Gran Turismo is een van de langstlopende reeksen onder de racegames. De allereerste editie verscheen in 1997 op de eerste PlayStation. Sindsdien is de serie trouw gebleven aan PlayStation en is er op elke generatie minstens één nieuwe titel binnen deze franchise afgeleverd. De PlayStation 5 was tot voorkort de uitzondering, maar met Gran Turismo 7 is daar verandering ingekomen. Het spel moet ons tonen wat vijfentwintig jaar aan technische innovatie ons heeft gebracht. Laat de motoren maar brullen!
De spelers die eerdere titels binnen de Gran Turismo-franchise hebben gespeeld, zullen in een warm bad terechtkomen. Gran Turismo 7 is in de basis vooral meer Gran Turismo. De meeste van de elementen binnen deze game kennen we dan ook uit de voorgangers. De enige vreemde eend in de bijt was eigenlijk de vorige titel, Gran Turismo Sport. 
Zoals bij iedere editie draait het vooral om auto’s en dat je daarmee toevallig over een afgesloten stukje asfalt kunt crossen is mooi meegenomen. Gran Turismo 7 zet de voertuigen nog meer centraal dan dat we gewend zijn. Elke bolide komt met een stukje geschiedenisles over de betreffende wagen en het tijdperk waarin deze is ontwikkeld. Voor een autofanaat zoals ik een interessante toevoeging, maar wanneer je hier minder mee hebt en gewoon wilt rond scheuren is dit waarschijnlijk een stuk minder boeiend.
Een oud barreltje
Je begint onderaan de ladder met een tweedehands autootje en dit is alles behalve een racemonster. Met dit instappertje begin je jouw weg naar de top. Dit is een kenmerkend startpunt voor de GT-serie, echter wordt je ditmaal bij de hand genomen. Dit gebeurt in het GT Café, een café dat automotive ademt. In dit café vind je dan ook geen normale menukaart. Nee, de menukaart hier bestaat uit auto(sport) gerelateerde zaken.
Zo vertelt deze menukaart je bepaalde races te rijden, waardoor je extra bolides aan je collectie toevoegt. Zodra je deze hebt verzameld, krijg je een extra stukje achtergrondinformatie over het betreffende stukje blik. Een fijne manier om de collectie uit te breiden, zonder dat je hiervoor uren moet racen om de benodigde credits te sparen.
Dat is echter niet het enige dat je in het GT Café wordt verteld te doen. Je krijgt hier diverse opdrachten, zoals het tunen van je auto. Hier biedt Gran Turismo 7 voldoende mogelijkheden voor het aanpassen van je auto. Je kunt eveneens het uiterlijk van je voiture veranderen met spoilers, velgen, bumpers of voorzien van een vers stukje lak. Hierdoor kun je deze volledig naar je eigen smaak maken en dat is altijd fijn.
Een element waar je in het cafe eveneens op wordt gewezen zijn de licences of rijbewijzen. Deze zijn terug van weggeweest. Het behalen hiervan bestaat uit tien kleine opdrachten per rijbewijs. In de basis komt het erop neer dat je een bocht combinatie binnen een bepaalde tijd moet behalen. Je kunt daarbij een bronzen, zilveren of gouden medaille behalen. In alle gevallen behaalde ik de bronzen variant zonder enige moeite. De gouden plak behalen is echter vaak een stuk uitdagender. Hier moet je echt voor gaan zitten en je in stuk bijten. Persoonlijk vind ik dit een van de meer interessante onderdelen die Gran Turismo 7 te bieden heeft. Dit wordt zelfs nog voor een stuk doorgetrokken in de circuitervaringen. Eigenlijk is dit hetzelfde als het behalen van een licentie, echter geeft dit geen toegang tot nieuwe races en is het slechts in het leven geroepen om de circuits beter te leren kennen.
Een dieseltje
Zoals hierboven al benoemd,begin je het avontuur in een langzamere auto en werk je jezelf naar de betere en snellere bolides toe. Deze weg duurt echter behoorlijk lang. Letterlijk elke wagen, elk circuit en zelfs alle modi moet je vrijspelen. Even snel een race op je favoriete circuit in je lievelings bolide rijden zit er niet in. Voor de casual speler kan dit een behoorlijke doorn in het oog zijn en kan dit de pret enorm drukken. Wanneer je echter graag beloond wordt voor vele uren rondtoeren op de diverse circuits, dan zit je goed.
De grind voor het scheurijzer dat je graag in je arsenaal hebt,is vaak lang. Zelf ben ik een fan van de Ferrari F40, maar eer je voldoende credits hebt om deze te bemachtigen, ben je tientallen uren verder. Dat is eveneens zo voor de diverse modi. Het spel biedt je bijvoorbeeld niet de optie om direct een online race te rijden. Voordat je hier aan mag deelnemen, heb je al enkele uren moeten spenderen in het spel, want deze moet ook worden vrijgespeeld. Bij aanvang word je daarom aardig beperkt in je mogelijkheden. Iets dat in de hedendaagse maatschappij, waarin iedereen het druk heeft, een bijzondere keuze is.
Een genot
Zodra je door de zure appel heen bent en je wat meer hebt vrijgespeeld, is het echt een genot om te spelen. Grafisch is het, soms letterlijk, oogverblindend mooi. De circuits en de omgevingen liggen er prachtig bij en de auto’s zien er subliem uit. De weerkaatsing van de zon op diverse objecten is erg realistisch en verblind je soms dan ook letterlijk. Het enige minpunt dat ik op grafisch vlak kan geven, is het schademodel of beter gezegd: het gebrek eraan. Rijdt jij jouw peperdure bolide met driehonderd kilometer per uur de bandenstapel in, dan zal deze er nog steeds uitzien als nieuw. Dat mag echter de pret niet drukken.
Iets dat ook een genot is, zijn de laadtijden (op de PlayStation 5). Je bent werkelijk in no time uit de startblokken geschoten. Uitzondering hierop is GT Auto, de plek voor visuele aanpassingen, dit duurt vaak net iets langer. En wat te denken van de besturing. Ik heb nog niet eerder een racegame gehad, waarbij ik zo erg het gevoel had dat ik de volledige controle over het voertuig heb. De feedback die je door de DualSense krijgt is fantastisch. Je voelt precies wanneer je begint te slippen en de input van je triggers en joysticks zijn erg nauwkeurig. Hier heeft Polyphony Digital echt puik werk geleverd.
Conclusie
Gran Turismo 7 is vooral meer Gran Turismo, maar wel één die er grafisch werkelijk fantastisch uitziet. Het komt echter langzaam op gang en je moet elk voertuig, elk circuit en elke modus vrijspelen. Ook het bemachtigen van jouw favoriete auto kan een enorme grind zijn. Dit schrikt de casual gamer wellicht af, echter de echte Gran Turismo-fan zal dit zeker waarderen. Het spel geeft ons ook een lesje geschiedenis, wat erg interessant is voor de autofanaat. De besturing is van de buitencategorie. Nog niet eerder in een racegame heb ik het gevoel gehad dat ik zo in control ben over mijn voertuig. Gran Turismo 7 staat voor mij dan ook garant voor nog heel wat uren spelplezier.