LEGO en Star Wars is voor mijn gevoel de perfecte combinatie. De geschiedenis hiervan laat dit ook zien. In 1999 kon je met LEGO voor het eerst dingen bouwen uit het Star Wars-universum en van daaruit heeft het zich uitgebouwd. Star Wars was ook de eerste populaire franchise waar een LEGO game voor werd gemaakt en voor mij was het de eerste keer dat ik een LEGO game zag. In 2009 kwam LEGO Star Wars - The Complete Saga en ik heb van die game enorm genoten. De flauwe humor en de creatieve manier hoe LEGO in het Star Wars Universum werd betrokken vond ik prachtig. Toen was er echter nog heel weinig bekend over de laatste drie delen van deze bekende science fiction-films en dus was er een goede reden om helemaal opnieuw te beginnen. Deze keer met de complete Skywalker Saga.
Als je het spel gaat spelen, vallen er twee dingen op. Als eerste is het oprecht mooi gemaakt. Ik heb meerdere LEGO games gespeeld en sommige waren echt leuk, maar mooi heb ik ze nooit gevonden. Deze keer wel. De filmpjes zien er strak uit. De belichting is flink opgepoetst, maar hetgene dat direct opvalt is de third person view. In het verleden liep het personage los van het camerapunt, terwijl je nu standaard naar de rug van het personage kijkt. Dit pakt zeer goed uit. Opeens heb je een overzicht dat je met andere LEGO games niet hebt. De besturing komt ook deze keer vele malen logischer over, zeker bij personages waarmee je moet schieten. Ze hebben hiermee, naar mijn mening, het meest vervelende punt van de oudere LEGO games in één klap enorm verbeterd.
Het tweede wat direct opviel was de voice acting. Die was niet altijd even geweldig. De personages die niet uitgebreid aan bod komen, krijgen zinnen die uit de films opgenomen lijken te zijn. Het probleem daarmee is dat de kwaliteit van het geluid wat onsamenhangend is. Het lijkt wel of ze een 32bit mp3 file in een 128bit opname wilden stoppen. Dat is een beetje hetzelfde als dat je met een dikke kwast verf details probeert te verbeteren op een hoge kwaliteit foto. De stemmen van de hoofdpersonen die meer tekst hebben, is wel ingesproken, maar die zijn niet altijd even overtuigend.
Een lineaire open wereld
Het level design voor deze game is zeer goed gedaan. Ik zal een voorbeeld pakken met het eerste deel: The Phantom Menace. Op een gegeven moment kom je in Coruscant, de hoofdstad van het Star Wars-universum. Het is eigenlijk Manhattan, maar dan ter grootte van een complete planeet. Je loopt daar door een flink open stuk, waar je allemaal dingen kunt doen. Als eerste kun je alles dat van LEGO is kapot maken, wat enorm leuk is om te doen. Ik heb een paar uur van de game niets anders zitten doen dan alles kapot meppen met een lightsaber. Je gooit je lightsaber tegen een kraampje of een bloempot en die spat uit elkaar in allerlei LEGO-muntjes, ook wel studs genoemd, die je op kunt rapen. In de open wereld kun je ook vierkante blauwe LEGO-stenen verzamelen. Dit zijn de Kyber Bricks. Deze zorgen ervoor dat je skills kan upgraden.
Wanneer je verder wil met het verhaal volg je het uitroepteken en kom je aan op een plek waar je verder gaat met de Main Story. Er wordt een level geopend dat meestal compleet lineair is. De levels zijn erg eenvoudig, maar niet op een vervelende manier, het is LEGO en het moet wel leuk blijven voor iedereen. Verwacht dan ook geen uitdaging in deze game. Hier en daar is er wat actie, dan is er een puzzel en heel soms raakte ik de weg kwijt, omdat ik totaal niet wist wat er nu van mij werd verwacht. Gelukkig is dit dan van korte duur, als je dan een beetje rondloopt wordt al snel duidelijk wat de game van je wil. In ieder level kun je vijf onderdelen voor een ruimteschip verzamelen. Als deze allemaal opgepikt zijn, wordt er een schip vrijgespeeld die je kunt gebruiken. Ook kun je drie objectives vrijspelen. Wanneer je genoeg onderdelen kapot maakt en voldoende Studs ophaalt, word je een True Jedi en krijg je daar Kyber Bricks voor. Dit is allemaal gedaan op een manier dat al heel snel heel duidelijk is wat er van je wordt verwacht.
Een deel van de game speelt zich niet op de vaste grond af, maar in de ruimte. Je vliegt in je schip rond en moet dan andere schepen vernietigen. Dit is zeer goed gedaan en ziet er erg mooi uit. Je kunt ruimtepuin kapotschieten voor studs en ook hier kun je Kyber Bricks verzamelen. Je merkt echter wel dat hier sprake is van een bijkomstigheid en dat er niet al te veel tijd en moeite is besteed aan dit gedeelte van de game. Het is net wat te gemakkelijk om alles te doen en weinig uitdagend. Soms is het ook vervelend, dan wil je verder, maar moet je eerst een aantal kilometer richting de planeet vliegen om verder te kunnen.
A long time ago in a galaxy far, far away
Dan is er het verhaal. Wat kan ik daar nog over zeggen. Ik denk dat de meeste mensen die dit spel gaan spelen al heel goed weten wat er aan de hand is met het verhaal. Het gaat over de familie Skywalker. Vader Skywalker’s opkomst en ondergang en hoe zijn zoon verder gaat. Daarna gaat het verhaal over Rey en haar strijd tegen de Dark Side, waarbij zij afhankelijk is van de lessen van zoon Luke Skywalker.
Het verhaal wordt uitgelegd in de typische LEGO-stijl. In plaats van een wapen grijpt nog weleens een personage naar een banaan of wanneer iemand knielt, gaat die nog wel eens op een kikker zitten. Het is allemaal van die kleine, maar zeer behapbare humor die LEGO games zo leuk maakt. Lekker kinderachtig en flauw, maar iedere keer als er iets gebeurt, verschijnt er wel een grijns op je gezicht. Ben jij een Star Wars-fan van het eerste uur en neem je Star Wars heel serieus, kun je dit spel misschien beter laten liggen. Hou je ervan dat jouw geliefde franchise een beetje op de hak genomen wordt, dan is deze game wat je zoekt.
Conclusie
Met LEGO Star Wars: The Skywalker Saga heeft TT Games laten zien dat zij opgewassen zijn tegen de moeilijke taak om een al oud genre spellen in een dusdanig nieuw jasje te stoppen dat je niet kunt spreken van een remaster of remake. Deze game staat volledig op zichzelf en lijkt niet op zijn voorganger. Dit is niet alleen omdat nu ook de laatste drie Star Wars films erbij worden betrokken, maar ze voelen ook echt als compleet andere games aan. Grafisch past de game bij deze tijd. Hij is stukken mooier met mooie belichting en prachtige textures. De humor en het gemak van deze game zijn een verademing en de open werelden zijn boeiend genoeg. Ik heb een enkele keer bugs gehad, maar niet storend veel. De gameplay is fantastisch. De keuze om de game 3rd person te maken was een zeer goede keuze. Er zijn zeer veel spelmechanieken en allemaal werken ze redelijk goed tot zeer goed. Al met al valt er niet veel te klagen over deze game, behalve dat hij op een aantal moment echt wel wat uitdagender mag zijn en de voice acting beter kan.