De Dragon Ball Z Budokai HD Collection (een hele mond vol, dus laten we het daarom vanaf nu op Budokai HD houden) is een samenvoeging van twee Dragon Ball Z-spellen, namelijk Dragon Ball Z Budokai 1 en Dragon Ball Z Budokai 3. De games zijn omgegoten in een HD-jasje en zo op PlayStation 3 en Xbox 360 uitgebracht. Waarom? Geen idee. Ik kan er met mijn hoofd namelijk echt niet bij waarom uitgever Namco Bandai dit als een nodige stap in hun Dragon Ball Z-repertoire ziet.
Laat ik om te beginnen stellen dat de twee spellen waaruit Budokai HD bestaat, twee hele toffe spellen zijn. Zowel Budokai 1 als Budokai 3 verschenen voor de PlayStation 2; alleen het eerste deel was ook op de GameCube te spelen. Toentertijd waren het twee spellen die enorm goed ontvangen werden door zowel de critici als het grote publiek; de Dragon Ball-hype werd toen langzaam maar zeker ook in Europa aangewakkerd, en Budokai 1 en 3 en konden hier enkel aan bijdragen.
De eerste Budokai-game is een vrij simpele fighter; met 23 speelbare personages en slechts twee basisaanvallen en een speciale aanval die nauwelijks verschilt per personage, is het één van de meest simplistische en makkelijkst aan te leren spellen die Dragon Ball kent. Toch heeft het, mogelijk juist door de simpliciteit, een zekere charme die de spelervaring toch nog leuk maakt. Het feit dat er zo weinig aanvallen zijn maakt het extreem gemakkelijk om de game op te pakken ener lekker mee te spelen; ervaring is geen vereiste en dus kun je zonder problemen je vrienden uitnodigen om eens lekker te knokken, zonder dat dit resulteert in een knoppenram-festijn. De sleutel van de overwinning in Budokai is namelijk niet het uitvoeren van extreem ingewikkelde combo’s, maar timing. Simpel, maar effectief.
Zodra je je aan het derde deel waagt, zul je meteen merken dat er een wereld van verschil is tussen het origineel en deze. Om de één of andere mysterieuze reden is het tweede deel van de serie niet in de collectie meegenomen, en dit is hartstikke zonde; de geleidelijke lijn van moeilijkheidsgraad en speltechniek wordt namelijk door de hele trilogie doorgevoerd, maar als je het middelste stuk zonder pardon overslaat, zal het toch even slikken zijn. Het derde deel is namelijk zoveel ingewikkelder dan het origineel, dat de leercurve opeens extreem steil is. Zodra je echter door deze mildzure appel heen gebeten hebt zul je je heel goed kunnen vermaken, want Budokai 3 is een dijk van een game met een stevige single-player, een toffe multiplayer en een nauwe verbinding met de serie.
De games zijn allesbehalve slecht, maar toch beschouw ik het als een rare keuze om ze opnieuw uit te geven. Het grafische verschil tussen het origineel en de heruitgave is namelijk wel zichtbaar, maar totaal niet groot; de textures zijn wat opgepoetst en de modellen zitten wat strakker in elkaar, maar daar stopt het dan ook bij. De games kennen een cell-shaded grafische stijl, welke niet extreem veel laat zien van haar veroudering; de originele games zijn nog prima speelbaar door de tekenachtige, kleurrijke en heldere graphics. Ik vraag me hierdoor dus af waarom het in de ogen van Namco Bandai nodig was geweest om een HD-heruitgave te maken.
Dit gegeven daargelaten is er echter gewoon nog heel wat plezier uit de game te halen. De games geven alle gekheid die je uit de serie kan kennen goed weer, en leveren tegelijkertijd degelijk speelplezier en een toffe soundtrack. De stemmen zijn ingesproken door dezelfde stemacteurs als die uit de serie en hierdoor zul je een nog nauwere verbintenis tussen serie en game voelen.
Conclusie
Ter conclusie is deze HD-collectie het geld enkel waard als je de originele titels nog niet in huis hebt. Het HD-jasje dat de game toegestopt heeft gekregen is namelijk meer een HD-sjaal; het verschil is vrij klein en nauwelijks de moeite waard. Ook is het feit dat het tweede deel van de trilogie mist niet alleen raar, maar ook slecht voor de leercurve die in de spellen zo belangrijk is. Toch heeft het spelen van beiden spellen mij wel plezier kunnen leveren. De gameplay staat nog goed overeind, de muziek en stemacteurs doen beiden goed hun werk en bovendien is er een lekker nauwe verbintenis te voelen tussen serie en game. Heb je dus de originele games niet in huis en heb je iets met fighters en Dragon Ball, dan is Dragon Ball Z: Budokai HD Collection zeker aan te raden.