Met Far Cry heeft Ubisoft een succesformule in handen. De games verkopen goed en elk deel voelt weer vertrouwd aan. Om niet te veel in herhaling te vallen, besloot Ubisoft om een frisse wind door de franchise te laten waaien. Er werd eens niet futuristisch gedacht of in de huidige tijdsgeest, maar een sprong terug in de tijd gemaakt. Terug naar de tijd van mammoeten en sabeltandtijgers. Terug naar de tijd van de oermens met zijn grottekeningen. En zo werd Far Cry: Primal geboren.
De eerste trailer die werd vrijgegeven smaakte al meteen naar meer. Een concept dat veel mensen aansprak, zo bleek al gauw. In Far Cry: Primal speel je met Takkar, die zijn verjaagde Wenja-stam weer op de kaart wil zetten in Oros. De Wenja-stam is echter niet de enige stam in Oros. Er zijn nog twee stammen die aanzienlijk groter zijn en meer aanzien genieten. Het is dus vechten voor je plekje in het fictieve landschap dat bol staat van de bossen, planten, valleien en bergketens.
Het spel begint wanneer je met Takkar en zijn stamgenoten op een mammoet jaagt. Dit loopt voor je stamgenoten fataal af, wanneer je op een sabeltandtijger stuit. Des te meer wordt duidelijk dat jij degene bent die de Wenja-stam van de ondergang moet redden. Dit doe je gedurende het spel door hoofd- en zijmissies te voltooien, waarmee je uiteindelijk de Wenja-stam in volle glorie kunt herstellen.
Nog meer voor mannen XL
Daar waar Maxim Hartman op RTL nog wel eens met ‘zijn blote mannenklauwen’ te werk gaat, daar is dat niets vergeleken met wat je in Far Cry: Primal voor elkaar moet boksen. Je moet jagen voor vlees en zelf je grondstoffen verzamelen om niet alleen jezelf van upgrades te voorzien, maar ook je stamgenoten. Deze verzamelen zich namelijk op een vaste plek waar jij hutjes kunt upgraden met de materialen die je hebt vergaard. Dit levert meteen weer extra mogelijkheden voor jou op, zoals het dragen van meer materialen. Door meer hoofdmissies te voltooien, krijg je meer goederen tot je beschikking.
In Far Cry 3 kon je nog met een luxe geweer alles overhoop schieten wat je niet beviel, maar in Far Cry: Primal zijn het voornamelijk de boog en de knots die je moeten behoeden van het kwade. Deze items kun je ook nog van een extraatje voorzien door ze in de fik te steken. Vooral dieren zijn niet zo gesteld op een vlammende knots.
Beastmaster zijn kan iedereen
Eén van de meest indrukwekkende features van Far Cry: Primal moet wel het temmen van wilde dieren zijn. Het temmen van de uil (wat via een missie gebeurt) is het begin, maar al snel komen er wolven, beren en luipaarden op de hoek kijken. Het temmen van deze beesten zou een hele beleving moeten zijn. Ze zijn namelijk van grote waarde als ze eenmaal aan je zijde staan. De praktijk wijst echter anders uit. Het enige wat je hoeft te doen, is een lekker stuk vlees op de grond gooien. Vervolgens loop je rustig richting het dier en houd je één knop ingedrukt. En tadaa, het dier is van jou.
Al snel zul je dus een arsenaal aan dieren hebben verzameld. Hoewel je er maar één tegelijk aan je zijde kunt hebben, zorgen ze er eigenlijk voor dat het spel uit balans raakt. Een beer kan in zijn eentje op ‘normal’ een heel kamp uitmoorden, waardoor jij soms alleen hoeft te assisteren met je pijl en boog. Daar waar de eerste momenten je zo het gevoel geven dat je echt moet overleven, daar is dat gevoel op deze momenten compleet verdwenen.
Leuk voor zolang het duurt
Met dertien hoofdmissies en ongeveer twintig zijmissies zul je niet veel meer dan dertig uur bezig zijn. Dit dertigtal aan uren is ook te danken aan de lange tochten die je in het begin moet afleggen. Door het veroveren van vreugdevuren en kampjes kun je op een gegeven moment ‘snel reizen’, maar dat is in het begin niet aan de orde. Het jagen op beesten en het verzamelen van ingrediënten zorgt ook voor de nodige extra uurtjes, maar rekt de speeltijd niet veel verder op.
Conclusie
Far Cry: Primal is niet veel anders dan Far Cry 4 in een ander jasje. Het concept staat nog steeds, alleen de tijdsgeest is compleet omgegooid. Dit heeft enkele leuke extra’s opgeleverd, maar de meest indrukwekkende bleek vervolgens één van de minst indrukwekkende te zijn: het temmen van wilde beesten. Far Cry: Primal is desondanks een vermakelijk spel dat je wel even bezig zal houden, maar geen fris gevoel zal achterlaten.