Ghost Recon: Predator

Als Ghost behoor je tot de crème de la crème van het Amerikaanse leger. Jouw team van soldaten wordt enkel ingezet voor de meest geheime en meest gevaarlijke missies. Dit keer word je naar de kust van Sri Lanka gestuurd. De rebellen daar hebben zich flink uitgeleefd en jouw team moet kijken wat er gebeurd is. Als snel blijkt dat Sri Lanka een leger aan het klaarstomen is om de Verenigde Staten aan te vallen. Het lot van de wereld ligt in jouw handen. Binnen 72 uur moet je alles zien te voorkomen, dus maak je borst maar nat.

Sri Lanka de Verenigde Staten aanvallen? Yeah right…. Dat moest haast wel uit het brein van Tom Clancy komen, de meester in het bedenken van samenzweringen in zijn boeken en videogames. Dit keer is het Ghost Recon: Predator dat van zo’n dergelijk verhaal wordt voorzien. Meestal zijn de games uit deze reeks goed te pruimen, de vraag is of deze tactical shooter voor de PSP dat ook is.

In het spel geef je commando aan drie Ghosts. Deze Ghosts hebben allen hun vaardigheden en bovendien kun je deze gaandeweg het spel ontwikkelen door middel van experience points. Zo krijg je naarmate het spel vordert steeds sterkere wapens en wordt je uithoudingsvermogen ook steeds beter. Wat betreft het geven van commando’s kun je je team bijvoorbeeld wel of niet laten schieten, of pas laten schieten wanneer ze gezien worden. We hebben diepere mogelijkheden gezien bij de delen die voor de consoles zijn verschenen, maar op zich werken de bevelen die je kunt geven prima op de PSP. Feit dat je te alle tijden kan wisselen van personage, zorgt ervoor dat je je vijand nog beter kan omsingelen.

Helaas is het niet allemaal rozengeur en maneschijn, want er is een groot obstakel in Ghost Recon: Predator. Dat is de besturing, welke alles behalve handig is. Hoewel ik geen ervaren PSP-gamer ben, kan ik je vertellen dat je continu een knop denkt te missen. Dat is de tweede analoge stick om mee te richten. Niet gek natuurlijk, want zo’n knop zit niet op de PSP, maar hierdoor heeft ontwikkelaar Ubisoft wel moeten improviseren. In zekere mate zijn ze erin geslaagd om de game bestuurbaar te maken, waardoor je ook kunt richten, maar helaas werkt dit niet echt goed. Sterker nog, het is op sommige punten frustrerend te noemen.

Helaas zijn ook de vijanden niet van bijster hoog niveau. Ze zoeken wel dekking, maar meestal blijven ze daarna op die plek hangen, wat er voor zorgt dat je ze gemakkelijk te grazen kunt nemen. Weliswaar zul je regelmatig het loodje leggen in deze game, maar dat heeft meer met het feit te maken dat je je vijanden niet zo snel in het vizier hebt, dankzij de crappy besturing, dan met het feit dat ze zo slim zijn. Om deze vijanden een halt toe te roepen heb je overigens een alleraardigst arsenaal aan wapens tot je beschikking, variërend van snipers tot handpistolen.

Wat dan weer wel goed is aan deze game zijn de graphics. De omgevingen in Sri Lanka zijn erg mooi vormgegeven en er zijn voldoende details te bespeuren. Het beeld loopt ook lekker soepel en de animaties zijn over het algemeen vloeiend voor PSP-begrippen. Daarnaast zijn ook de menu’s helder en gemakkelijk te gebruiken. Op dit gebied doet Predator eigenlijk niets verkeerd en dat geldt ook voor het geluid.

Conclusie

Het spelen van Ghost Recon: Predator is net zoals alle andere games uit de reeks behoorlijk spannend. Het is leuk om tactisch te werk te gaan, om je vijanden zo een lesje te leren. Daarom is het erg jammer dat de besturing ondermaats is en dat de vijanden een IQ van een gebakken visstick hebben. Dat laatste kunnen we de ontwikkelaar aanrekenen, maar het eerste is een gebrek van de PSP zelf. Die leent zich namelijk niet echt voor dit soort tactische shooters. Laat deze game dus lekker liggen en kies voor een Ghost Recon op een andere console. Heb je enkel een PSP, dan kan je Predator kopen, want een game van dit niveau kan nog net door de beugel.