Op de markt van handhelds zijn het Nintendo’s DS-serie en de PlayStation Vita die de dienst uitmaken. Kinderen zijn vooral met Nintendo’s apparaten in hun handen terug te vinden, terwijl de hardcore-gamers (tenzij een ontzettende Nintendo-fan) wat sneller voor Sony’s PlayStation Vita kiezen. Toch denken Sony en haar third-party ontwikkelaars toch wel degelijk aan het jongere publiek, iets wat onder andere bewezen wordt met Looney Tunes: Galactische Sporten.
In Looney Tunes: Galactische Sporten is het de bedoeling om een reeds aan uitdagingen succesvol af te leggen. In zogeheten toernooien ga je aan de slag met een zestal onderdelen, namelijk racen, golfen, boksen, boogschutten, een pool-game en het schieten op ruimteschepen. Deze games zijn in elk toernooi terug te vinden. In totaal zijn er zes toernooien, die je (wanneer succesvol afgerond) de toegang geven tot Marvin’s Missies. Hierover later meer.
Zoals bovenstaande alinea wellicht al doet vermoeden, hebben we in Looney Tunes: Galactische Sporten te maken met een serieuze repeterende breuk. De zes spelvormen komen namelijk telkens terug, maar dan met een iets hogere moeilijkheidsgraad. Door het vrijspelen van verschillende personages in het begin van het spel wordt er geprobeerd wat extra keuzemogelijkheden en variatie aan te bieden. Zo begin je met enkel Bugs Bunny, maar al snel wordt dit uitgebreid met onder andere Daffy Duck en Porky Pig. Elk personage heeft zijn eigen voor- en nadelen. De vaardigheden van elke Looney Tune zijn onderverdeeld in drie parameters: snelheid, kracht en talent. Bij elke spelvorm worden weer andere kwaliteiten gevraagd. Door elke Looney Tune van minstens één goede parameter te voorzien, kies je eigenlijk elke Looney Tune wel een keertje. Maar naast het kiezen van verschillende personages zullen de games je na enkele toernooien wel gaan vervelen.
Of de mogelijkheid om gadgets per game te kopen moet die veranderingen bieden. Door het verzamelen van munten krijg je de mogelijkheid om spellen gemakkelijker te maken. Denk hierbij aan het kopen van een tijdbom om je mederenners af te remmen of het kopen van extra tijd bij het boogschutten. Het kost aardig wat centjes, maar dan heb je ook wat. Echt aantrekkelijker maakt het de games er niet op, gemakkelijker wel.
Elke keer als je eerste, tweede of derde wordt, wordt een level als uitgespeeld beschouwd. Daardoor kun je doorgaan naar het volgende onderdeel. Wanneer op alle onderdelen dus voldoende is gescoord, speel je het volgende toernooi vrij, om uiteindelijk bij Marvin’s Missies uit te komen. Marvin’s Missies bevatten uitdagingen die zich toespitsen op de zes spelvormen. Deze uitdagingen vragen net iets meer van je dan eerder bij de toernooien gevraagd werd, maar zijn nog altijd prima te doen.
Met vrolijke deuntjes en kleurrijke graphics valt er weinig aan te merken op het audiovisuele geheel. Ontwikkelaar Virtual Toys heeft het allemaal prima voor elkaar om het universum over te brengen op degene die het spel speelt. Daarbij moet ook gezegd worden dat de doelgroep natuurlijk bij de jongere gamer ligt. Wij verwachten ook niet zo snel van een volwassen vent dat hij Looney Tunes in zijn winkelwagentje legt, maar wellicht zitten we fout!
Conclusie
Looney Tunes: Galactische Sporten is een vermakelijk spelletje dat redelijk goed geprijsd is. Met inachtneming van de jongere doelgroep blijft het zeer repetitief, maar heeft het een goede instapdrempel en zijn de sporten wel vermakelijk. Er had uiteindelijk wel wat meer variatie geboden mogen worden met wat meer diepgang, maar dit spel zorgt over het algemeen voor prima, luchtig vertier.