Tennis is een bedrieglijk spelletje. Wanneer je het op tv aanschouwt, ben je er al vrij snel van overtuigd dat het er allemaal niet zo moeilijk uit ziet. Hoe anders is het als je zelf op de tennisbaan staat. Hoe blij ben je al niet als je de bal als leek fatsoenlijk over het net krijgt bij een eerste servicepoging. Hoe heuglijk is het gevoel wanneer je de bal (bewust!) ook maar enige vorm van effect kan meegeven. Gelukkig slaan tennisgames al geruime tijd een brug tussen de echte tenniswereld en het zelf ervaren van de sport. Daarbij moet meteen al de kanttekening worden geplaatst of Mario Tennis Aces wel als echte tennisgame kan worden gezien. De meningen lopen daar nogal over uiteen.
Mario Tennis Aces laat je in eerste instantie spelen met Mario. De loodgieter is ook goed met tennisrackets en besluit samen met Toad op avontuur te gaan. Wanneer Waluigi en Wario ten tonele verschijnen, bieden ze een legendarisch racket aan dat binnen de lijnen van het tennisveld het onmogelijke mogelijk zal maken. Mario is natuurlijk zo wijs om het aanbod af te wijzen, maar Luigi gaat wel op het aanbod in, waarna de hel losbreekt. Het racket, genaamd Lucien, wordt door Luigi aangenomen, waarna hij verdwijnt. Het is aan Toad en Mario om nu de krachtstenen te vinden voordat Lucien dit doet.
Het vinden van deze krachtstenen is verpakt in een verder flinterdun verhaal dat je langs verschillende soorten banen leidt. Denk hierbij aan het spelen in de jungle of op een zeeschip. Elke baan kan zo zijn eigen effecten op het spel hebben. Zo zijn er in de jungle vleesetende planten die de bal kunnen opslokken en met een rotgang weer kunnen uitspugen naar de hoek van een baan. Het zeeschip heeft daarentegen een mast in het midden van het veld staan, wat voor onverwachte wendingen kan zorgen wanneer een schot wordt gelost. Het verhaal geeft je de mogelijkheid om kennis te maken met alle facetten die het spel rijk is. Daarbij zul je niet op je dooie gemakje door de spelwereld vorderen. De moeilijkheidsgraad kan bij vlagen best pittig zijn, waardoor je meer wedstrijden moet spelen om Mario voornamelijk sneller en sterker te maken. 
Tennis met de nodige extra’s
Uiteraard is Mario Tennis Aces voorzien van de nodige extra’s die het spel tennis de nodige glans geven. Deze zijn voornamelijk terug te zien in de zogeheten focusslagen. Wanneer een bal niet goed wordt teruggeslagen middels één van de vijf verschillende slagtechnieken, kun je met een focusslag een sprong in de lucht wagen en de bal met dodelijke precisie op het speelveld van de tegenstander plaatsen. Wanneer je genoeg energie hebt verzameld door in rally’s stand te houden, kun je ook een ultra-slag vrijspelen die nagenoeg altijd prijs is. Naast de punten die je met de focusslagen kunt vergaren, kun je ook kiezen om je tegenstander aan te vallen. Door op de man te richten kun je een poging doen om diens racket te beschadigen. Wanneer deze breekt, is er sprake van een knock-out en is het spel verloren. Een uiterste mogelijkheid wanneer je het op het gebied van punten moet afleggen tegen je tegenstander.
Als laatste biedt de energiemeter je ook de mogelijkheid om de tijd te vertragen. Wanneer je tegenstander de bal goed plaatst of een focusslag gebruikt, kun je je energiemeter opofferen om in slow-motion naar de bal toe te rennen. Zo kun je, op het eerste gezicht onhoudbare ballen, alsnog terugslaan.
Bewuste of onhandige designkeuzes?
Bovenstaande alinea heeft je wellicht al de indruk gegeven dat de gameplay van Mario Tennis Aces simpelweg degelijk is en dus goed in elkaar steekt. Ook de storymode vormt een vermakelijke manier om het spel beter te leren kennen. Het zijn dan ook de andere opties die het spel biedt (of niet) die voor vraagtekens zorgen. Zo is het momenteel niet mogelijk om een pot tennis te spelen volgens de originele regels van sets en games. Wel kun je de focusslagen uitschakelen voor een authentiek potje tennis, maar door de regelgeving rondom games en sets naar eigen hand te zetten, geeft Camelot hierin weinig opties. Ook online is er momenteel nog altijd teveel niveauverschil tussen spelers waar te nemen. Een functionerend rankingsysteem ontbreekt nog tot op heden, waardoor je soms spelers tegenover je krijgt die je niet eens de kans geven om een punt te maken.
Beide kanttekeningen zouden in principe kunnen worden aangepast met een patch, maar de vraag is of Camelot dit nog gaat doen. Naar verluidt wordt er gekeken naar het rankingsysteem, maar dit werkt nog niet optimaal. Dat de ontwikkelaar wel degelijk nog naar Mario Tennis Aces omkijkt, bewijst de toevoeging van personages als Koopa Troopa, die online vrij te spelen is door deel te nemen aan online toernooien. Deelnemen is hierbij voldoende, een wedstrijd winnen behoort niet tot de eisen.
Conclusie
Mario Tennis Aces is simpelweg een vermakelijke sportgame die natuurlijk een aardig partygehalte. De storymode vormt een prima springplank voor eenieder die online of tegen vrienden indruk wilt maken en de gameplaykeuzes zijn voor dit tennisdeel goed uitgepakt. Door het feit dat er weinig te tweaken valt in de wedstrijdopties en dat niveauverschil online nog in de hand wordt gewerkt, valt er nog wel wat op te merken. Toch is dit een game die zeker voor fans van het genre te rechtvaardigen is. Nintendo slaat met deze game wellicht geen regelrechte ace, maar weet met een enkele fout alsnog een mooi punt te maken.