De naam Deadpool doet bij iemand als mij, een Marvel- en DC-fan, gelijk een belletje rinkelen. Toch wist ik pas dat er een Deadpool-game aan te komen zat toen diens launch trailer op dook. Zonder al te veel verwachten drukte ik op play, waarna de cola uit mijn neus spoot. Dat Deadpool hilarisch is wist ik allang, maar dat High Moon het karakter zo geweldig neer zou zetten zag ik niet aankomen. In ere van deze trailer zal ik de game dan ook pijlen aan de vier punten die in de trailer werden aangehaald. Deadpool! Bang! Babes! Mayhem!
Om bij het begin te beginnen: Deadpool! Het alter ego van Wade Wilson, die op vroege leeftijd al geconfronteerd werd met een aangevreten lichaam door kanker. In een poging aan de dood te ontkomen stond hij zijn lichaam af aan wetenschap, wat hem vrijwel onsterfelijk maakte. Zijn lichaam regenereert met schrikbarende snelheid, waardoor hij kanker overwon. Zelfs in stukken gesneden worden, onthoofd worden of een ongezonde hoeveelheid lood binnen krijgen middels blauwe bonen, kunnen zijn leven niet ten einde brengen.
Zijn kracht kwam echter met een prijs: zijn verstand. Deadpool is compleet krankzinnig en kampt dan ook regelmatig met hallucinaties. Vervelend voor hem, hilarisch voor ons. Met name wanneer Wilson zich weer eens realiseert dat hij in feite een fictief figuur is en daarom de vierde dimensie doorbreekt om tegen het publiek te spreken, zorgt met enige regelmaat voor taferelen die een glimlach op je gezicht toveren. Vooral wanneer de rood geklede antiheld commentaar geeft tijdens het werkelijk spelen (´if that hit you in the chest i´m sorry. I was aiming for your crotch´ of ´Click, click, click. That´s the sound of no more bullets.´ ) komt de genialiteit van het karakter mooi uit de verf.
Zaak is dus om snel kogels te vergaren voor de Bang! Standaard komt Deadpool met een tweetal katana’s en pistolen. De huurmoordenaar is hierdoor zowel op korte als lange afstand uiterst dodelijk. Zijn wapens kunnen worden geüpgrade door middel van DP-points, welke je vergaart door het doden van vijanden. Bovendien kun je extra wapens zoals hamers, sais of een shotgun kopen voor net dat extra beetje dodelijkheid. Upgraden is overigens geen overbodige luxe zo richting het einde van de game. Het gevechtssysteem van Deadpool is eigenlijk behoorlijk simpel. Onder de vier actieknoppen zitten een zware aanval, een lichte aanval, een springknop en een knop om te teleporteren óf counteren. Met de schouderknoppen kunnen de schietijzers bovendien worden bovengehaald voor een naadloze combo à la Devil May Cry, al mist het de finesse om zich hiermee te meten. Met name het schieten voelt, ondanks het lock on-systeem, redelijk clunky aan. Ondanks dat weet de gameplay genoeg te boeien om tot het einde door te spelen, mede dankzij de rare stukken tussendoor die voor variatie zorgen. Hierbij kun je bijvoorbeeld denken aan een on rails schietfestijn met regenboogkleurige kanonskogels.
Dit stuk doe je overigens voor een van de Babes! De voluptueuze wezens waar we allen van houden zijn goed vertegenwoordigd in Deadpool, inclusief al hun ‘kwaliteiten’. Behalve de inwisselbare schatjes die in Deadpools waanbeelden voorkomen zijn bijvoorbeeld ook enkele van de X-babes aanwezig. De meest opvallende jongedame is echter Death. Met zijn vrijwel onsterfelijkheid heeft Wade schijnbaar de dood zelf om zijn vinger gewonden, daar de twee een aura van seksuele frustratie en lust uitstralen.
Als laatste is er Mayhem! Eigenlijk is dit de enige van de vier criteria waar Deadpool de mist in gaat, maar dan wel gigantisch. Het zou geweldig zijn als onze gestoorde moordenaar flink los kon gaan in vernietigbare omgevingen. Helaas blijft echter alles heel onder jouw kracht en behoeft het bovendien geen vernietiging. Op het eerste level na lijken ze namelijk allemaal op elkaar. Half vernietigde omgevingen sieren je scherm, met de nodige ingestorte plafonds om je de weg te wijzen. Het ziet er telkens net iets anders uit, maar te vaak krijg je het gevoel dat High Moon stukken level gekopieerd en geplakt heeft en vervolgens van een ander likje verf voorzien. Deze verf was schijnbaar ook nog van huismerkkwaliteit, want op enkele sleutelfiguren als Deadpool, Rogue en Cable na oogt de game redelijk pover. Een lelijke verpakking rond een goed product zou je kunnen zeggen.
Conclusie
High Moon lijkt perfect begrepen te hebben waar een Deadpool game om moet draaien: Deadpool. Wellicht wel Marvels beste karakter op puur gedrag verdiende een eerbetoon en heeft die gekregen. Het zou echter wel geholpen hebben als de rest van de game dit niveau kon bijbenen, want helaas schiet het daar nog wel eens tekort.