Kirby kennen we allemaal als Nintendo’s lieve roze blobje. Maar eigenlijk is het zo lief nog niet. Het verorberd zijn vijanden levend en absorbeert hierdoor hun krachten, waarmee het hierna diens kameraden afslacht. Maar niemand die het merkt met de kleurrijke omgevingen en vrolijke deuntjes die van Kirby’s games altijd weer toppertjes maken, of tenminste bijna altijd.
Kirby’s Dream Land 3 was de derde Kirby-game die in korte tijd verscheen in Japan en Amerika. In Europa kwam de derde Dream Land-game nooit uit, maar, net zoals met Earthbound recentelijk, geeft Nintendo ons nu alsnog de kans de game te spelen.
De meest opvallende vernieuwing ten opzichte van eerdere delen is de grafische vormgeving. De eerdere sprites heeft men vervangen door een stijl die doet denken aan de tekening van een basisschoolkind, maar wel een die de kunst van het tekenen goed onder de knie heeft.
Ironisch genoeg is dat dan ook bijna het enige nieuwe wat deze game in huis heeft ten opzichte van zijn voorgangers. De standaard ren, spring-, zweef-, zuig- en slik-gameplay waar de serie om bekend staat is wederom aanwezig, zij het met een kleine toevoeging van dierlijke hulpjes.
Wanneer je de dierlijke kompanen in de levels van Kirby’s Dream Land 3 tegen komt, kun je je krachten met hun bundelen. Hierdoor krijgt Kirby extra vaardigheden, eigenlijk zoals bij een power-up. Het verschil is echter dat wanneer Kirby een echte power-up heeft, deze gecombineerd wordt met het dier, waardoor elke power-up in principe zeven varianten heeft en wat soms voor hilarische uitkomsten zorgt. Het compenseert het feit dat het aantal power-ups in deze Kirby-game op twee handen te tellen is nog enigszins, al blijft het een pijnpunt voor een game die dit als belangrijk verkooppunt heeft.
Toch valt het als je speelt weinig op, omdat de game zelf dit ook niet doet. De typische Kirby-magie mist in de derde telg van de Dream Land-serie. De levels zijn kort en erg lineair voor een Kirby-game. Maar boven alles mist het uitstraling, waardoor Dream Land 3 aanvoelt als een zielloos product. Alsof HAL Laboratory nog maar een Kirby-game eruit moest persen voor de hype voorbij was.
Door de kleine dertig levels die de game rijk is ben je in vier tot zes uur heen gestormd, aangezien het lastiger is om te sterven in deze game dan om te overleven. Je kunt ze vervolgens nogmaals spelen, om zo alle hartjes proberen te verzamelen en een extra level vrij te spelen. Het beste doe je dit dan samen met een vriend, die de rol van de blauw/zwarte blob Gooey kan opeisen, want een tweede playthrough in je eentje is niet iets waar je snel naar uit zult kijken.
Conclusie
Kirby’s Dream Land 3 is waarschijnlijk de slechtste 2D-platformer van de franchise. De al lage moeilijkheidsgraad van de serie heeft een absoluut dieptepunt geraakt die enkel lager kon worden als er überhaupt geen vijanden aanwezig waren. Tel hierbij op dat er slechts dertig levels zijn, die bovendien erg kort zijn, en je geld kun je beter besteden aan een andere Kirby-game.