Iedereen heeft wel eens een game waar hij of zij naar uitkijkt. Voor de één betreft dit een kleine titel en voor de ander een blockbuster. Wij gamers kregen in november vele goede titels voorgeschoteld. Vele mensen keken uit naar Call of Duty 4, Assassins Creed of Super Mario Galaxy. Maar ik niet. Deze titels konden mij allemaal vrij weinig schelen. Iets anders trok mijn aandacht én de aandacht van vele andere planeten in ons melkwegstelsel. Maar wat was het toch? Na lang wachten had ik weer zin in een episch ruimteavontuur. En iets uit de ruimte kon dat gat op gaan vullen. Dat iets dat mijn aandacht trok ... Is Mass Effect
Het verleden leert ons dat ze bij BioWare, ontwikkelaar van onder andere Knights of the Old Republic, zeer goed om weten te gaan met ruimteavonturen. De mogelijkheden die ze ons in voorgaande games gaven waren al immens uitgestrekt en dit beloofde veel goeds voor BioWare’s eerste next-gen titel Mass Effect. De game zou nóg beter worden dan alle voorgaand gemaakte games en zou uitgebreider zijn dan menig encyclopedie. Maar is het BioWare ook daadwerkelijk gelukt om haar nieuwste telg om te dopen tot een topgame?
Het begint allemaal in 2148. De mensheid heeft op planeet Mars een geweldige en vooruitstrevende techniek ontdekt. Door deze techniek kan men sneller reizen door de ruimte en is het mogelijk om van het ene op het andere moment aan de andere kant van het universum te staan. Dit brengt, naast voordelen, natuurlijk ook nadelen met zich mee.
Iedere zichzelf serieus nemende RPG bevat een goed verhaal. Dit bevat deze game niet. Het verhaal in Mass Effect is namelijk briljant! Ik wil hier eigenlijk niet te veel over kwijt, maar globaal gezien draait het om de grote slechterik Saren. Net als de hoofdpersoon is Saren een Spectre, een door en door slechte Spectre. Hij heeft de regeltjes van de overheid aan zijn laars gelapt en jij moet op zoek naar hem om hem tegen te houden. Dit klinkt allemaal wat slapjes maar geloof me, dat is het niet. Het verhaal wordt ook zó goed in beeld gebracht en ‘verteld’ door middel van cut-scènes, dat je op de één of andere manier zelfs ‘voelt’ dat Saren slecht is. Bizar maar ontzettend gaaf.
In haar voorgaande ruimte-RPG’s koos BioWare voor de ‘standaard’ turn-based-gevechten maar voor Mass Effect hebben ze iets nieuws bedacht. Het vechtsysteem lijkt het meest op dat van een third-person shooter en dit is vrij uniek in het RPG-genre. Door kleine commando’s te geven kun je jouw teamgenoten aansturen en ook is het mogelijk om, á la Gears of War, dekking te zoeken achter een muurtje of een rotsblok. Dit werkt allemaal zeer goed en je hebt een goede controle over het gevecht. Daarnaast is ‘real time’ vechten natuurlijk vele malen leuker dan het alleen maar commando’s kunnen geven aan jouw personage. Een goede keus dus maar niet alleen dít voegt wat toe aan de gameplay.
Naast de ‘gewone’ wapens als shotguns, pistolen, mitrailleurs, sniper rifles en granaten, bevat Mass Effect namelijk ook de zogenaamde ‘Biotics’. Eigenlijk is dit een rip off van The Force uit Knights of the Old Republic spellen, maar deze is nóg beter uitgewerkt dan in die games. Zo is het mogelijk om jouw tegenstanders de lucht in te slingeren of jouw schild tijdelijk wat sterker te maken. Het spel bevat vele biotische krachten en deze voegen de nodige diepte toe aan de gameplay. Zo is het nu namelijk mogelijk om eerst een ‘zwakkere’ tegenstander de lucht in te slingeren en hem over te laten aan één van jouw teamgenoten. Hierna ga jij zelf door naar de ‘sterkere’ vijand toe en gooit eerst een granaat naar hem toe. Hierdoor is zijn schild verzwakt maar erg veel impact heeft het nog niet. Jouw teammaten nemen hem onder vuur zodat jij naar hem toe kan sluipen. Eenmaal dichtbij kan je hem, via één van jouw Biotics, vastzetten en zijn schild uitschakelen. Dit is nog maar een klein voorbeeld van de mogelijkheden die Mass Effect bevat.
Het spel ziet er ook heel erg goed uit. De steden zijn groots, planeten zijn prachtig en alles oogt heel filmisch. Daarnaast zijn de personages zó mooi dat je je vingers er bijna bij af begint te likken. De gezichten zijn ontzettend goed ontworpen en de animaties ogen ongelofelijk natuurlijk. Ook het geluid is heel goed gedaan. De voice acting is van dusdanig hoog niveau dat je gewoon denk dat je in een film zit. En hiermee komen we aan bij een ander belangrijk aspect van de game.
Jouw houding tijdens de gesproken dialogen heeft namelijk invloed op de gehele omgeving. Zelfs op jouw team. Tijdens een gesprek kun je namelijk steeds kiezen uit een aantal antwoorden. Ieder antwoord geeft jou een ander aanzicht ten opzichte van de mensen om je heen. En het heeft ook daadwerkelijk zijn invloed op het verhaal. Zo kun je mensen ruw onderbreken of ervoor zorgen dat je ruzie krijgt met je teamgenoten. Dit kan er weer toe leiden dat je ze in een later stadium van de game niet meer aan jouw kant hebt staan of dat ze gewoonweg dood zijn. Erg goed van BioWare!
Natuurlijk is de game niet perfect. Zo heeft Mass Effect soms te maken met het ‘bumpmapping’ principe en duurt het soms een moment extra voordat alle textures geladen zijn. Dit oogt soms een beetje alsof de game wat onafgewerkt is, maar ik heb me hier eigenlijk geen moment aan gestoord. Daarnaast is er nog een klein ‘foutje’. Je zal namelijk al in een vroeg stadium van de game al aardig veel geld hebben en hierdoor lijkt de waarde hiervan een beetje in het niet te vallen. Maargoed, het verhaal zuigt je helemaal op en laat je pas los als je de aftiteling ziet. Wat wil een mens nog meer?
Conclusie
Mass Effect is de beste Role Playing Game van het jaar 2007. Het immens grote universum zorgt ervoor dat je veel vrijheid hebt en dat er vele planeten zijn om te ontdekken. Daarnaast zorgt het briljante verhaal ervoor dat je de game niet meer los kan laten en dat je echt wat gaat voelen voor de personages om je heen. BioWare heeft ervoor gezorgd dat de RPG-liefhebber weer een titel heeft waarvan ze kan zeggen: Kijk, daar wil ik mijn zuurverdiende centjes wel in stoppen.