Voor het starten van Family Guy: Back to the Multiverse lagen de verwachtingen niet bepaald hoog. Het is net als vele andere games een licensed game en die zijn vaak niet erg bevredigend; ze zijn voornamelijk bestemd voor de echte fans. Family Guy: Back to the Multiverse wist echter toch te vermaken, al is het natuurlijk verre van een topper.
De game is gebaseerd op het achtste seizoen van de TV-show “Road to the Multiverse” van Familly Guy. In de third-person action-adventure kruip je in de rol van Stewie of Brian. Je doorkruist tien verschillende universums om Stewies halfbroer Bertram te verslaan. Gedurende de game kan je zoveel als je wilt switchen tussen Stewie en Brian, naar gelang het wapen dat je wenst. Telkenmale je wenst te wisselen van wapen, pauzeert de game en kan je tactisch even nadenken over het wapen dat je wenst te hanteren. De juiste wapenkeuze kan het spel immers heel wat makkelijker laten verlopen.
De game weet het Family Guy-universum op een leuke en humoristische wijze op het scherm te toveren, met alle absurditeit die we van de show gewend zijn. Toch draaft de game af en toe iets te ver door in haar eigen absurditeit; zo valt de plotlijn van apartheid en onsamenhangendheid uit elkaar, waardoor je als speler nog nauwelijks in de gaten hebt wat er precies gaande is.
Hier tegenover staat wel de geniale voice-acting; bij een licensed game horen licensed stemacteuren, en zoals zij hun werk geniaal leveren in Family Guy, doen zij dat ook in het spel. De ene komische, spottende, parodierende parodiërende of satirische opmerking na de andere word in de mix gegooid en dit zorgt voor een lachwekkend geheel.
In elk universum zijn er verzamelobjecten die het makkelijker maken om kostuums en wapens vrij te spelen of om je vaardigheden up te graden. Maar ook zonder het verzamelen van deze objecten is de game zonder problemen uit te spelen, een ellenlange zoektocht naar alle objecten is dus zeker geen must.
Dit universum voelt lekker vertrouwd aan; dezelfde tekenstijl als die we kennen uit de serie word goed in de game verwerkt en ook in 3D voel je je helemaal thuis tussen de strakke tekenlijnen en felle kleurtjes. De makers hebben opvallend veel moeite gestoken in het ontwerpen van verschillende omgevingen en personages, iets wat je over het algemeen niet van een licensed game als deze zou verwachten.
Het spel speelt als een standaard third-person shooter, en zet een gameplay neer die over het algemeen vrij solide is. Soms doet de camera niet helemaal wat het zou moeten doen, zeker wanneer je je in een klein steegje of iets dergelijks bevindt. Dit doet niet compleet onder van de spelervaring, maar wordt op den duur toch een beetje frustrerend. Zeker als je door de rare bewegingen van de camera moeite hebt met het raken van je vijanden.
Zelf heb ik de game eerder ervaren als een interactieve serie, het gamen is eerder secundair aan de vele grapjes die expliciet en impliciet in de game aanwezig zijn. Veel moeite moet je niet doen om door de levels heen te geraken en als je dan toch tot sterven komt, kan je onmiddellijk opnieuw doorspelen.
Conclusie
Kortom een game die voor de fans van Family Guy zeker een leukigheid is, maar voor de rest niet bijzonder veel te bieden heeft. Family Guy: Back to the Multiverse is geen topper en geen kalibergame, maar een tussendoortje en een budgettitel. Met slimme humor en een stel topacteurs die de stemmen verzorgen, maar ook een veel te lage moeilijkheidsgraad, camera- en controlsproblemen en een plotlijn die nauwelijks bij te houden is, is het niet verstandig deze game voor de releaseprijs te halen, maar om ‘m eens uit de budgetbak te vissen is niet af te raden.