Moord en brand werd er geschreeuwd toen Bungie aankondigde dat ze afstand namen van Microsoft en Halo. Sinds jaar en dag was de ontwikkelaar al verantwoordelijk voor het paradepaardje van de Xbox. Microsoft was uiteraard niet van plan om Halo een stille dood te laten sterven en riep 343 Industries het leven in. Deze kersverse studio werd samengesteld uit talentvolle ontwikkelaars die een ding gemeen hadden: een passie voor Halo. Dit was terug te zien in hun excellente remake van Halo: Combat Evolved. Maar een remake is wat anders dan een nieuwe game, dus bleef het twijfelachtig of Halo 4 het niveau van de eerste trilogie zou evenaren.
Het meest opvallende aan Halo 4 is het feit dat 343 de graphics grondig onder handen genomen heeft. Wanneer je het eerste level tegenover je eerste elite staat die je op een goede kaakslag trakteert, valt op dat de Covenant deze keer een stuk realistischer worden neergezet. Een gewaagde keuze, maar wel een die wat mij betreft goed uitpakt. Verder is het begin van de game toch wel Halo zoals we het gewend zijn.
Je primaire vijand is de Covenant die je alleen of in co-op te lijf kunt gaan met je trouwe UNSC-wapens of plasma wapens die je van je vijanden ontvreemd. Zo ga je verder wanneer je op Forerunner-planeet Requiem aanbelandt. Hier steken nieuwe vijanden hun lelijke koppen op. Deze vijanden zijn AI´s, gemaakt door de Forerunners om Requiem te beschermen.
Deze vijanden zijn van een hele andere orde dan de Covenant en vereisen een wat voorzichtigere aanpak. Met name de Promethean Knights, gezegend met teleportatiekrachten, kunnen je onverwacht verrassen als je niet goed oplet.
Nieuwe vijanden gaan gepaard met nieuwe wapens en omgevingen, maar deze zijn teleurstellend. De wapens doen over het algemeen denken aan variaties op UNSC-wapens, met enkel een oplaadbaar handpistool dat de moeite waard is. Helaas is deze krachtpatser voorzien van een klein magazijn, waardoor je vaak moet herladen. Hierdoor is hij uitermate geschikt om het met een snel schieter als de Needler te combineren, om zo een troef achter de hand te hebben. Helaas blijkt dit in de praktijk niet mogelijk, dual wielden is door 343 Industries namelijk uit de game gehaald. Waarom deze keuze genomen is blijft een raadsel, maar een spijtige keuze is het wel. Ik, en met mij vele anderen, prefereerden namelijk twee handpistolen over bijvoorbeeld een machinegeweer.
Om terug te komen op de originele kwestie. De omgevingen van Halo 4 zijn zelden om over naar huis te schrijven. Het begin van de game is prachtig, met name de cutscenes zijn om je vingers bij af te likken, maar al snel blijkt de kwaliteit nogal te schommelen. Niet enkel graphics, waar soms enorme slordigheden bovenkomen, maar ook qua design. De benauwende en repetitieve gangetjeslevels van Halo: CE zijn in het tweede deel van de game namelijk weer prominent aanwezig.
Het design is echter niet het enige wat aan deze klassieker doet denken. Door de game heen word je vaker dan lief is herinnerd aan de eerste game in de reeks. Het is prima als je als ontwikkelaar passie hebt voor een serie en je hierdoor laat inspireren, maar 343 lijkt alle mosterd bij Bungie gehaald te hebben. Maar 343 is geen Bungie, en mist hierdoor deze kwaliteitsnorm evenals een eigen smoel.
Wat de singleplayer mist, lijkt enigszins goed gemaakt te worden in de multiplayer. Spelers kunnen hier kiezen aan een overdaad aan modi. Naast de standaard versies en variaties van Team Deathmatch, King Of The Hill, Infected en Capture The Flag zijn er ook originelere keuzes. In bijvoorbeeld Odd Ball moeten spelers een speciaal artifact zolang mogelijk in hun teambezit houden om zo punten te scoren. Degene met het artifact wordt dan ideaal gezien ook streng bewaakt door zijn teamgenoten, wat samenspel bevordert. Halo 4 heeft zo nog meer opties, al ontbreekt verrassend genoeg een free for all deathmatch.
Tijdens elke vorm van multiplayer verzamel je XP. Hiermee stijgt je Spartanrang en krijg je keuze uit meer opties om je karakter als default mee uit te rusten. Het levelen gaat verrassend vlug en na een keer elke modi gedaan te hebben zal een beetje speler tussen level SP10 en SP15 zitten. Hierdoor zal een groentje vrij snel genoeg vuurkracht hebben om enigszins mee te kunnen met de meer ervaren speler.
Behalve de single- en multiplayer hebben we nog Spartan Ops. In deze episodische gratis uitbreidingen kruip je in co-op in de huid van nieuwe Spartans in een apart avontuur dat draait om Professor Halsey en de bemanning van de UNSC Infinite. Een gratis uitbreiding met verhaal is natuurlijk nooit weg, maar het valt nog te zien hoe goed deze is.
Conclusie
343 Industries heeft duidelijk liefde voor het Halo-universum en heeft haar best gedaan fans het vervolg te geven wat ze verdienen. Hierbij lijken ze echter te zijn vergeten om hun eigen input erin te zetten, waardoor het een net wat mindere kloon van Bungie Halo’s is geworden. Het beetje input dát ze erin hebben gestopt blijkt de moeite niet echt waard te zijn, wat laat zien dat ze, ondanks een goeie start, een lange weg te gaan hebben voor ze de meester overtreffen. Hier kan een uitgebreide multiplayer en Spartan Ops geen verandering in brengen.