Namco Bandai heeft nog steeds de indruk dat nog niet iedereen het verhaal van Dragon Ball Z kent. Je weet wel, het verhaal waarin Goku eerst afrekent met de Saiyans, om vervolgens via Frieza, Garlic Junior, de Androids en Cell het uiteindelijk af te maken tegen Buu. Dit verhaal, dat in de tekenfilm 291 afleveringen bestrijkt, kennen we inmiddels uit de treuren, maar voor de enkeling voor dat nog niet het geval is, heeft Namco Bandai opnieuw een Dragon Ball Z game uitgebracht. Dragon Ball Z: Tenkaichi Tag Team is uitgekomen voor PSP en zal misschien voor de echte fan nog wel de moeite waard zijn.
Dat het verhaal wederom opnieuw verteld wordt is eigenlijk niet zo vreemd. Ze kunnen immers moeilijk een nieuw verhaal gaan verzinnen. Echter laat de ontwikkelaar wel wat steken vallen bij de manier van vertellen. Sommige onderwerpen uit het verhaal komen extra lang aan bod, terwijl andere (soms erg belangrijke) onderwerpen even tussen neus en lippen door vermeld worden. Oke, het is niet zo erg, omdat iedereen toch wel weet wat er gaat gebeuren, maar als je het verhaal dan toch wil gebruiken, doe het dan ook voor de volle 100%. Wat ons betreft had er helemaal geen verhaal aanwezig hoeven zijn, want een beat ‘em up als Dragon Ball Z zou prima functioneren wanneer je je poppetje in het menu kiest en gewoon gaat vechten.
Grofweg is dat namelijk het enige dat je doet in Tenkaichi Tag Team. Dit vechten is, ook omdat de besturing van de PSP beperkt is, lekker simpel gehouden. Combo’s zijn erg gemakkelijk te maken en ook de speciale aanvallen, zoals de Kamehameha van Goku, zijn met een volle Ki-balk erg simpel uit te voeren. Op zich voelt dit systeem wel lekker aan en het vechten is ook zeker leuk in de driedimensionale spelomgeving. Je hebt namelijk een behoorlijk gevoel van vrijheid en het uitvoeren van zo’n superaanval blijft natuurlijk spectaculair.
Helaas is de AI van de computergestuurde tegenstander niet van al te hoog niveau. Je moet behoorlijk je best doen, wil je van deze koekenbakkers verliezen. Op de raarste momenten stoppen ze met hun combo en de speciale aanvallen van hen komen bijna altijd op momenten waarop je het verwacht. Als je echter wat vrienden met een PSP weet op te trommelen, dan kun je in ieder geval lokaal tegen elkaar spelen, waardoor het niveau ongetwijfeld wat hoger wordt. Wat wel erg vreemd is, is het feit dat Namco Bandai er geen online mulitplayer in heeft gestopt. Dit had de levensduur van het spel aanzienlijk kunnen verlengen.
Als je de motivatie hebt om het gehele verhaal uit te spelen, dan zul je om en nabij de acht uur kwijt zijn. Je speelt dan met diverse personages en bovendien zijn er talloze nieuwe personages vrij te spelen. De meeste vechtersbazen uit de serie kom je tegen, wat natuurlijk erg leuk is voor de fans. Deze personages kun je middels D-points, die je gedurende het spel verdient, versterken. Je kunt namelijk diverse accessoires kopen. Naast de verhaalmodus zijn er de Survival- en de Battle 100-modus, waarvan de laatste een aardige is. Hierin krijg je een bepaalde challenge, die je tijdens een gevecht moet uitvoeren.
Voor PSP-begrippen zien de arena’s er behoorlijk goed uit: je komt veelal op bekende plekken uit de serie en deze zijn ook goed herkenbaar. De personages zien er minstens zo goed uit en de snelle actie op het scherm is uitstekend te volgen. De stemmen van de personages zijn passend en de begeleidende muziek doet het ook naar behoren. Je kunt dus wel stellen dat Namco Bandai op audiovisueel vlak geen steken heeft laten vallen.
Conclusie
Dragon Ball Z: Tenkaichi Tag Team is het zoveelste spel uit de serie en eerlijk gezegd zijn we er wel een beetje op uitgekeken. Het is absoluut geen slecht spel. De gevechten zijn gewoon erg vermakelijk, het ziet er allemaal goed uit en er zijn veel personages vrij te spelen. Aan de andere kant zit er een aantal minpunten aan deze game vast: het verhaal kennen we uit de treuren, de AI is behoorlijk laag en er is geen online multiplayer. Daarom is er eigenlijk weinig reden om de game in huis te halen, al zou je geen miskoop doen wanneer je dat toch doet.