Niet iedere ontwikkelaar in de gaming-industrie heeft het even gemakkelijk. Games als FIFA, Call of Duty, Super Mario Bros. en Gears of War vliegen als zoete broodjes over de toonbank. Het zijn allemaal games waarvan ontwikkelaars en uitgevers van te voren weten dat ze toch wel verkocht worden. Het zijn games uit een bekend genre, waarmee je weinig risico neemt als je ze uitbrengt. Ontwikkelaar Cing durfde wel enig risico te nemen en kwam met een aantal romanachtige, point ’n click games. Spijtig genoeg heeft de ontwikkelaar, na een kleine opleving, binnen vijf jaar al de stekker eruit moeten trekken. Hun laatste game is Last Window: The Secret of Cape West. Is dit een waardig afscheid van deze jonge ontwikkelstudio?
De studio begon vijf jaar geleden op de Nintendo DS met Another Code: Two Memories, welke vorig jaar een vervolg kreeg voor de Nintendo Wii. In de tussentijd kwam de ontwikkelaar met Hotel Dusk: Room 215 naar de Nintendo DS. Last Window is de opvolger van Hotel Dusk en gaat op dezelfde voet verder als deze game.
Het spel wil een detectiveroman neerzetten en dat merk je al doordat je de Nintendo DS als een boek vasthoudt. Het vertelt het verhaal over Kyle Hyde, een detective die net zijn baan verloren heeft, omdat hij altijd te laat komt. Wanneer hij naar zijn appartement Cape West gaat, komt hij erachter dat iedereen het appartementencomplex moet verlaten. Hierover wordt door de bazin erg mysterieus gedaan. Daarnaast vindt er ook nog een diamantenroof plaats en een vrouw die jij toevallig tegen het lijf loopt, lijkt er iets mee te maken te hebben. Langzaam maar zeker komt het verhaal op gang en lijkt er een verband te zitten tussen al deze gebeurtenissen.
De rol van Kyle Hyde als oud-detective, is het oplossen van dit mysterie. Dit doet hij door het rondwandelen in het appartementencomplex en het voeren van gesprekken met diverse personages. Door verschillende vragen te stellen, krijg je steeds meer informatie, waardoor je uiteindelijk steeds meer te weten komt. Naast deze gesprekken, die in grote mate aanwezig zijn, los je ook zo nu en dan een puzzeltje op.
De puzzels in het spel zijn niet altijd even gemakkelijk om op te lossen. In sommige gevallen komt dat niet omdat het zulke breinbrekers zijn, maar omdat de oplossing simpelweg totaal onlogisch is. Meerdere malen heb ik het gevoel gehad van: “Hoe komen ze hier in godsnaam op?”. Gelukkig zijn de gesprekken op zich wel onderhoudend, waardoor je wel de motivatie hebt om verder te gaan met het spel. Je leert de personages namelijk steeds beter kennen en gaandeweg het spel ontwikkel je in je hoofd al mogelijke oplossingen voor de diverse mysteries. Hierdoor lijkt het wel een beetje op een interactief boek.
De gesprekken kennen echter ook minpunten. Je kan weliswaar verschillende vragen stellen aan de personages tegenover je en je kunt ze enigszins pushen, maar in sommige gevallen gaat dit om onduidelijke redenen niet altijd goed. Het resultaat: Game Over! Je hebt ze dus net iets te diep ondervraagd. Aan de andere kant gebeurt het ook wel eens dat je Game Over gaat, juist omdat je te weinig doorvraagt. Een vreemde eigenschap van deze game, zullen we maar zeggen.
Wat ons wel gelukkig maakt, zijn de prachtige beelden die je op sommige momenten ziet. Alle personages zijn, net als in Hotel Dusk, met zwart-wit tinten afgebeeld en bovendien zul je vele artistieke plaatjes voorbij zien komen. Het spel speelt zich af in het begin van de jaren ’80 en de sfeer die hier wordt neergezet benadrukt dat alleszins. De verschillende jazznummers die het spel rijk is dragen hier ook aan bij.
Conclusie
Last Window: The Secret of Cape West is een game waarbij Cing opnieuw veel risico heeft genomen. Deze romanachtige detectivegame is er niet één die bij iedereen even goed in de smaak zal vallen. Daarnaast is het niet eens perfect uitgewerkt, want hoewel de game een aardig verhaal kent en een zeer goede setting, zit er toch nog een aantal fouten in. Denk hierbij aan de vreemde Game Overs en de onlogische oplossingen in sommige puzzels. Kortom, Cing heeft (waarschijnlijk met het laatste beetje geld) als afscheid een aardige game neergezet, maar van een kaskraker is absoluut geen sprake.