Vorig jaar wist uitgever Activision ons te melden dat ontwikkelaar NeverSoft een andere weg in gaat slaan met de Guitar Hero-serie. Niet langer zal kwantiteit de voorrang krijgen; voortaan moet ieder nieuw deel in de muziekserie van een bovengemiddelde kwaliteit zijn. Guitar Hero: Warriors of Rock, het officiële zesde deel in de wereldberoemde franchise, krijgt de kans om dit te bewijzen.
Het vorige deel, welke simpelweg als ‘Guitar Hero 5’ door het leven ging, bracht redelijk veel vernieuwing met zich mee. Zo introduceerde het spel de Party Play-modus, waar spelers op ieder moment met elk instrument kunnen in- en uitspringen. Het was dus voor het eerst mogelijk om vier drumstellen op een enkel nummer aan te sluiten. De game was daarnaast ook de meest toegankelijke Guitar Hero-game ooit, daar de menu’s gebruiksvriendelijk oogden en de tracklist voor ieder wat wils had.
Neversoft heeft met deze zesde editie duidelijk gekozen voor de bekende weg. Ten eerste omdat de zonet genoemde verbeteringen ook hier aanwezig zijn. Ten tweede omdat daar alles mee is gezegd. Guitar Hero: Warriors of Rock is zonder twijfel de minst vernieuwende GH-titel tot dusver. Ironisch genoeg zijn er voor de liefhebbers zelfs enkele verslechteringen op te merken. Zo is het spel, dankzij power-ups als schilden waarmee je je streak kunt verdedigen, duidelijk eenvoudiger geworden. De aanwezigheid van Dragonforce en Slayer kunnen er niet voor zorgen dat we hier met een uitdagende muziekgame te maken hebben.
De hoofdattractie van Warriors of Rock, de Quest-modus, is eveneens een flinke domper. Waar je in de vorige GH-edities systematisch nummers kreeg voorgeschoteld, is hier daadwerkelijk een verhaal in de carriére modus verwerkt. De wereld van rockmuziek wordt geteisterd door The Beast en is het aan jou om de machtige en goedaardige Demigod of Rock te bevrijden. Dit doe je door een leger van krijgers te rekruteren en hun nummers vrij te spelen. Wanneer je een muzieklijst van een krijger hebt uitgespeeld, ontketen je een al eerder genoemde power-up waarmee je The Beast kunt verslaan. Afgezien het feit dat de ex Kiss-frontman Gene Simmons je persoonlijke begeleider is, is de Quest-modus niets meer dan een slap excuus voor een belachelijk slecht verhaal.
Bij een Guitar Hero-game draait het echter om de muziek en daar kunnen we duidelijk over zijn: een betere selectie aan meer dan 90 (!) rocknummers zijn we tot dusver nog niet tegengekomen. Er zijn weliswaar enkele lelijke eendjes te vinden als Nickelback, maar dat doet niet afbreuk aan het verder keurige repertoire. Onze persoonlijke favorieten zijn Muse, Rammstein, Queen, Avenged Sevenfold en Megadeth, waarvan de laatstgenoemde zelfs een speciaal nummer voor het spel heeft opgenomen. Al met al vinden we dat Warriors of Rock één van de beste tracklists ooit bevat. Kanttekening is wel dat je hiervoor een groot rock- en metalliefhebber moet zijn, anders is er een grote kans dat je deze titel niet leuk gaat vinden.
Gelukkig is er mede voor die mensen het fenomeen Downloadable Content. Zo is onlangs het volledige nieuwe album van Linkin Park, A Thousand Suns, beschikbaar gesteld. Daarnaast is alle DLC uit de vorige delen en de rockende muziek uit Guitar Hero: Metallica voor een paar luttele euro’s te importeren. De Challenges, opdrachten die je tijdens een nummer krijgt toegewezen, maken het importeren extra leuk. Ieder nummer bevat namelijk weer andere missies waarmee je sterren vrij kunt spelen. Met deze sterren kun je natuurlijk weer accessoires, artwork en video’s ontgrendelen.
Conclusie
Met Guitar Hero: Warriors of Rock heeft NeverSoft de minst vernieuwende editie van de serie afgeleverd. Daarbij is het ze ook nog gelukt om bepaalde verslechteringen in het spel door te voeren, zoals de belachelijke Quest-modus en het versimpelen van de moeilijkheidsgraad, wat vooral bij de doorgewinterde liefhebbers parten kan spelen. Maar wat zeuren we? De tracklist is buitengewoon goed, de modi uit de vorige delen zijn aanwezig en de DLC belooft weer veel voor de toekomst. Gaat het daar ten slotte allemaal niet om?