Mensen die al reviews hebben bekeken van de DLC, valt één ding op. Volgens OpenCritic is dit de best beoordeelde DLC ooit gemaakt. Deze game viel de ene tien na de andere ten deel. Hier moet ik wel een waarschuwing geven: alle reviews die ik gelezen zijn gemaakt door mensen die Dark Souls, de driedelige klassieker van dezelfde ontwikkelaars, nauw aan het hart liggen. Ik heb echter nooit Dark Souls omarmd en mijn mening is dan ook een eerlijk en ongezouten, puur gebaseerd op ELDEN RING en niets anders.
In de voetsporen van Miquella
Hét moment van ELDEN RING was voor mij toch echt het moment dat ik onderaan de Haligtree stond, tegenover de moeilijkste eindbaas van de game en zij de legendarische woorden sprak: "I am Melania, Blade of Miquella.". Die zin bleef hangen. Waarom? Omdat die naam overal terugkomt. Van alle halfgoden in ELDEN RING is Miquella verreweg het interessantst. De reden hiervoor is vrij eenvoudig. De halfgod komt niet voor in de game. Het enige wat je van hem of haar ziet, is een bloederige dode arm die uit een soort cocon hangt, wanneer je de eindbaas Mohg hebt verslagen.
Om de DLC te kunnen starten, is het verslaan van Mohg essentieel. Het startpunt van de expension is namelijk hier. Je drukt op een knop en je wordt getransporteerd naar The Realm of Shadow, een wereld waar Miquella heen is gevlucht en jij moet haar voetsporen volgen.
Dit lijkt een gemakkelijke taak. Maar wie al zover in ELDEN RING is dat hij Mohg heeft verslagen, weet dat in ELDEN RING niets eenvoudig is. Al in de eerste stappen van de spelwereld is duidelijk dat het level om deze DLC te kunnen spelen onvergeeflijk hoog is en de moeilijkheid die je ooit ervaren hebt toen jouw reis in The Lands Between begon is weer helemaal terug. Geen vijand is ongevaarlijk en iedere beloning is het waard om voor te vechten.
Ontwikkelaars, sta op en gebruik je fantasie
In ELDEN RING is te merken dat de ontwikkelaars een basis hebben gelegd om de game te spelen. Je kunt een build kiezen en dit uitbouwen op de manier zoals jij wil. Er zitten echter altijd een aantal standaarden in. Je kunt kiezen om een ridder te zijn met schild en zwaard of iemand die hoofdzakelijk met magie speelt.
In Shadows of the Erdtree wijken ze af van het gebaande pad. De honderd nieuwe wapens die de DLC bevat, nodigen in veel gevallen uit om een compleet nieuwe speelstijl uit te proberen. Wat ik bijvoorbeeld erg leuk vind, zijn de Backhand Blades. Dit zijn grote messen die je andersom dan normaal in je handen houdt. Met deze messen kun je slaan en rennen tegelijk, wat jouw speelstijl compleet veranderd. Opeens kun je rollend, rennend en springend om de vijand heen dansen, terwijl je ze belaagd met messteken. Maak het de game gemakkelijker? Dat absoluut niet, maar het nodigt wel uit om vindingrijk en creatief te zijn op een manier die ELDEN RING ontbeert.
Het is ook erg belangrijk om nieuwe speelstijlen uit te proberen. Ik overdrijf niet als ik zeg dat Shadows of the Erdtree stukken moeilijker is dan de basisgame. Veel gewone vijanden kunnen hoog gelevelde personages in twee klappen dood krijgen en daarom is een wijziging ten opzichte van hoe je de game speelde ook echt nodig. Het biedt echter voldoende handvatten om dit te doen.
Over de hele spelwereld zijn diverse attributen te krijgen die je helpen aanzienlijk sterker te worden. Over de spelwereld zijn items te vinden met de naam Scadutree Fragments. Hiermee kun je de Shadow Realm Blessing ontvangen en iedere keer als je deze ontvangt, verbeteren de eigenschappen van jouw personage aanzienlijk.
Met Revered Spirit Ashes kun je de Revered Spirit Ash Blessing in ontvangst nemen. Iedere keer als je dat doet, wordt alles wat je oproept sterker. Hiermee bedoel ik dan Torrent en de Spirit Ashes. Dit is bijna noodzakelijk. Mijn Memic Tear, die ik tot het maximum heb geleveld, is met deze zegening nog veel sterker en dat komt heel erg goed uit, want de eindbazen zijn, zoals je gewend bent met FromSoftware games, serieus moeilijk.
Zoekt en gij zult vinden
Het is de bedoeling dat je de halfgod Miquella gaat zoeken en om dit te doen zul je een weg moeten vinden door de spelwereld. Dit lijkt gemakkelijk, maar dat is het niet. Zo zag ik vrij snel waar ik heen moest, maar toen ik erheen wilde met Torrent kwam ik er al snel achter dat ik creatief moest zijn. Tussen het kasteel waar ik heen wilde en waar ik op dat moment was, lag een diep ravijn en ik moest eromheen. Het gevolg was dat ik een zeer grote en moeilijke dungeon moest doorlopen met een enorm lastige eindbaas om uiteindelijk ervoor te zorgen dat er een brug open ging.
En zo gaat het de hele game door. In eerste instantie zie je iemand zitten in de opening van een kleine inham van een rots. Als je die persoon hebt gedood en je kijkt verder zie je een ondergrondse rivier. Je volgt de rivier en opeens ben je in een compleet nieuwe, prachtige spelwereld die ook weer rustig een dungeon op zichzelf genoemd kan worden die gigantisch is.
Om ergens te komen moet je iets ontdekken en zeer vaak kom je dan in een deel van de game uit dat zo gigantisch groot is en wat zo goed is uitgewerkt dat ik iedere keer weer met verbazing door de wereld heen speel.
PC-ondersteuning stelt teleur
Ik ben een PC gamer en er zijn toch wel wat dingen die ik teleurstellend vind. Ik heb een RTX 4070, wat een behoorlijk sterke kaart is, maar zodra ik Ray Tracing aan heb staan, schiet de framerate zodanig omlaag dat hij niet goed speelbaar meer is, terwijl ik niet echt veel verbeteringen zie in de game zelf.
Je zou kunnen zeggen dat de game té veeleisend is voor de grafische kaart die ik heb, maar tel erbij op dat er geen ondersteuning is voor Ultra Wide monitoren en je niet een hogere framerate kunt krijgen dan 60FPS, hetgeen voor een game op de PC aanvoelt als heel erg slordig.
FromSoftware heeft al eerder laten zien dat ze dit soort tekortkomingen niet meester zijn. Na release van de originele game twee jaar geleden heeft het weken geduurd, voordat ze de performance van de PC-versie op een acceptabel niveau hebben gekregen. Het was buitengewoon gênant te noemen dat de game prima te spelen was op de Steam Deck, maar op een high-end game pc liep hij nog weleens vast.
En dit is nog steeds een groot probleem. De game liep regelmatig vast. Ook sloot hij regelmatig zonder foutmeldingen af en heb ik behoorlijk heftige framedrops gehad. Ik kan nog altijd mijn PC daar de schuld van geven, ware het niet dat ik dit van meerdere PC gamers heb vernomen. Dit is jammer. Zo laat je als ontwikkelaar van de naar mijn mening beste game ooit, niet zien dat je de game zo goed mogelijk wil maken voor iedereen.
Conclusie:
Het is niet vreemd dat veel reviewers ELDEN RING Shadow of the Erdtree de beste DLC noemen die er ooit is uitgekomen. Ik weet niet of ik deze mening deel, maar hij maakt de game op een manier volledig, die ik niet had verwacht. Met de DLC erbij durf ik rustig te zeggen dat ELDEN RING de beste game is die ik ooit heb gespeeld. Ik kan echter niet negeren dat de PC-versie niet de ondersteuning krijgt die het verdient.