Hoewel de JRPG nog altijd mijn favoriete videogame-genre is, recenseer ik steeds vaker andere soorten games. En hoewel dat deels te maken heeft met mijn brede interesses, heeft het er ook mee te maken dat ik de games sneller uitspeel dan dat ze verschijnen. Daarom ben ik heel blij dat Numskull Games heeft besloten bij te dragen aan het lokaliseren van Japanse RPG’s. RPG’s zoals Conception PLUS: Maidens of the Twelve Stars, die we vandaag gaan recenseren.
Het is de nachtmerrie van elk tienermeisje: ontdekken dat je zwanger bent. Normaliter zouden we zeggen dat je daar zelf aan hebt bijgedragen, maar wanneer Mahiru ontdekt dat ze in verwachting is zonder ooit intiem te zijn geweest met het andere geslacht, roept ze ten einde raad de hulp van haar neef in. Die is natuurlijk verbaasd, maar belooft tevens om haar ondersteunen in wat ongetwijfeld een moeilijke tijd gaat worden. Dat die ondersteuning komt in de vorm van een andere wereld vol monsters en meisjes zagen ze echter beide niet aankomen.
Uitverkoren
Mahiru blijkt, gelukkig, helemaal niet zwanger te zijn. In plaats daarvan is ze uitverkoren om als Star Maiden te dienen in een andere dimensie, waar monsters het voortbestaan van de bevolking bedreigen. Deze monsters komen voort uit ‘’de daad’’ en kunnen enkel in bedwang worden gehouden door twaalf heilige objecten, genaamd Star Offerings, die corresponderen met de twaalf kalendermaanden. In het verlengde hiervan zijn er ook twaalf Star Maidens, die ieder het teken van hun maand op hun lichaam dragen en eenmaal de bijpassende Star Offering kunnen maken.
Normaal gaat een Star Offering nadat die gemaakt is 120 jaar mee, waarna zowel de Star Offering als de bijbehorende Star Maiden het leven laten. Een nieuwe Star Maiden wordt dan gekozen, maakt een nieuwe Star Offering en een man van onze planeet wordt door de Star God naar deze wereld gehaald om de Star Offering te plaatsen in door monsters overspoelde kerker. Dit gebeurt in vaste intervallen van tien jaar, waardoor de mensen van deze wereld in een comfortabele sleur terecht zijn gekomen, ondanks de terugkerende dreiging van monsters. Maar een maand voor aanvang van ons verhaal komt daar verandering in.
Alle twaalf Star Maidens sterven tegelijkertijd en hoewel de levensduur van de Star Offerings nog niet op is, verliezen ze snel hun kracht. Bijna tegelijkertijd ontwaken elf vrouwen in hoofdstad Granvania als nieuwe Star Maidens, die in rap tempo worden klaargestoomd voor de interdimensionale bezoeker die men God’s Gift noemt. En dat ben jij.
Ik zie sterretjes
Doordat niet enkel jij, maar ook Mahiru vanuit de aarde naar Granvania wordt gehaald, zijn alle twaalf Star Maidens wederom verzameld, hetgeen betekent dat alle ingrediënten om totale vernietiging te voorkomen aanwezig zijn. Twaalf Star Maidens, twaalf Star Offerings en één God’s Gift zijn echter niet voldoende om twaalf kerkers vol monsters te overwinnen. Daarom hebben de Star Maidens nog een taak.
Als God’s Gift heb jij als enige de gave om de monsters, genaamd Impurities, te doden. Inwoners van Granvania, inclusief de Star Maidens, kunnen de wezens niet eens schaden. Maar ze kunnen wel Star Children met je verwekken, die deze gave erven. Deze kinderen zijn niet het product van een stomend hete nacht, maar van een speciaal ritueel dat jij en een Star Maiden uitvoeren in de lokale kerk, waarbij matroesjka tot leven worden gewekt om aan je zijde te vechten in de kerkers waar je de Star Offerings heen moet brengen. Het is eerlijk gezegd allemaal wat vergezocht en duidelijk een manier om dating sim-elementen toe te voegen aan een zwaar op combat leunende Japanse RPG. Maar of dat nu zo erg is…
Slaapverwekkend
Omdat het team achter Conception PLUS duidelijk van mening was dat subtiliteit een overbodige luxe is, ga ik het ook als dusdanig behandelen wanneer ik over de game spreek. En met het oog daarop wil ik mededelen dat gevechten in Maidens of the Twelve Stars een verschrikking zijn. Niet vanwege de combat mechanics, die turn-based combat combineren met het goed positioneren van je karakters ten opzichte van elkaar en vijanden, maar wel vanwege alles wat eromheen zit.
Laten we beginnen met de dungeons die je moet verkennen. Zoals gezegd zijn er hier twaalf van, verdeeld over vier seizoenen, al hoef je die niet allen te verkennen om het verhaal tot een goed einde te brengen. De eerste tien vloeren zijn seizoensgebonden en hoef je daarom maar eens te doorkruisen, terwijl de laatste vijf specifiek zijn voor die maand. En per vloer ben je vijftien tot dertig minuten bezig als je alles bevecht wat op je pad komt. Dat is geen verplichting, maar omdat je toch moet levelen is het ook niet iets dat je kunt ontlopen.
Ga ik nou jammeren over het feit dat je veel moet vechten in een JRPG? Natuurlijk niet. Dat is het genre immers eigen. Waar ik over ga jammeren is dat het aantal verschillende soorten vijanden dat je in een dungeon tegenkomt op twee handen te tellen is. Je bent daardoor al gauw twee uur bezig met het alsmaar bevechten van hetzelfde handjevol vijanden, wat het erg monotoon en voorspelbaar maakt. Wat dit gevoel verder voedt, is dat de soundtrack op geen enkele manier opmerkelijk is – met slechts een geluid voor alle vijanden –, AI voortdurend hetzelfde reageert én dat elke dungeon op een visuele make-over na hetzelfde is. Je ontkomt er hierdoor niet aan dat je gaandeweg steeds meer op de autopiloot speelt in plaats van dat je actief mentaal deelneemt aan het spel. Het gevolg? Ondergetekende is meermaals al spelend in slaap gevallen. En dat is dan ook de reden dat ik de dating sim-elementen met open armen verwelkom.
Dag dames
Wanneer je genoeg hebt van alsmaar dezelfde gevechten opnieuw voeren, kun je terugkeren naar Granvania om voorwerpen in te slaan, te rusten en te babbelen met de Star Maidens. Dit is nodig omdat Star Children een level cap hebben die direct verbonden is aan de gevoelens van een Star Maiden. In het begin zal je daardoor kinderen krijgen die blijven steken bij level 10, waar je niet ver mee gaat komen. Maar wanneer je meer leert over de dames die jouw lot delen, zal deze geleidelijk aan stijgen, zodat je niet meer elk gevecht slechts ternauwernood overleeft en dichterbij de level cap van 99 komt.
Een bijkomstigheid van deze mechanieken, is dat je veel gemotiveerder bent om echt te leren over de Star Maidens. Een goed antwoord in dialogen maakt immers al snel tien levels verschil en kan ervoor zorgen dat je een uur minder in de volgende kerker hoeft te vertoeven, hetgeen al een beloning op zich is. Maar zoals je misschien al had opgemerkt, betekent dit ook dat je voortdurend nieuwe kinderen moet trainen vanaf level 1, wat de vaart nóg meer uit je avontuur haalt. Ik leefde daarom echt naar de escapades met de Star Maidens toe, al was het maar om een beetje variatie te krijgen. Dat de meeste van de dames een vrij interessant subplot hebben is daarbij mooi meegenomen, vooral omdat het hoofdverhaal ontzettend voorspelbaar is.
PLUS
De originele Conception verscheen jaren geleden als een PSP exclusieve game in Japan. En met deze re-release komt niet enkel eindelijk een Engelse vertaling, maar ook nieuwe content. Dit vind je in de vorm van een dertiende Star Maiden met haar eigen verhaal, die een beetje krampachtig tussen de bestaande content wordt gepropt. Dat heeft dus nauwelijks effect op de vijftig uur die je nodig hebt om een einde te bereiken.
Conclusie
Conception PLUS: Maidens of the Twelve Stars is het perfecte bewijs dat meer niet altijd beter is. Diens combat mechanics werken best goed, maar omdat je echt veel te vaak dezelfde vijanden moet bevechten om te blijven grinden, voelt de game met elk uur dat passeert meer als een straf en minder als vermaak. En dat is spijtig, want als het tempo wat was opgevoerd en het verhaal wat meer vlees op de botten had gekregen om de tijd te vullen, had dit een hele degelijke JRPG kunnen zijn.