Dit is niet om het land af te vallen, maar is allicht meer een cultuurding. Ik hou van een diepgaand verhaal, waar de tijd wordt genomen voor de gevoelens en groei van de karakters. De visuals novels die ik tot nu heb gespeeld van Russische ontwikkelaars, gingen echter meer zo snel mogelijk van gebeurtenis naar gebeurtenis. My Summer Adventure: Memories of Another Life is niet anders.
Niet-sekai
In dit verhaal van solo-ontwikkelaar Alkinoy wordt een Estlandse knul genaamd Maksim Laas plotseling wakker in het lichaam van iemand anders. Niet enkel dat, maar tot zijn grote schrik ontdekt hij niet enkel van lichaam, maar ook land gewisseld te zijn. De lucky bastard bevindt zich plotseling in Japan.
Met stomheid geslagen over zijn situatie, besluit hij om het voor zich te houden en het beste te maken van de situatie. Wat daarbij helpt is dat het lichaam dat hij leent van ene Akira bevriend is met twee aantrekkelijke jonge vrouwen. Je kunt wel raden waar de rest van het spel om draait…
Rough draft
Een body swap situatie in combinatie met culture shock zou voor een verdomd boeiend verhaal kunnen zorgen, maar het vertelsel wat ik voorgeschoteld kreeg, deed nog het meest denken aan een klassiek geheugenverliesplot (wat niet geheel toevallig jouw excuus is voor je vreemde gedrag). Maar dan wel zo een van een tekenfilm waarvan de afleveringen losstaan van elkaar en waarin alles binnen twintig minuten opgelost moet zijn.
Wie goed doorleest, kan binnen drie kwartier het ware einde van My Summer Adventure bereiken. Wie het verkloot en niet de exact juiste keuzes maakt, is nog veel eerder opnieuw naar het startscherm aan het kijken. Als jij het gevoel hebt dat dit niet genoeg tijd is om een plot over een lichaamswissel én liefde uit te bouwen, heb je volledig gelijk. Beide onderwerpen worden daarom slechts op het oppervlak verkend.
Kwaliteit bóven kwantiteit
Wat ik hierbij onbegrijpelijk vind, is dat er maar liefst tien eindes in de game zitten. Het spel heeft in totaal misschien net genoeg inhoud voor één redelijk verteld verhaal maar splitst dit op om te kunnen pronken? Beter was een kinectic novel geweest met één dieper uitgewerkte verhaallijn en als het dan even kan ook art die niet oogt als de beginners guide voor manga tekenen-boeken die mijn vrouw vroeger had.
Conclusie:
My Summer Adventure is een typisch gevalletje van kwantiteit boven kwaliteit. In plaats van twee vrouwen met ieder vijf eindes, had Alkinoy beter zijn tijd gestoken in één liefdesinteresse met een viel diepgaander verhaal. Wat je nu voorgeschoteld krijgt, voelt namelijk allemaal wel erg oppervlakkig. De enige redding is dat de game ook als dusdanig geprijsd is en dus niet aan dezelfde criteria wordt onderworpen als de VN’s die ik doorgaans review.