EDENGATE: The Edge of Life

In deze game bij jij Mia Lorenson, wetenschapper en viroloog, die ontwaakt in een verlaten ziekenhuis. Wie ze is, waarom ze daar is en haar verleden zijn allemaal vaag. Het is niet zo zeer dat ze geheugenverlies heeft, dan dat ze in een soort waas zit die langzaam maar zeker opheldert nadat de game vordert. Of nou ja…langzaam.

Is dit alles?

EDENGATE is geen lange game. Wie goed doorloopt, kan binnen anderhalf uur de credits binnenwandelen met alle trophies onder de gordel. Dat is niet direct een probleem daar de game maar een luttele € 6,99 kost, maar het is wel weinig tijd om echt een degelijk verhaal neer te zetten. Een film komt ermee weg omdat het reistijd en dergelijke niet hoeft te tonen, maar zoals het genre walking sim al impliceert, moet je hier van locatie naar locatie wandelen.

Ontwikkelaar HOOK doet zijn best om ondanks deze beperkingen een sterk verhaal neer te zetten. Iets waar het, in ieder geval, in de eerste helft van het spel, aardig in lijkt te slagen. Het probleem is echter dat de opbouw nergens op uitkomt. De eindsprint is rommelig en geforceerd en ligt niet in lijn met wat de game tot op dat punt was, terwijl het daadwerkelijke einde heel plotseling komt en mij persoonlijk met meer vragen dan antwoorden achterliet.

Dus?

Nu weet ik dat ik niet goed ben met games die hun verhaal op abstracte wijze aanbieden. Ik heb hier in het verleden zelfs een column aan geweid. En de conclusie daarvan was, dat ik gewoon niet de juiste persoon ben voor spellen die hun verhaal op zulke wijze benaderen. Dat is echter niet wat EDENGATE is.

EDENGATE is een spel dat zijn verhaal voor interpretatie open laat. Niet doordat het abstractie gebruikt om dit te vertellen, maar omdat het zoveel gewoon open laat dat je niet zo zeer de kleurplaat moet vullen, maar zelf een gedeelde van de tekening moet maken. Het voelt als lui design en maakt het verhaal er op geen enkele wijze beter op. En daar dit zo’n beetje het enige is wat een walking sim is, de game zelf dus ook niet.

Conclusie:

Een verhaal wat nergens op uitkomt, een korte speelduur en een gebrek aan originaliteit; dat is EDENGATE: The Edge of Life in een paar woorden. Er had meer in kunnen zitten, maar daarmee is ook al het positieve eigenlijk wel gezegd.