Als iemand die zich openlijk een weeb noemt en een voorliefde heeft voor ritme-games, zou je denken dat ik de vele Hatsune Miku-spellen suf gespeeld zou hebben. Niets is echter minder waar. Ik heb ooit wat uurtjes gestoken in een deeltje op de 3DS, maar alle andere delen zijn langs me heen gegaan door releases die conflicteerden met andere reviews, een gebrek aan tijd of andere redenen die feitelijk niets te maken hadden met de spellen zelf. Maar de aanhouder wint ook nu weer, want daardoor kan ik nu stoeien met de gigantische tracklist van Hatsune Miku: Project DIVA Mega Mix+.
Wie Hatsune Miku is, hoef ik hopelijk niet meer uit te leggen in 2022. De virtuele popster en haar vrienden zijn wereldberoemd en geven via hologrammen zelfs complete concerten. Of je de muziek, gemaakt via Piapro Studio NT leuk vindt, is een kwestie van smaak, maar met een duizelingwekkende 178 nummers in de vanilla-versie van het spel acht ik de kans dat je niets leuk vindt klein mits je geen principieel probleem hebt met virtual singers. Maar in dat geval: waarom lees je dit?
Tegenovergestelde richting
Eens je in deze enorme lijst een nummer hebt gevonden wat je wilt spelen, zit je met twee drukken op de knop in een custom video waarin je Miku of /met de andere zes karakters ziet zingen en dansen. Zoals bij vrijwel elke ritmetitel is jouw rol hierbij om dat concert in goede banen te leiden door op het juiste moment op de juiste knoppen te drukken. Hierbij zijn ook noten die je vast moet houden en noten waarvoor je meerdere knoppen tegelijkertijd in moet drukken. Wie ooit een ritmespel gespeeld heeft, zal de klappen van de zweep direct kennen na het zien van de tutorial. Dat betekent echter niet dat je Mega Mix + makkelijk meester zal worden.
Ik heb door de jaren heen mijzelf heel wat ritmespellen eigen gemaakt. Onder andere de drie Persona danstitels, AVICII: Invector en meerdere Guitar Hero werden gretig verslonden en speelde ik met groot plezier op het hoogste niveau. In Mega Mix+ werd ik echter gedwongen om terug naar Easy te gaan toen Normal mijn kont ongenadig hard schopte. De reden hiervoor zal je waarschijnlijk duidelijk zijn als je bewegende beelden van het spel ziet, daar screenshots de chaos geen eer aan doen.
In games zoals hierboven beschreven, komen noten op jou als speler af. Je weet de plekken waar ze kunnen verschijnen en moet daar enkel snel genoeg op handelen. Niet in Miku’s spel. Daar komen noten op alle plekken van je scherm en blijven ze ook niet altijd even lang hangen. Het gevolg is dat je als speler visueel veel actiever bezig bent dan gebruikelijk voor dit genre.
Brain lag
Na enkele uren met Mega Mix+ te hebben doorgebracht, kan ik zeggen dat deze andere opzet zowel voor- als nadelen heeft. Door noten over het hele scherm te gooien krijg je veel meer mee van de video die op de achtergrond speelt, hetgeen ik persoonlijk erg aangenaam vond. Ook dwingt het je op een andere manier te spelen, waardoor je niet snel in een sleur terecht zult komen die vaak samengaat met ritmespellen. Dat is tegelijkertijd ook een nadeel. Want voor spelers die juist deze games spelen om in een lekkere flow te komen en te relaxen, is Mega Mix+ allicht niet de juiste keuze. Bovendien kan het soms heel moeilijk zijn om te volgen waar jouw volgende input nu weer gebleven is.
SEGA lijkt zich er goed bewust van te zijn dat diens muziektitel een stukje lastiger is dan een Beat Souls of DJMAX en geeft je genoeg handvatten om er beter in te worden. Buiten dat je een enorm aantal nummers hebt om mee te oefenen, waardoor dit niet snel saai wordt, heb je namelijk de geniaal gevonden challenge section. Deze komt eens per nummer, meestal richting het eind, en gooit de moeilijkheidsgraad één level omhoog. In deze sectie krijg je geen straf voor noten die je mist, waardoor je veilig kunt oefenen voor de volgende stap en langzaam maar zeker ook die kneepjes van het vak leert kennen. Ik zal niet zeggen dat je binnen een week Extra Extreme overwint, maar na een paar uurtjes spelen was Normal opeens een stuk haalbaarder…zolang ik de noten niet kwijtraakte.
DLC
Omdat SEGA in een gulle bui was, kregen we voor deze review niet enkel het spel zelf, maar ook de DLC met extra nummers. 72 extra nummers om precies te zijn! Deze kosten bijna net zoveel als het spel zelf (€ 34,99 tegenover € 39,39), maar met een aanschafprijs van nog geen halve euro per nummer kan een weldenkend mens niet klagen.
Er is ook een Item Unlock Key, waarmee je alle cosmetics vrijspeelt, maar die kregen wij niet. En eerlijk gezegd is dat ook geen gemis. Je hebt immers niet de luxe om de dansers tijdens hun performance te bewonderen. Dat je moet betalen om de grind van in-game content over te slaan laat desondanks wel een beetje een nare bijsmaak achter.
Conclusie
Hatsune Miku: Project DIVA Mega Mix + is misschien wel de meest uitdagende ritmetitel die ik in jaren heb mogen spelen. Verwacht hier dus niet makkelijk in te stappen. Wat je echter wel mag verwachten zijn handvatten om je het spel meester te maken en een enorme tracklist om dit mee te doen, zodat het niet snel saai zal worden.