OlliOlli en OlliOlli 2: Welcome to Olliwood waren unieke tweedimensionale skategames. Platformen op wieltjes in combinatie met een uitgebreid en intuïtief trick-systeem. De games waren gericht op het verbeteren van je skills en voelden in de latere stages regelmatig aan als vingertwister. Moeilijke maar bevredigende skategames en daarmee niet aan iedereen aan te raden. OlliOlli World gooit dit volledig om.
OlliOlli World heet ons welkom in de wereld van Radlandia. Waar de skategoden middels mediums in contact staan met de rest van de community. De huidige Skate wizard, zoals deze mediums genoemd worden, legt haar bezigheden neer. Zij en een groep gelovers hopen dat jij de uitverkorene bent om haar taken op te volgen, de skategoden te verenigen en op te stijgen naar Gnarvana. Een verhaal dat verder weinig om het lijf heeft en vooral bestaat uit wat humoristisch geneuzel voor elke skatetrack.
Welkom in Radlandia
Na het opstarten van de game voelt alles lichter en toegankelijker dan de vorige games. De pastelkleurige handgetekende vormgeving is in groot contrast met de grauwere pixelachtige voorlopers. Alles straalt plezier uit. Dit begint bij de character creation, die barst van de cosmetische items. Het merendeel zit nog achter slot en grendel en is te unlocken door verschillende challenges te voltooien. Het is fijn om te zien dat een game niet kiest voor een betaalmuur maar de speler uitdaagt om alle items vrij te spelen.
De game bestaat uit vijf gebieden die per gebied ongeveer twaalf tracks bevatten. Hierbij tel ik een klein aantal optionele tracks en zijmissies niet mee, deze ontgrendel je in de loop van het avontuur. Elke baan bevat een kleine lijst aan opdrachten die je er uit dient te voeren. Zo zul je de scores van drie lokale helden moeten verbeteren en drie opdrachten van je teammaten moeten uitvoeren. Deze opdrachten nemen in complexiteit toe naarmate je verder komt. Om verder te komen en de volgende baan, plus bijbehorende opdrachten, te ontgrendelen is enkel het behalen van de finish op de voorgaande baan vereist. Dit zorgt er voor dat je de game als pure platformer uit kunt spelen en de opdrachten volledig naast je neer kan leggen. Doodzonde natuurlijk, maar wel toegankelijk. Tel daarbij op dat het behalen van de finishlijn een stuk eenvoudiger is dan bij voorgaande delen.
Het rollend vermogen
OlliOlli World kent een heerlijke pacing als je de beginselen onder de knie hebt. Al snel is het eenvoudig om middels een 360 Front Shove een Wallride te starten en deze via een Hardflip en manual te eindigen in een Fakie 5-0 Grind. Wees gerust, de game komt met een Tricktionary waar alle trucs en de wijze van uitvoeren snel op te zoeken zijn. In voorgaande delen stond er een straf op als je bij het landen niet tegelijkertijd een knop indrukte maar deze verplichting is weggehaald. Dit gaf ook meer ruimte om wat complexere platformsecties en uitdagingen toe te voegen, waarbij de speler zelf kan bepalen hoeveel ruimte deze vindt om daarnaast ook nog zijn trukendoos volledig open te gooien.
De banen kennen meerdere wegen. Soms is er enige skill vereist om hoger of lager uit te komen, maar ook zijn er momenten waarop je met een druk op de knop van baan kunt wisselen. Los van alle uitdagingen, zorgt nieuwsgierigheid hierbij ook voor de drang om een track meerdere malen te spelen. Helemaal als één van de paden kan leiden tot een zijmissie die vaak wat origineler van aard is. De levels zijn stuk voor stuk ontworpen met een gevoel voor ‘flow’. Helaas werd deze een paar keer onderbroken door schijnbaar onmogelijke sprongen die met trial-and-error behaald konden worden. Dit gebeurde niet vaker dan een handvol maar het stoort wel. De game geeft je los van deze onderbrekingen verder namelijk nergens het idee dat een fout aan de game ligt. Jij had beter kunnen weten.
Chill en relax
De game heb ik op de Switch gespeeld en ik kan melden dat het heerlijk is om de game op deze manier snel op te pakken, een aantal opdrachten te halen en weer weg te leggen. Ondanks dat genot, liep ik er wel tegenaan dat de actie soms wat van zijn visuele scherpte verloor. De 120 frames per seconde die beloofd worden op PC, Xbox Series en PlayStation 5, worden natuurlijk niet gehaald op de Switch waardoor ik soms moeite had om mijn blik scherp te stellen. Verder zijn met name in het begin de laadtijden frustrerend, zowel voor het primair opstarten van de game als tijdens de korte tutorial-levels. Wederom een Switch-specifiek probleem waar je vrij snel minder last van hebt.
OlliOlli World is een game die op zichzelf al voldoende biedt om een flink aantal uur mee zoet te zijn. Doorspelen tot het einde? Prima. Alle levels zonder de ruim geplaatste checkpoints halen? Ga je gang. Alle opdrachten voltooien en elk level volledig klaren? Kom maar op! Maar de game voegt hier een soundtrack aan toe die haaks tegenover die van de Tony Hawk-serie staat. Waar punk en indierock daar de dienst uitmaakt, zijn het hier laid-back beats die een andere kant van skating benadrukken. De muziek is spannend en divers genoeg om naar te luisteren, maar overheerst niet waardoor de focus en flow intact blijft. Een goed passende soundtrack die de productiewaarde van deze game enkel versterkt.
Lekker alleen skaten
Tot slot wil ik kort inzoomen op een random- en onlinecomponent van OlliOlli World. Deze zijn nog niet heel sterk. Het is mogelijk om aan de hand van variabelen een willekeurig parcours te genereren, welke je ook kunt delen met vrienden. Deze parcours raken in de verste verte niet de uitdaging en flow van de handmatig ontworpen parcours. Sterker nog, ze steken er erg schraal bij af. Daarnaast is de daily challenge in de online component een aardig verzetje voor de topspelers maar zal dit je niet dagelijks laten terugkomen. Hiervoor is deze content simpelweg nog te summier aanwezig. Gelukkig kan je met vrienden nog wel ouderwets high scores najagen op de reguliere levels.
br>Conclusie
OlliOlli World is in alle aspecten beter dan zijn voorganger. De game is eenvoudiger in opzet, maar biedt voldoende uitdaging voor hen die dat zoeken. Er is veel content met een fijne bijpassende soundtrack. De focus ligt op de campagne, die zich prima leent om tussen grote titels door gespeeld te worden. Er is weinig op een titel aan te merken die doet wat het doet en zijn verwachtingen inlost.