links of rechts, naargelang de positie van de vijand. Dan is het aan jouw te beslissen wat je gaat doen. Je draait richting de indicator of je zoekt zo snel mogelijk dekking achter een doos, steen of vuilbak. Door een knop in te drukken gaat je personage door de knieën. Als je deze toets gedurende twee seconden induwt gaat hij volledig op zijn buik. Dit laatste kan vooral in de latere levels erg handig zijn. Ik maak graag van de situatie gebruik om een wel heel erg knappe missie aan het licht te brengen. Je gaat samen met een teamgenoot op tocht. Beiden gewikkeld in een camouflagepak gemaakt van bladeren kruip je met een sniper in de hand door het hoge gras. Wil je heelhuids het einde van het level halen, dan is het belangrijk om de instructies van je kameraad perfect op te volgen. Op een gegeven moment commandeert hij je om volledig te gaan liggen, zodat het de helikopter niets van onze aanwezigheid opmerkt. Eens het vijandelijke toestel gepasseerd is, is het tijd om te gaan. Samen kruip je door het gras naast vijandelijke troepen en tanks en luister je aandachtig naar de instructies van de kapitein. De kleinste fout kan fataal zijn.

Deze missie is jammer genoeg één van de zeldzame stealth opdrachten. Maar we beseffen maar al te goed dat we voor dat soort zaken niet bij Call of Duty moeten zijn. De overige levels verplichten je immers om snel, maar doelgericht en tactisch de opgestelde objectieven te voltooien. Ondanks dit zijn de missies erg gevarieerd. Infiltreer boerderijen met de hoop om Zakhaev te vinden, haal een helikopter neer met je RPG, sluip door open velden of loop door steden die veelvuldige bomaanslagen ondergaan hebben. De details van deze plaatsen zijn stuk voor stuk ongekend. Nog nooit wist een videogame een realisme van deze kwaliteit op een scherm te toveren. Persoonlijk ken ik zelfs geen PC game die aan deze pracht kunnen tippen. En wacht maar tot je de rookpluim van de helse RPG voor je neus ziet voorbij vliegen… Wauw!

Na enkele alinea’s ben ik aangekomen bij het eerste minpunt van de game. De singleplayer is namelijk ontzettend kort. Door goed door te spelen zal je na een namiddag gamen het einde zien. Als je een echte uitdaging wil kan je de game spelen op de hoogste moeilijkheidsgraad. Hierdoor krijg je minder hulp van je maten en schiet de tegenpartij ook een pak meer accuraat. Een goede next-gen game kan natuurlijk niet zonder een uitstekende multiplayer. En ook in Call of Duty 4 is die steevast vertegenwoordigd. Je krijgt de keuze uit tientallen spelmodi en verschillende wapens die je volledig naar eigen wensen kan modden. Wel moet ik er even bijzeggen dat je deze pas krijgt na een bepaald level te bereiken. Dit level stijgt naargelang je behaalde ervaringspunten, die je op hun beurt weer kan verdienen door kills of het voltooien van challenges. Spring van een gebouw en overleef het, pleeg honderd moorden met je sniper, enzovoort. Naast het vrijspelen van de eerder vermelde zaken, doen ook de zogenaamde Perks hun intrede. Dit zijn een soort van speciale krachten die je aan je online personage kan toewijzen. Reload sneller, bezit meer gezondheid, spurt enkele seconde langer of schiet kogels af die makkelijker door muren heen gaan. Infinity Ward gaat hier heel erg ver in, want zo heb je geen enkele keer een zelfde vuurgevecht.

Conclusie

Had je nog geen reden om een PS3, 360 of een goede PC aan te schaffen? Dan is het nu grote tijd om je naar de winkel te begeven. Niet alleen de singleplayer zorgt voor een onvergetelijk avontuur, ook het online gebeuren zal je wakker houden tot in de vroege uurtjes. Doe daar nog eens de ongeziene graphics bij en je hebt een onvervalste topper. Heb je nog geen internetverbinding, plaats dan snel die draadloze router of laat een kabel trekken door alle muren heen. Je zult er geen spijt van krijgen, neem het van mij aan.