Een van die rest is Reunion, een remake van de Crisis Core: Final Fantasy VII-titel die ooit op de PlayStation Portable verscheen. Hierin speel je met Zack en leer je meer over zijn begindagen met Shinra. Dit is op momenten wat vreemd, daar de Remake nog niet alles heeft onthuld in het eerste deel en diens DLC, en Zacks verhaal onveranderd is gebleven, maar is ook een ode aan de originele game en diens fans.

The modern standard
Het verhaal mag dan wel hetzelfde zijn gebleven, maar dat is eigenlijk stiekem het enige waarover dat gezegd kan worden. Behalve de overduidelijke visuele update is er gesleuteld aan de User Interface, zodat deze FF7 Remake nadert. Sterker nog: als je soms naar de models en assets kijkt, zou je bijna denken dat je die titel aan het spelen bent. Dat de muziek eveneens een update heeft gekregen en de game nu ook nog voice acting heeft, versterkt dit gevoel alleen maar meer.
De combinatie van bovenstaande verbeteringen, maakt dat ik deze game zowaar heb ik uitgespeeld, terwijl ik er op de PSP al snel op uitgekeken raakte. Het spel heeft nog steeds de nodige eigenaardigheden, vooral in de vorm van het DMW-systeem, maar is met het nieuwe combat systeem een stuk behapbaarder.

Hakken en snijden
Dit combat systeem is, tot niemands verbazing, ook vrijwel identiek aan Final Fantasy VII: Remake. Zack kan in real-time aanvallen en spreuken gebruiken, maar in tegenstelling tot Cloud hoeft hij niet te dealen met het ATB-systeem. Daarnaast is zijn vechtstijl veel meer gefocust op Materia, waarbij je Materia kunt maken en fuseren om jouw stats te verhogen en meer offensieve en defensieve opties tot jouw beschikking te krijgen. Maar hoe goed jouw build ook is, uiteindelijk is het soms de DMW die de doorslag moet geven.
DMW staat voor Digital Mind Wave en is feitelijk een slot machine die je tijdens combat ziet. Voor tien SP, welke je zowel binnen als buiten gevechten verdient, kun je een gokje wagen en afhankelijk van welke symbolen opduiken kun je allerlei boosts krijgen, zoals buffs, limit breaks en zelfs heuse level-ups voor zowel Zack als zijn Materia. Op wat je krijgt heb je geen enkele invloed en of je moet grinden voor SP voor level-ups hangt dus grotendeels af van hoe aardig lady luck je vandaag vindt.
Dit klinkt op papier als een nachtmerrie moet ik toegeven en ik kan het niet leuker laten klinken. Toch is het dat wel. In eerste instantie is het bijna desoriënterend, maar eens het klikt geeft het een kleine dopamine boost, iedere keer wanneer je de gok waagt. Dit is bijna ironisch om te zeggen in 2023, waarin bijna elke mobiele titel dergelijke mechanics gebruikt om je uit te buiten, maar er rekening mee houdend dat dit een game op de PSP was en er geen aankopen gedaan kunnen worden, laat dit op een goede manier zien waarom dergelijke mechanics nog altijd aanslaan.

Draagbaar probleem
Dat Crisis Core oorspronkelijk voor een handheld was bedoeld, kun je merken aan hoe de game is opgezet. Hier is geen grote open wereld, noch zijn er grote gebieden om te verkennen. In plaats daarvan wordt je voor elke missie naar een klein stuk van de bekende spelwereld, zoals Midgar en Shinra HQ gestuurd via het Mission Select-menu. Deze komen in variërende lengtes en moeilijkheidsgraden, zodat je kunt kiezen aan de hand van hoeveel tijd je op dat moment hebt. Dit was oorspronkelijk de kracht van het spel, maar is nu diens grootste nadeel.
Ik heb de game gerecenseerd op PC, waarbij ik zowel de desktop als de Steam Deck heb genut. Op beide loopt het perfect en is het een uitstekende game, maar op de draagbare deck komt de game gewoon veel beter tot zijn recht. Een mission select is immers niet echt meer van deze tijd op de grotere platformen.
Conclusie:
Crisis Core: Final Fantasy VII – Reunion is een geweldige poging om een oude titel nieuw leven in te blazen. Maar daar men trouw is gebleven aan het origineel, blijft het een game die het beste tot zijn recht komt op een draagbaar device. Het DMW-systeem en zijn willekeur is echter wel iets wat je daarbij op de koop toe moet kunnen nemen, al vond ik het persoonlijk best verslavend.