Als liefhebber van games die durven af te wijken van de gebaande paden, greep Everdeep Aurora onmiddellijk mijn aandacht. Deze intieme indie game van Nautilus Games is veel meer dan een simpel avontuur. Het is een zachte verkenning van verlies, gemeenschap en de verbindingen die we smeden in de donkerste momenten.
Het verhaal begint eenvoudig maar ontroerend: een apocalyptische meteorenzwerm heeft de wereldbevolking gedwongen om ondergronds te vluchten. Als Shell, een kattenkind dat wakker wordt met alleen een briefje van haar moeder die haar vraagt naar "de gewone plek" te komen, begin je aan een verticale zoektocht die zowel fysiek als emotioneel diep gaat.
Shell communiceert met de allerliefste kleine miauwtjes naar de NPCs, wat onmiddellijk een warme band creëert tussen speler en karakter. Het is dit soort kleine details dat Everdeep Aurora tot zo'n bijzondere ervaring maakt.

Boren met beperkte middelen.
Het kernmechanisme draait om het strategisch boren door tegels in de ondergrond. Je boor heeft beperkte energie, wat elke beweging betekenisvol maakt. Boor je te recht naar beneden, dan kun je mogelijk niet meer terug omhoog. Gelukkig kun je Ribbib oproepen, een vriendelijke helper die je terugbrengt naar een eerder gevonden kamp wanneer je vastloopt.
Iets later in het spel vind je een kompas dat een kaart op het scherm brengt. Deze toont belangrijke locaties die je hebt ontdekt, hoewel veel gebieden verborgen blijven tot je ze daadwerkelijk bezoekt. Het is een slimme manier om verkenning aan te moedigen zonder overweldigend te worden.
De vooruitgang gebeurt voornamelijk via fetch quests. Je ontmoet andere dieren die zich hebben ingegraven in de grond, elk met hun eigen verhalen en behoeften. Terwijl je door Everdeep reist, delen deze karakters hun verhalen met je via tekstdialogen en onthullen ze gaandeweg de mysterieuze geheimen van deze wereld. Het is een beetje een mix van metroidvania met Zelda-achtige item progressie, waarbij bepaalde items die je vrijspeelt cruciaal zijn voor het verhaal.

Audiovisuele meesterlijk in minimalisme
Wat mij persoonlijk het meest aantrok om deze game te reviewen, is de visuele stijl. De monochrome pixel art geeft het een oversized Game Boy gevoel, met grote karaktersprites en achtergronden die van kleurenpalet wisselen als je naar nieuwe zones gaat. Het ziet eruit als een oude Game Boy-titel die hier en daar color features heeft gekregen.
Het is hoofdzakelijk een monochrome achtige look die bij momenten net iets meer kleur brengt om unieke locaties weer te geven. Het is een ware uitdaging om een game dusdanig stijlvol te maken met zo weinig kleur, maar Everdeep slaagt daar heel goed in.
De soundtrack evolueert met je afdaling, beginnend licht en nieuwsgierig voordat het verdiept tot iets meer mysterieus en ambient. Het is atmosferisch op alle juiste manieren en versterkt perfect de emotionele reis van Shell.
Crafting en karakterontwikkeling
De crafting opties zorgen voor het upgraden van je items, maar dit gebeurt niet via traditionele monetaire systemen. Alle upgrades komen tegen de kosten van eerst het voltooien van een fetch quest voor de NPCs om je heen. Dit creëert een web van verbindingen tussen alle ondergrondse bewoners, wat perfect past bij de thema's van gemeenschap en onderlinge afhankelijkheid.

Kleine ergernissen
Hoewel de game veel goed doet, heeft het ook zijn zwakke punten. Het grootste probleem met Everdeep Aurora is de richting, of het gebrek daaraan. Het is vaak onduidelijk waar je naartoe moet of met welke objecten je kunt interacteren. Belangrijke items en ingangen kunnen versmelten met de achtergrond en zonder een fatsoenlijk quest log of markers vind je jezelf soms rondwandelend in cirkels.
De boor moet ook vaak opgeladen worden, wat wat onnodige wrijving toevoegt aan het backtracking. Voor een game die draait om de reis zelf kan dit frustrerend zijn wanneer je momentum wordt onderbroken.
Je plezier van Everdeep Aurora hangt af van het type game waar je naar zoekt; het is niet voor iedereen, noch is het het meest aandachttrekkende of interactieve. Het is ontspannend, het is langzaam en het is even verhaalgedreven als het het gevoel van doelloosheid oproept.
Als je op zoek bent naar actie en snelle progressie, zul je teleurgesteld zijn. Maar als je houdt van games die ruimte geven voor contemplatie en die verkenning belonen boven prestatie, dan heeft Everdeep Aurora veel te bieden.
Conclusie:
Everdeep Aurora is een niche, atmosferische parel die gameplay intensiteit inruilt voor stemming, verhaal en artistieke charme. Het is geen game die iedereen zal waarderen, maar voor degenen die openstaan voor een langzamere, meer meditatieve ervaring biedt het iets werkelijk bijzonders.
In een wereld vol van games die schreeuwen om je aandacht, fluistert Everdeep Aurora zachte verhalen over verbinding, verlies en de kracht van gemeenschap. Het vraagt geduld van je, maar beloont dat geduld met momenten van echte emotionele resonantie.
0 reacties op "Everdeep Aurora"
Gelieve eerst in te loggen of te registreren om een reactie te plaatsen a.u.b.
Log in of registreer hier