Ongeacht onder welke steen je de afgelopen weken geleefd hebt, iedereen weet langzamerhand wel dat een nieuwe Jurassic World-film is uitgebracht. De reclames zijn niet te missen, de YouTube-video’s over de film tuimelen over elkaar heen en maar liefst twee Jurassic World-games verschenen in de afgelopen weken. De eerste van die twee spellen, Alive, recenseerden we reeds hier. En nu is het de beurt aan Evolution.
Jurassic World: Evolution komt van de hand van studio Frontier Developments, de ontwikkelaar achter pretparksimulator Planet Coaster, hetgeen je waarschijnlijk al het nodige zegt over wat je van Evolution mag verwachten. Net als Planet Coaster is JW: Evolution een game waarin je een park bouwt en managet in de hoop het zo succesvol mogelijk te maken. In plaats van achtbanen en spookhuizen heb je echter gigantische reptielen die je kunnen vermorzelen of als maaltijd willen nuttigen.
Welcome to Jurassic World
Wanneer je jouw avontuur begint, word je aangesteld als de nieuwe toezichthouder van het nieuwe en verbeterde Jurassic World. Het pretpark, dat uit een vijftal eilanden bestaat, is nog slechts een schim van wat we in de film zagen en moet daarom grotendeels vanaf de grond af aan worden opgebouwd. En dat is wat jij hier komt doen. In een soort van halve story mode en halve tutorial moet je van elk van de eilanden een succesvol park maken, waarbij je steeds grotere obstakels op je pad krijgt.
Op het eerste eiland leer je de kneepjes van het vak: gebouwen neerzetten, verblijven bouwen, fossielen zoeken en dino’s kweken, de aanleg van paden en stroomvoorzieningen en het managen van de verwachtingen van je parkgasten. Het kan in het begin enigszins overweldigend zijn, vooral omdat de game nogal rommelig is in de manier waarop het nieuwe dingen soms wel en soms niet uitlegt, maar gelukkig leert men al doende, waardoor het niet lang duurt voor je het tweede eiland ontgrendeld.
Loonslaaf
Om voortgang te maken in Jurassic World: Evolution moet je missies voltooien die je krijgt van verschillende divisies in Jurassic World. Specifiek vechten de wetenschappers, de bewaking en de entertainmentdivisie om je aandacht, in de hoop zo hun eigen agenda door te drukken. Hierbij komen karakters zoals Claire Dearing, Henry Wu, Hoskins en Ian Malcolm voorbij. Hun input verandert niet bijster veel aan wat er moet gebeuren, maar het is een leuk klein extraatje.
Een belangrijkere rol is weggelegd voor een moreel dilemma dat ook in de eerste Jurassic World-film terugkwam: ethiek tegenover winst. Parkbezoekers zijn veeleisend en dinosauriërs zijn duur. Je zal dan ook al snel verzoeken krijgen om je beestjes bijvoorbeeld genetisch te manipuleren om ze langer in leven te houden of om ze verkopen aan de hoogste bieder die ze, gezien de gebeurtenissen van Jurassic World, hoogstwaarschijnlijk als een levend wapen gaat gebruiken. Het zijn makkelijke manieren om geld te verdienen, maar ikzelf opteerde om te handelen zoals ik in het echt zou doen en de dieren in hun waarde te laten, hetgeen onbedoeld voor wat extra uitdaging zorgde.
Temperament
Hoewel gigantisch en dodelijk, zijn dinosauriërs inderdaad ook gewoon dieren. Dieren die ziek kunnen worden, sterven, eten, drinken en persoonlijke ruimte nodig hebben en niet blij zijn om opgesloten te zijn. Tussen het bouwen van nieuwe faciliteiten door, moet je daarom een oogje houden op de gesteldheid van je beestjes. Elke dinosaurus heeft een aantal statistieken, die van invloed zijn op het comfortlevel. En wanneer dat een dieptepunt bereikt, zal je gigantische reptiel er alles aan doen om te ontsnappen. Het is dus in je eigen belang om ze tevreden te houden. Gelukkig sta je daar echter niet alleen voor.
Verstopt onder de schouderknoppen zitten de ACU en de Rangers, werknemers die je opdrachten kan geven terwijl jij het geheel overziet. ACU vangt ontsnapte dino’s, verplaatst ze naar een nieuw verblijf of verdooft ze zodat ze bijvoorbeeld makkelijker te behandelen zijn of zodat de Rangers een hek kunnen repareren zonder dat een velociraptor in hun nek hijgt.
De Rangers zijn meer van de dagtaken, zoals het bijvullen van de voederplekken, het repareren van faciliteiten en het toedienen van medicijnen. Hiernaast heb je een onderzoekscentrum voor upgrades, kun je expedities uitsturen om fossielen te zoeken en kun je die vervolgens ontdoen van DNA in de hoop zo nieuwe attracties voor je park te vinden. En dat is slechts de basis! Toch is het niet zo hectisch als dat je zou denken.
Natuurlijk, op het moment dat je park in aanbouw is en je volop aan het klussen bent, ben je voortdurend nieuwe dingen aan het doen om alles lopende te houden. Maar dat duurt niet lang. Elk eiland heb je na twee á drie uur in een staat dat die erg winstgevend is, zonder dat jij nog veel input hoeft te leveren. Zelfs op de latere eilanden, waar bijvoorbeeld tropische stormen de boel verzieken, hoef je geen zorgen te maken als je je maar voldoende voorbereid. De verblijven bijvoorbeeld, voorzie je gewoon van twee stroomgeneratoren, zodat je altijd een back-up hebt die het veilig houdt. En als je ze dan ook nog eens van een stormbeschermer voorziet, is een tropisch buitje niets om je zorgen over te maken, zolang als dat je maar voldoende plekken hebben waar de gasten kunnen schuilen.
End-game teleurstelling
Iedereen die games als Zoo Tycoon en Planet Coaster heeft gespeeld, weet dat de lol pas echt begint wanneer je het punt bereikt wat ik hierboven beschreef. Wanneer je je niet langer zorgt hoeft te maken om geld en onbezorgd kunt gaan bouwen, kun je jouw visie tot leven brengen! Maar in Evolution was dat nogal teleurstellend.
Doordat veel dino’s een heel groot verblijf nodig hebben om gelukkig te zijn, ben je zelfs in de sandbox mode al snel door de ruimte die je tot je beschikking hebt heen. Daarmee wil ik niet zeggen dat de map klein is, want ik heb nog geen grotere gezien in vergelijkbare consoletitels, maar je hoeft er echt niet op te tellen dat je alle soorten reptielen in een park gaat krijgen op een manier waarop ze ook gelukkig zijn. Hierdoor ben je al snel door de ruimte heen en is het tijd om te finetunen.
Een vuilnisbakje plaatsen, wat leuke versieringen, misschien een standbeeld hier en daar. Het zijn allemaal dingen die het park echt de jouwe maken, omdat je het naar smaak kunt inrichten. Alleen biedt Jurassic World op dit gebied nagenoeg niets. Een boom, kleine plantjes en water. Dat is alles waarmee je jouw park kunt aankleden, waardoor je park, eens voltooid, nooit af voelt en vaak zelfs saai oogt. En dat terwijl het een freaking Tyrannosaurus Rex heeft die zelfs virtueel indrukwekkend is dankzij de prachtige 3D-models! Weet je, misschien is Jurassic World: Evolution zelf wel een T-Rex, maar dan wel een zoals de fossielen die wij kennen. Het is imposant op het eerste gezicht en heeft een solide basis, maar aan het eind aan de dag heeft het wat weinig vlees op de botten.
Conclusie
De kern van Jurassic World: Evolution is een uitstekende pretparksim zoals we die kennen van Frontier's eerdere Planet Coaster. Buiten dat om ga je echter niet veel krijgen. Jurassic World biedt niet meer dan het absolute minimum van wat je kan verwachten en zelfs prachtige driedimensionale dinosauriërs kunnen dat niet verbloemen.