In de basis lijken de games best wel op elkaar. Beiden zijn fitnesstitels die je vragen om met enige regelmaat je Switch aan de TV te hangen, terwijl je zelf met de JoyCons klaar gaat staan in een vrije ruimte. Vervolgens krijg je in een korte tijd verschillende oefeningen die zijn samengeteld aan de hand van jouw gewicht en lengte en je helpen met het verbranden van calorieën en opbouwen van uithoudingsvermogen.
Rustig beginnen
Wat hier fijn aan is, is dat de game er vanuit gaat dat je niet al iets dergelijks in je routine hebt zitten en daarom rustig opbouwt. De eerste dag ben je amper vijf minuten bezig met één set van vier oefeningen. Dit bouwt langzaam op aan de hand van jouw performance, om te settelen op ongeveer maximaal vijftien minuten per sessie, bestaande uit meerdere sets met een korte pauze ertussen. Het is een heel haalbaar doel en de game vraagt je ook niet dagelijks in te loggen. In plaats daarvan mikt het op een veel realistischere drie keer per week, al is vaker natuurlijk wel toegestaan.
Ongeacht hoe lang je speelt en wat je BMI is, krijg je ten alle tijden twee typen oefeningen afwisselend aangeboden. De ene valt onder de fitness-categorie, terwijl de ander wordt omschreven als cardio. Ik ben geen sportgek en wist niet direct wat het belangrijke verschil ertussen was, maar merkte wel al op de tweede dag dat het een positieve impact had. Niet direct op mijn conditie, die dankzij mijn gebrek aan een auto aardig op pijl gehouden wordt, maar wel op mijn betrokkenheid bij Fitness Circuit.
Verandering van spijs
De reden waarom ik Fitness Boxing 2, evenals vergelijkbare titels op meerdere platformen, nooit lang kon volhouden, is omdat ik me begon te vervelen. Je kunt maar zo vaak in de lucht slaan voor je er klaar mee bent. Dit zal bij deze game niet anders zijn, maar daar het maar liefst 45 verschillende oefeningen heeft, die bovendien zelden langer dan een minuut per stuk duren, heb je niet de tijd om verveeld te raken. Dat maakt echt een wereld van verschil.
Deze oefeningen zijn bovendien heel gevarieerd en worden op een tweetal uitzonderingen na nagenoeg perfect geregistreerd door de JoyCons, zover als dat mogelijk is met iets wat enkel de beweging van je armen meet natuurlijk. Je kunt bijvoorbeeld de butt kick doen en op je scherm zie je dat deze beweging best wel wat weg heeft van skiën. Jouw trainer imiteert het daarom op latten en door goed te presteren, kan die in hoge snelheid richting de finish racen. Marcheren resulteert in een sprintje trekken, squatten in een obstakelkoers en zo verder.
Het is allemaal niet heel bijzonder, maar het is de afwisseling die de verveling op afstand houdt. Persoonlijk had ik dan ook geen moeite mee om gedurende de twee weken dat ik de game gereviewed heb dagelijks de voorgestelde training te doorlopen. De enige kanttekening hierbij, is dat ik graag een zekere oefening had uitgesloten van de roulatie, omdat ik door een fysieke aandoening pijnklachten ervaarde als ik het moest doen. Er is een custom circuit om je eigen routine mee samen te stellen, waarmee dit zou kunnen. Maar de variatie van de dagelijkse uitdaging is juist wat me naar de game trekt.
Conclusie:
Fitness Circuit is geen game. Het is een hulpmiddel om aan jouw conditie te werken, vergelijkbaar met Wii Fit of Fitness Boxing. In tegenstelling tot die twee titels kun je echter veel meer variatie vinden, waardoor ik me deze langer zie volhouden dan eerdere pogingen. Met 45 oefeningen die rouleren ga je immers niet al te vaak dezelfde zien. Neem het echter niet van mij aan: er is een demo beschikbaar die je een goed idee geeft van wat je kunt verwachten.